Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΓΟΙ

Μετά το κλείσιμο του μαγαζιού που λεγότανε ΕΣΣΔ, το ΝΑΤΟ όρισε σαν νέο του σκοπό, την προστασία των μειονοτήτων όπου Γης. Όρισε δηλαδή σαν δικιολογία παρέμβασης, σε όποιο κράτος κινδύνευαν τα συμφέροντα των αφεντικών του, την προστασία των δικαιωμάτων των λίγων. Μόνο που οι λίγοι, στις δημοκρατίες, έχουν το δικαίωμα να διαφωνούν, αλλά φείλουν να αποδέχονται την θέληση των πολλών.

Έτσι το ΝΑΤΟ, για να έχει αιτιολογία των ανήθικων παρεμβάσεών του, τις ονόμασε παρεμβάσεις υπέρ των λίγων και τις έδωσε κάλυψη και του ΟΗΕ. Από τότε άρχισαν να φουντώνουν τα ακτιβιστικά κινήματα χρηματοδοτούμενα επαρκώς. Τα κινήματα αυτά σε γενικές γραμμές είναι απαραίτητο να υπάρχουν για να μας θυμίζουν οτι είμαστε ακόμη άνθρωποι και οτι έχουμε ευαισθησίες. Έλα όμως που σαν λύκοι ντυμένοι πρόβατα εμφανίστηκαν και οι κατασκευασμένες κινήσεις των κατασκευασμένων μειονοτήτων που προσφέρουν τη βάση δημιουργίας παρέμβασης των¨"σωτήρων" της Δύσης, είτε στρατιωτικά μέσω του ΝΑΤΟ, είτε με αποφάσεις πχ της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα που κάποια μέρα θα μας φορτώσει με κόμματα παιδεραστών ή με ελεύθερη χρήση του χασίς κτλ. κάνοντας πράξη αυτό που θέλουν οι λίγοι εις βάρος αυτού που θέλουν οι πολλοί.

Ειπώθηκε λοιπόν και λόγω πολυετούς προπαγάνδας θεωρήθηκε από όλους αυτονόητο, οτι είχαν το αναφαίρετο δικαίωμα οι λίγοι τον περασμένο Δεκέμβριο, να καίνε τα μαγαζιά και να καταστρέφουν την οικονομία των πολλών, επειδή ήθελαν να διαμαρτυρηθούν. Οι πολλοί όμως που έβλεπαν την ζωή τους να καταστρέφεται, δεν είχαν δικαίωμα να σκήσουν βία για να αποτρέψουν την καταστροφή, επειδή η αστυνομία και ο νόμος, που ουσιαστικά αν το καλοσκεφτείτε προστάτευαν τους κουκουλοφόρους, θα προέβαιναν στην σύλληψη και καταδίκη του όποιου "εγκληματία", που θα έπαιρνε μία καραμπίνα για να προστατεύει την περιουσία του από τα "παιδιά" που έκαναν εγκληματικές επιθέσεις με μολότωφ και γκαζάκια.

Από την άλλη πλευρά, η φύση, δημιούργησε και τον αντίποδα προστασίας των πολλών από την εκμετάλλευση των πραγματικά ισχυρών. Έτσι έχουμε τα φαινόμενα Πούτιν και Τσάβες που επαναφέρουν την Πεφωτισμένη Δεσποτεία μέσω όμως επαναλαμβανόμενων δημοκρατικών εκλογών, ηγετών που έδωσαν ψωμί στον λαό και αξιοπρέπεια στη χώρα τους. Εκείνοι για παράδειγμα που διαδηλώνουν κατά του Πούτιν στην Ρωσία και είναι μερικές εκατοντάδες μεταφερόμενων ακτιβιστών, δεν διαφέρουν από αυτούς που έκλαιγαν για την νίκη του Τσάβες στο δημοψήφισμα των απεριόριστων επανεκλογών στην Βενεζουέλα. Είναι δηλαδή άνθρωποι, οι περισσότεροι που ενδιαφέρονται για τα κοινά με μία ιδεολογία αγνή και δεν γνωρίζουν οτι πίσω από την κίνηση που στηρίζουν βρίσκονται συμφέροντα πολύ μεγάλα και άγνωστα σ'αυτούς.

www.liako.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου