 |
| Τυπικοί Γάλλοι.. |
ΚΟ: Το σχέδιο «ένταξης» (των μεταναστών) - γενοκτονίας των ιθαγενών - που παρουσιάστηκε στη γαλλική κυβέρνηση πρόσφατα, στοχεύει, μεταξύ άλλων, και στον τρόπο που οι δημοσιογράφοι επιτρέπεται να ονομάζουν τους παράνομους μετανάστες, κάτι που συνιστά περιορισμούς στο δικαίωμα ενημέρωσης των Γάλλων πολιτών σχετικά με την ταυτότητα των μεταναστών και συνεπώς των συνεπειών της μαζικής μετανάστευσης, εισβολής.
Αρχή 1.1
Η αναγνώριση έρχεται μέσω του "μη χαρακτηρισμού", επειδή αυτός οδηγεί σε "ταξινόμηση και στιγματισμό".
Επειδή υπάρχει ανησυχία για τον καθορισμό ενός παραδείγματος, να αναθεωρηθούν όλα τα λεξιλογικά μητρώα που χρησιμοποιούνται από δημόσια ιδρύματα, καθώς και από τα μέσα ενημέρωσης και τα πολιτικά κόμματα.
……
Οι συστάσεις προς τα μέσα ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους για το τι να χρησιμοποιούν στην περιγραφή τους, βασίζονται στο‘μοντέλο’ του Βελγίου.
Το 1994, η AGJPB [Ένωση Δημοσιογράφων του Βελγίου] και το Κέντρο για την Ισότητα των Ευκαιριών και την Καταπολέμηση του Ρατσισμού δημοσίευσε έναν οδηγό με τίτλο «Συστάσεις για πληροφορίες όσον αφορά τους μη αυτόχθονες», που βασιζόταν σε μια μελέτη σχετικά με τον τρόπο που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μιλούν για τη μετανάστευση και τους ανθρώπους ξένης προέλευσης. Έτσι, η πρώτη σύσταση ήταν «να μην αναφέρεται η ιθαγένεια, η καταγωγή, η εθνικότητα, το χρώμα του δέρματος, η θρησκεία ή ο πολιτισμός, εκτός εάν οι πληροφορίες είναι σχετικές».
Επιβάλλεται δηλαδή ένας «μη χαρακτηρισμός». Σε αυτή τη λογική στηρίχθηκε το Ηνωμένο Βασίλειο και ο Καναδάς, έχοντας ως στόχο να οριστεί ως έγκλημα η «φυλετική παρενόχληση». Η ενδιαφέρουσα πτυχή αυτής της λογικής είναι το γεγονός ότι όχι μόνο εξετάζονται ρατσιστικές δηλώσεις ή πράξεις, αλλά αι η περίπτωση που κάποιος ταπεινώθηκε άδικα λόγω της καταγωγής του.
Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές, που είναι αντίστοιχες των “NUJ κατευθυντήριων γραμμών για την Αναφορά στη Φυλή στη Βρετανία”, είναι σαφές ότι ακολουθούνται ήδη από τους Γάλους δημοσιογράφους, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις. Αλλά τώρα αυτό το σχέδιο προβλέπει τη θέσπιση ποινικών κυρώσεων για την τιμωρία εκείνων των σπάνιων περιπτώσεων που δεν κρύβουν την αλήθεια!
Αυτό που είναι προσβλητικό εδώ είναι ότι ο δημοσιογράφος θα αποφασίσει τι είναι "σημαντικό" και τι δεν είναι. Αν κάποιοι άνθρωποι με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά εμπλέκονται σε ορισμένα είδη εγκληματικών δραστηριοτήτων, η πληροφορία αυτή αξίζει να γίνει γνωστή, έτσι ώστε να μπορεί να δημιουργήσει ένα προβληματισμό στον κόσμο σχετικά με την κυβερνητική πολιτική. Για παράδειγμα, αν οι νεοαφιχθέντες μετανάστες δυσανάλογα εμπλέκονται στο έγκλημα, αυτός είναι ένας παράγοντας που αξίζει να ληφθεί υπόψη κατά την εξέταση της μεταναστευτικής πολιτικής της χώρας. Αλλά οι δημοσιογράφοι στη Γαλλία και σε όλη την Ευρώπη, συστηματικά αρνούνται να δώσουν στους ανθρώπους τις πληροφορίες που χρειάζονται για να αξιολογήσουν την κυβερνητική πολιτική.
Εν μέρει, αυτό προέρχεται από το αμερικανικό παράδειγμα, όπου τέτοιες πρακτικές επικρατούν σε σχέση με τους Αφροαμερικάνους, που όταν εμπλέκονται σε εγκληματικές πράξεις δεν αναφέρεται πουθενά το χρώμα τους. Αλλά εδώ υπάρχει μία διαφορά. Οι μαύροι δεν θεωρούνται μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεδομένου ότι ήταν παρόντες όταν έγινε η διακήρυξη της αμερικάνικης ανεξαρτησίας και δεν ήρθαν μαζικά μετά, εξ αιτίας κάποιας κυβερνητικής πολιτικής. Ακόμα και έτσι, η δυσανάλογη συμμετοχή των μαύρων στο έγκλημα αξίζει να εξετασθεί σε σχέση με πολλές άλλες κυβερνητικές πολιτικές και δεν υπάρχει δικαιολογία για αυτή τη δημοσιογραφική απάτη. Αλλά είναι λιγότερο συγγνωστή αυτή η απάτη στην Ευρώπη, όπου οι μη Ευρωπαίοι είναι παρόντες σε σημαντικούς αριθμούς μόνο λόγω των πολιτικών μετανάστευσης. Οι Ευρωπαίοι αξίζουν τις πληροφορίες που απαιτούνται για την εκτίμηση των αποτελεσμάτων αυτών των πολιτικών, όμως οι πληροφορίες συστηματικά αποκρύβονται από τα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης.
Για να καταλάβετε τη "λογική" τέτοιων μέτρων αλλά και το ύπουλο σχέδιο που κρύβεται από πίσω, πριν δύο χρόνια, στην Γαλλία ένας δημοσιογράφος, ο Éric Zemmour, καταδικάστηκε για «υποκίνηση φυλετικού μίσους», επειδή είπε σε τηλεοπτικό show ότι οι έμποροι ναρκωτικών είναι κυρίως «μαύροι και Άραβες». Δηλαδή, είπε την αλήθεια!
Πριν λίγες ημέρες, πέντε αστυνομικοί της γερμανικής αστυνομίας (Polizei) τρεις εκ των οποίων ήταν βαθμοφόροι, μπήκαν στην ορθόδοξη εκκλησία των Αγίων Πάντων στην Ούνκαρε Στράσε, του Μονάχου, που ήταν κατάμεστη από Έλληνες πιστούς που παρακολουθούσαν την κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, και τους ζήτησαν να ενταχθούν στην αστυνομία της Βαυαρίας, η οποία έχει ανάγκη ενίσχυσης σε έμψυχο υλικό. Ο λόγος που στράφηκαν στους Έλληνες είναι γιατί τους έχουν «μεγάλη εμπιστοσύνη» και τους θεωρούν «πρότυπο ενσωμάτωσης», αφού με βάση τα στοιχεία της αστυνομίας το ελληνικό στοιχείο εμφανίζει«μηδενική εγκληματικότητα»!
Το παραπάνω περιστατικό σαφώς χαλάει το παραμύθι που μας πλασάρουν οι επαγγελματίες «αντιρατσιστές», που θέλουν να χειραγωγήσουν τη κοινή γνώμη και να περάσουν το μήνυμα να μη μιλάει κανένας για τους λαθρομετανάστες (ειδικά τριτοκοσμικούς)που έχουν εκτινάξει τα ποσοστά εγκληματικότητας και έχουν σφίξει την θηλιά στο λαιμό της ελληνικής κοινωνίας, γιατί «ήσουν κι εσύ μετανάστης». Τώρα, το γιατί δεν πήγαν οι Γερμανοί σε κανένα τζαμί ουαχαμπιτών να τους ζητήσουν να ενταχθούν στην Polizei, δεν θα σας το απαντήσουν οι «αντιρατσιστές». Όπως επίσης θα ήθελαν (και κάποια στιγμή θα το πετύχουν), να βιάζονται και να δολοφονούνται Ελληνίδες και Έλληνες και να μην γίνεται καμία αναφορά στην εθνικότητα του εγκληματία. (Άλλωστε, αν θυμάμαι καλά, μια βουλευτίνα της ΡΗΜΑΔ το έχει ήδη ζητήσει). Έτσι, π.χ. δεν θα μαθαίναμε ποτέ ποιος εγκλημάτισε στην 15χρονη Μυρτώ στην Πάρο. Θα ήταν απλώς ο «νεαρός δράστης».
Επίσης, τα άτομα αυτής της ιδεοληψίας, επειδή δεν θέλουν να υπάρχει το χαρακτηριστικό αποτύπωμα κάθε λαού, (και στον πολιτισμό και στα αξιακά πρότυπα και - ΝΑΙ! - και στους δείκτες εγκληματικότητας και στο ποσοστό «ενσωμάτωσης») γιατί αυτό οδηγεί στον «φυλετισμό/ρατσισμό», αγωνίζονται να περάσουν τέτοια μέτρα, καθώς σύμφωνα με τα μυαλά τους «δεν υπάρχουν φυλές, παρά μία φυλή, η ανθρώπινη»..
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου