Η μεγαλύτερη αντίθεση απέναντι στο μέτρο εκδηλώθηκε μεταξύ των παιδιάτρων οι οποίοι επέμειναν, σε σημαντικό αριθμό, μέχρι τέλους ότι είναι αδύνατον ένα παιδί που υποφέρει να μπορέσει «συνειδητά» να λάβει μια τόσο μεγάλη απόφαση χωρίς συχνά να έχει ακόμη αντιληφθεί τις πραγματικές έννοιες της ζωής και του θανάτου
του Μάρκο Πόλο
Με μεγάλη πλειοψηφία, το βράδυ της Πέμπτης, η βελγική βουλή ενέκρινε νόμο που επιτρέπει την ευθανασία σε ανηλίκους όλων των ηλικιών ακόμη και μικρά παιδιά. Η συζήτηση για το θέμα είχε προκαλέσει έντονες αντιπαραθέσεις στην βελγική κοινωνία αλλά και μεταξύ ειδικών. Στο Βέλγιο από το 2002 επιτρέπεται η ευθανασία σε ενηλίκους για λόγους υγείας, μετά από μια διαδικασία κατάθεσης σχετικού αιτιολογημένου αιτήματος από τον ενδιαφερόμενο που εξετάζεται από ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων που αποφαίνονται αν όντως υποφέρει και η ζωή έχει γίνει αφόρητη γι’ αυτόν.
Οι υποστηρικτές του μέτρου της ευθανασίας και για ανηλίκους τονίζουν ότι αφορά έναν εξαιρετικά μικρό αριθμό ανηλίκων. Για να εγκριθεί η διαδικασία ευθανασίας για ανήλιο θα πρέπει ο ίδιος ο ανήλικος να έχει σώας τα φρένας και να έχει λάβει συνειδητά την απόφαση, θα πρέπει το αίτημά του να εγκρίνεται από τους γονείς του και από την ιατρική ομάδα που τον παρακολουθεί και μετά από ψυχιατρική εκτίμηση, η ασθένεια από την οποία πάσχει θα πρέπει να είναι θανατηφόρα και οι πόνοι που την συνοδεύουν πολύ μεγάλοι και μην υπάρχει θεραπεία που να μπορεί πραγματικά να τους απαλύνει.
Η μεγαλύτερη αντίθεση απέναντι στο μέτρο εκδηλώθηκε μεταξύ των παιδιάτρων οι οποίοι επέμειναν, σε σημαντικό αριθμό, μέχρι τέλους ότι είναι αδύνατον ένα παιδί που υποφέρει να μπορέσει «συνειδητά» να λάβει μια τόσο μεγάλη απόφαση χωρίς συχνά να έχει ακόμη αντιληφθεί τις πραγματικές έννοιες της ζωής και του θανάτου. Επίσης, τόνιζαν ότι ο πόνος που υφίστανται πολλά παιδιά που υποφέρουν από σειρά θανατηφόρων ασθενειών, είναι τέτοιος που εύκολα μπορεί να τα οδηγήσει σε μια τέτοια απόφαση. Κατέληγαν δε σημειώνοντας ότι η σύγχρονη ιατρική έχει προχωρήσει πολύ και μπορεί ν’ ανακουφίσει σχεδόν όλους τους πόνους.
Ενάντια στο μέτρο είχε ταχθεί και η καθολική εκκλησία του Βελγίου με τον Αρχιεπίσκοπο να αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν η νομοθεσία να κρίνει έναν ανήλικο μη κατάλληλο ν’ αποφασίσει για οικονομικά και συναισθηματικά ζητήματα (πχ να παντρευτεί, να κάνει οικογένεια ή να διαχειριστεί περιουσία) αλλά να τον κρίνει ικανό να πάρει απόφαση για τη ζωή και το θάνατό του. Όπως και να έχει, μέσα στη βουλή ο νόμος υιοθετήθηκε με άνεση: 86 ψήφους υπέρ, 44 κατά και 12 αποχές και φαίνεται, σύμφωνα τουλάχιστον με δημοσκοπήσεις, ότι η ποσόστωση αυτή αντιστοιχεί και στο τι επιρροή έχει η κάθε άποψη σχετικά με την ευθανασία και στο κοινωνικό σύνολο.
Από το 2002, που στο Βέλγιο, επιτράπηκε η ευθανασία σε ενηλίκους για ιατρικούς λόγους, ο αριθμός των ανθρώπων που την επιλέγουν αυξάνει κάθε χρόνο. Η τελευταία μέτρηση έδειξε ότι το 2012 2.086 άνθρωποι κατέθεσαν σχετικό αίτημα. Αυτό που κάνει τεράστια εντύπωση είναι ότι μέχρι στιγμής η συντριπτική πλειοψηφία των αιτημάτων προέρχεται από μέλη της φλαμανδόφωνης κοινότητας και όχι της γαλλόφωνης.
Το Βέλγιο είναι μία από τις επτά χώρες στον κόσμο όπου επιτρέπεται, έμμεσα ή άμεσα, η ευθανασία ενηλίκων. Πρόκειται, εκτός από το Βέλγιο, για τις Κολομβία, Ινδία, Ιρλανδία, Μεξικό, Λουξεμβούργο και Ολλανδία, που είναι και η μοναδική, εκτός Βελγίου πλέον, που έχει θεσμοθετήσει το δικαίωμα από την ηλικία των 12 ετών. Στην Ιρλανδία και στο Μεξικό, η τυπική μορφή ευθανασίας παραμένει παράνομη αλλά έχει νομιμοποιηθεί το δικαίωμα του ασθενούς να παραιτηθεί από τη συνέχιση μιας θεραπείας και των συγγενών του να επιλέγουν να τερματιστεί η μηχανική υποστήριξη. Η ευθανασία επιτρέπεται επίσης σε τέσσερις πολιτείες των ΗΠΑ.
Ακόμη, όμως, και στις χώρες που επιτρέπεται η συζήτηση για το κατά πόσο μπορεί ποτέ μια τέτοια απόφαση να είναι «συνειδητή» με δεδομένη την ψυχολογική πίεση που ασκεί ένας αφόρητος πόνος, μια αρνητική ιατρική πρόβλεψη, η αντίληψη ότι ταλαιπωρείται λόγω της ασθένειας ολόκληρη η οικογένεια, η δύσκολη καθημερινότητα. Δεν είναι επίσης λίγοι εκείνοι που θέτουν ζητήματα που άπτονται του ρόλου που μπορεί μέλη της οικογένειας ή τρίτοι να παίξουν στην λήψη μιας τέτοιας απόφασης ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που σχετίζονται με περιουσιακά ζητήματα. Όπως φαίνεται δεν είναι μια συζήτηση που θα «κλείσει» γρήγορα, ούτε μια συζήτηση που έχει οριστικές απαντήσεις.
http://www.antinews.gr/KOSMOS/Belgio-e-prote-khora-pou-nomimopoiese-ten-euthanasia-kai-se-anelikous/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου