Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Εξέγερση στο κέντρο κράτησης μεταναστών στην Αμυγδαλέζα

Τουλάχιστον 10 αστυνομικοί τραυματίες, ανυπολόγιστος αριθμός τραυματιών από την πλευρά των μεταναστών, πιθανοί φυγάδες και μεγάλες καταστροφές στο κέντρο κράτησης στην Αμυγδαλέζα. Αυτά μέσα σε 4 μόνο ώρες εξέγερσης χθες το βράδυ. Ποιος ξαφνιάστηκε; Ποιος έμεινε έκπληκτος από το γεγονός; Μήπως κάποιος υπουργός ή βουλευτής ή εν πάση περιπτώσει κάποιος υπεύθυνος για τα κέντρα κράτησης μεταναστών; Οποιος δηλώνει ξαφνιασμένος απλά είναι υποκριτής.
Ειπώθηκε ότι ο λόγος της εξέγερσης ήταν ότι τους ανακοινώθηκε πως η προσωρινή τους κράτηση από 12 μήνες θα διαρκέσει 18 μήνες αλλά και πως λόγω εργασιών κόπηκε το ρεύμα και δεν είχαν κλιματιστικά.
Μόλις πριν λίγες ημέρες έγινε συνάντηση στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης με τους τοπικούς άρχοντες οι οποίοι είπαν ότι στην Αμυγδαλέζα στοιβάζονται 1.600 μετανάστες (κάποιοι λένε πάνω από 2.500) και πως όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από 12 βαθμούς παγώνουν ενώ όταν ανεβαίνει πάνω από 30 οι οικίσκοι παίρνουν φωτιά.
Τι περίμεναν δηλαδή; Να μην υπάρξει εξέγερση; Να μην παραδοθεί στις φλόγες το κέντρο; Και λίγα έγιναν χθες. Κάποιοι μάλιστα θα πρέπει να περιμένουν ακόμη χειρότερα, τα χθεσινά επεισόδια είναι το χρονικό μιας πολύ χειρότερης κατάστασης για τη χώρα.
Τα κέντρα κράτησης μεταναστών ήταν μια κάποια λύση. Καλή λύση τηρουμένων των συνθηκών, αλλά όχι μόνιμη. Από τότε που ξεκίνησε η λειτουργία τους είχε επισημανθεί σε όλους τους τόνους ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα δε λύνεται με αυτά τα κέντρα που μπορούν να φιλοξενούν ελάχιστους μπροστά στις χιλιάδες που υπάρχουν στους δρόμους. Μπορεί να υπάρξει αποσυμφόρηση στο κέντρο, μπορεί να σταλεί το μήνυμα στους αλλοδαπούς ότι χωρίς χαρτιά θα καταλήξουν σε τέτοια κέντρα, μπορεί να εξυπηρέτησε προσωρινά το πολιτικό σύστημα. Όμως, αν η πολιτεία νομίζει ότι κλείνοντας τα μάτια μπροστά στο πρόβλημα, θα εξαφανιστεί, γελιέται. Τα κέντρα κράτησης ήταν απλά το χαλάκι για να κρυφτεί προσωρινά η σύγχρονη ντροπή της Ελλάδας. Ένας άνεμος να φυσήξει παίρνει και το χαλάκι και τα κρυμμένα προβλήματα.
Πόσο μυαλό χρειάζεται άραγε για να αντιληφθούν οι επίσημοι φορείς και οι υπεύθυνοι πως με προσωρινά μέτρα προκοπή δε γίνεται; Και τι περίμεναν να κάνουν δηλαδή οι αλλοδαποί; Κλεισμένοι μέσα σε στρατόπεδα, κάτω από άθλιες συνθήκες και να τους ανακοινώνεις παράταση της κράτησής τους. Πάλι καλά που δεν έβαλαν φωτιά σε όλη την περιοχή.
Με τα οικονομικά προβλήματα και τα «μπες – βγες» της τρόικας ξεχάσαμε το μείζον πρόβλημα για τη σύγχρονη Ελλάδα. Τη βόμβα του μεταναστευτικού η οποία βήμα – βήμα απασφαλίζει. Αν σκάσει όλη μαζί, τότε η οικονομική κρίση θα είναι παρωνυχίδα μπροστά σε όλα όσα θα συμβούν. Η Αμυγδαλέζα έδειξε στο κράτος ότι πρέπει να προχωρήσει εδώ και τώρα σε μια ολοκληρωμένη λύση. Θέλει κέντρα κράτησης; Ας φτιάξει περισσότερα και καλύτερα.
Θέλει να διώξει όλους τους παράνομους μετανάστες; Ας το κάνει με όποιο τρόπο καταλαβαίνει. Κάνοντας συμφωνίες επαναπροώθησης, απειλώντας τους Ευρωπαίους ότι θα τους μεταθέσει το πρόβλημα; Κάνοντας παζάρια και για το χρέος σε συνδυασμό με το μεταναστευτικό; Ας το κάνει αλλά εδώ και τώρα. Δε χωράνε άλλες καθυστερήσεις και ημίμετρα. Αν υπάρξουν θύματα τότε δεν τους σώζει κανείς διότι το επόμενο βήμα είναι να βγουν οι λαθρομετανάστες με τους μπαλτάδες στους δρόμους ή με τα στουπιά και να καίνε την Αθήνα.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει κάνει προσπάθειες για το μεταναστευτικό, όμως δεν φτάνουν. Δεν πρέπει να ξεχνά ότι εκλέχθηκε κυρίως γι’ αυτό το λόγο. Για να βρει λύσεις που δε βρήκαν οι άλλοι. Καλές οι επιχειρήσεις «σκούπα» και ο Ξένιος Δίας. Καλά τα κέντρα κράτησης και οι επαναπροωθήσεις χιλιάδων λαθρομεταναστών, καλός ο φράχτης του Εβρου, αλλά δε φτάνουν μόνον αυτά. Η πληγή του μεταναστευτικού είναι ανοικτή και αν δεν κλείσει πολύ σύντομα θα κακοφορμίσει. Τα γεγονότα στην Αμυγδαλέζα απλά έδειξαν ότι τα… τσιρότα δεν σταματούν το αίμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου