Ευρωσύνταγμα κατά ευρωπαϊκών λαών και ηθών

Ήρθε η ώρα να γίνουμε μια μεγάλη αγκαλιά από πολίτες του κόσμου δίχως εθνική συνείδηση, ιστορική μνήμη και Πίστη προς τον Θεό. Προς το παρόν το διεθνιστικό πείραμα των εμπνευστών της Παγκοσμιοποίησης βρίσκει την εφαρμογή του στο πολιτειακό μοντέλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μέσο δημιουργίας και καταστατικός χάρτης της καταναγκαστικής πορείας για την κατάργηση και την σύμπτυξη των εθνικών κρατών είναι το διαβόητο Ευρωσύνταγμα που μόλις μας έκατσε στον σβέρκο.
Αυτοί που κατόρθωσαν μέσω δυσκολιών, όπως ομολογούν, να πετύχουν την έγκριση αυτού του «Συντάγματος», δεν φρόντιζαν ποτέ να μας εξηγήσουν τι ακριβώς πρεσβεύει αυτή η περίεργη χάρτα των υποχρεώσεων περισσότερο παρά των μάλλον ανύπαρκτων δικαιωμάτων. Και φυσικά κανείς δεν φρόντισε να εξηγήσει στις πλατιές πλην σκόπιμα ανενημέρωτες μάζες τον πιλοτικό χαρακτήρα αυτού του μοντέρνου τρόπου πολιτειακής συγκρότησης και πολιτικής διοίκησης που στηρίζεται στην αλόγιστη διεύρυνση που δεν λογαριάζει ούτε γεωγραφία ούτε θρησκεία, παρά μονάχα τον αμερικανικό παρεμβατισμό.
Μέχρι τώρα ίσχυε ρύθμιση σύμφωνα με την οποία όταν ένα ζήτημα κρίνεται από την ταυτόχρονη ύπαρξη ενός εθνικού και ενός κοινοτικού νόμου, υπερισχύει ο κοινοτικός, απενεργοποιώντας τον εθνικό. Τώρα το έργο ολοκληρώνεται. Οι κοινοτικές νομοθεσίες θα πρέπει να εφαρμόζονται ως μόνη κανονιστική αρχή των Εθνικών Κρατών, τα οποία πλέον υποβαθμίζονται σε επί μέρους πολιτείες μιας Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την σειρά της θα λάβει τα χαρακτηριστικά πλέον της κυβερνητικής επιτροπής του νέου υπερκράτους με την δρομολόγηση της ανάληψης των κομβικών θέσεων Προέδρου και υπουργού εξωτερικών της ΕΕ. Θέσεις για τις οποίες έχουν ήδη προταθεί πρόσωπα αρεστά στις ΗΠΑ, όπως αυτό του πρώην πρωθυπουργού της Μ. Βρετανίας Μπλερ. Οι στρατιωτικές δομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ουσιαστικά ήδη ενταγμένες στα πλαίσια της πολιτικής διοίκησης του ΟΗΕ και της αντίστοιχης στρατιωτικής του ΝΑΤΟ. Η δε οικονομική πολιτική των Ευρωπαϊκών λαών έχει ισοπεδωθεί από την βίαιη και αυθαίρετη σύγκλιση που επέφερε το ευρώ, αποτελειώνοντας τις εθνικές οικονομίες.
Ο ίδιος ο Τσέχος Πρόεδρος Κλάους μετά την απόφαση του τοπικού συνταγματικού δικαστηρίου και την υπογραφή του για την Συνθήκη δήλωσε ότι «με την ισχύ τής εν λόγω Συνθήκης η Τσεχική Δημοκρατία σταματά να είναι ένα κυρίαρχο κράτος». Όμως η Πίστη στα Εθνικά και Χριστιανικά Ιδεώδη δεν είναι εύκολο να ξεριζωθούν από την ψυχή των ευρωπαϊκών λαών.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ιταλία για την παρουσία του Σταυρού ως θρησκευτικού συμβόλου στις σχολικές αίθουσες. Με την διαφορά ότι η Ιταλία έπραξε ό,τι δεν πρόκειται να πράξει η χώρα μας που αποδέχτηκε την διαγραφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητές μας. Η ιταλική κυβέρνηση υποστήριξε ότι η ύπαρξη του Σταυρού είναι απολύτως λογική, αφού ο σταυρός εκτός από θρησκευτικό σύμβολο είναι και σύμβολο του ιταλικού κράτους. Ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι δεν δίστασε να διατυπώσει το ερώτημα αν θα ζητηθεί από την χώρες που έχουν τον σταυρό στις σημαίες τους να τον βγάλουν.
Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Μουν στην Αθήνα ακούσαμε την πλήρη συμφωνία του Πρωθυπουργού της πατρίδος μας στα μεγάλα ζητήματα της Κύπρου και της ονομασίας των Σκοπίων, όταν γνωρίζουμε ότι οι διεθνείς οργανισμοί μάς ζητούν αντίστοιχα την παραχώρηση διοικητικών και γεωγραφικών δικαιωμάτων υπέρ των Τούρκων και των Σκοπιανών. Παράλληλα ο κ. Μουν υιοθετεί τις «ανησυχίες» κάποιων μηχανισμών προστασίας των μεταναστών και των προσφύγων που ζητούν περισσότερες παραχωρήσεις δικαιωμάτων για την εξάλειψη των υποτιθέμενων διακρίσεων.
Δεν λαμβάνεται όμως καμία προστατευτική μέριμνα όταν καταστρέφεται το σύμβολο του Έθνους, η Σημαία, από τους προστάτες των λαθρομεταναστών της Άκρας Αριστεράς ακόμη και μέσα σε σχολεία. Δεν προβλέπεται καμία αντίδραση όταν οι επικριτές του λόγου που διακόπτουν παρουσιάσεις βιβλίων ανήκουν στην Αριστερά, ούτε ενοχλείται κανείς από την ζητούμενη καύση των νεκρών ή την απόκρυψη της διασποράς ανά την Ελλάδα μουσουλμανικών τεμενών. Ο ρατσισμός σε βάρος του Έθνους δεν ενοχλεί τους εμπνευστές του Ευρωσυντάγματος.
Την ίδια στιγμή όμως πληθαίνει ο ρατσισμός σε βάρος των Ελλήνων, όταν επιδιώκεται με βάση την σκόπιμη καταδίκη της Ιταλίας να αφαιρεθούν από τα μεν σχολεία μας οι εικόνες και οι σταυροί, από δε τα αστυνομικά τμήματα και όλες τις δημόσιες υπηρεσίες το σύμβολο του Σταυρού. Πληθαίνουν ήδη οι διαρροές επάνω σε παλιές απόψεις για την αφαίρεση τού σταυρού και από την Σημαία μας. Παράλληλα οι ελληνοποιήσεις και οι παροχές δικαιώματος ψήφου στους λαθρομετανάστες δίνουν και παίρνουν.
Όχι, για όλα αυτά δεν θα ληφθεί καμία μέριμνα προστασίας από τα νιόφερτα πολιτικά δεσμά του Ευρωσυντάγματος. Γιατί οι επιλογές που μας δίνονται είναι σαφείς. Από την μια πλευρά παρατάσσονται οι πολυεθνικές κοινωνίες που έχουν εξορίσουν από τις ζωές τους τον Χριστό και το Έθνος, ισοπεδώνοντας σύνορα και εξισώνοντας ανθρώπινες δυστυχίες. Και από την άλλη πλευρά τού λόφου βρίσκονται τα Αγωνιζόμενα Έθνη που μάχονται με Πίστη στον Θεό για την πρόοδο των Πατρίδων και την ευημερία των λαών τους. Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός τάσσεται αναφανδόν με τα Αγωνιζόμενα Έθνη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ