H απειλή του HAARP για τη «Φωνή του Πλανήτη»
των Richard Alan Miller και Iona Miller,
Το HAARP και το «Joint Vision 2020»
Η διεθνής ανησυχία για το HAARP και τα αδελφά του προγράμματα που χρησιμοποιούν παρόμοιες ενεργειακές ακτίνες παραμένει αμείωτη εδώ και δέκα χρόνια. Οι πιο πρόσφατες εξελίξεις και προτάσεις δεν είναι ενθαρρυντικές. Τόσο ο ξένος τύπος όσο και οι Δυτικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ κατήγγειλαν το σχέδιο πυραυλικής άμυνας και λέιζερ διαστημικών βάσεων "Joint Vision 2020" ως εξαιρετικά επικίνδυνη κίνηση προς την κατεύθυνση της παγκόσμιας κυριαρχίας.
Στις αρχές του χρόνου, ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ Dennis Kucinich είπε στο Columbus Alive ότι το Joint Vision 2020 είναι ήδη ένα τρέχον στρατιωτικό πρόγραμμα για πειραματισμό με κατευθυνόμενη ενέργεια. Στις 9 Νοεμβρίου 2002, η Carol R.Schuster, Διευθύντρια Διαχείρισης Άμυνας στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (GAO) ενημέρωσε τα μέλη της μειοψηφίας των Δημοκρατικών στην Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών για το Joint Vision 2020. Η Schuster εξήγησε ότι "το Joint Vision 2020 δίνει έμφαση στη σημασία του πειραματισμού για τον εντοπισμό καινοτομιών για πολεμική χρήση".
Μια ειδική επιτροπή του Υπουργείου Αμύνης, η Διοίκηση Ενωμένων Δυνάμεων των ΗΠΑ και οι Ενωμένοι Διοικητές Επιτελείου, συνεχίζουν να ερευνούν και να εφαρμόζουν μέσα αξιοποίησης ηλεκτρονικών όπλων ικανών να καταστρέψουν κάθε παγκόσμια αντίσταση έως το 2020. Η Schuster επιβεβαίωσε τα σχόλια του Kucinich:
Το 1998, η Διοίκηση Ενωμένων Δυνάμεων των ΗΠΑ άρχισε την εφαρμογή ενός κοινού πειραματικού προγράμματος για τη δοκιμή νέων πολεμικών ιδεών που τώρα υποστηρίζουν το Joint Vision 2020.
Το HAARP διαχειρίζονται από κοινού το Ναυτικό και η Αεροπορία των ΗΠΑ και είναι κεντρικό μέρος της στρατηγικής του Joint Vision 2020. Ένα σχέδιο της Ενωμένης Υπηρεσίας του HAARP για το Φεβρουάριο του 1990, που σχεδιάστηκε από το Γεωφυσικό Εργαστήριο της Αεροπορίας και του Γραφείου Ναυτικών Ερευνών του Ναυτικού, καταγράφει τις στρατιωτικές εφαρμογές του σχεδίου. Το έγγραφο δείχνει ότι, μεταξύ άλλων, το HAARP θα χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή εξαιρετικά χαμηλών συχνοτήτων για επικοινωνία υποβρυχίων κι ενδεχομένως για εφαρμογές κλιματικού πολέμου, και για απόπειρες εκμετάλλευσης των φυσικών διαδικασιών της ιονόσφαιρας κατευθύνοντας ενέργεια μέσω της ιονόσφαιρας και πίσω στη Γη. (Διαβάστε σχετικά στην ετικέτα HAARP)
Πειράματα αντανάκλασης στη Σελήνη
Οι Ρώσοι και κάποιοι Ευρωπαίοι σύμμαχοι ανησυχούν ότι τα στρατιωτικά πειράματα των ΗΠΑ που εστιάζουν μεγάλα ποσά ενέργειας υψηλών συχνοτήτων για στρατιωτικούς σκοπούς μπορεί θεωρητικά να προκαλέσουν σεισμούς. Τον Απρίλιο του 1992, η Defense News ανέφερε ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν ένα όπλο ηλεκτρομαγνητικών παλμών κατά την Επιχείρηση Desert Storm (Fitrakis, 2002).
Ο ερευνητής Guy Cramer πρότεινε ότι η διάταξη HAARP μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αντανακλά θανάσιμα σήματα από την ιονόσφαιρα και τη Σελήνη σε θέσεις στόχους πάνω στη Γη με μεγάλες εκρήξεις, ουσιαστικά καταργώντας την ανάγκη για τακτικά πυρηνικά όπλα. Το σήμα 3.000.000.000 βατ που ξεκινά από την Αλάσκα μπορεί να κάνει γκελ στη Σελήνη και να φτάσει σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, πάνω ή κάτω από την επιφάνεια, με θερμική ακτινοβολία. Δεδομένου ότι δεν ρυπαίνει, μπορεί να πλήξει τους στόχους του κρυφά, και να περάσει σαν αποτέλεσμα συμβατικών ή ειδικών δυνάμεων.
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την αναζήτηση υπόγειων εγκαταστάσεων με τοπογραφία διείσδυσης ή ραντάρ διείσδυσης εδάφους, καθώς και με τη συμβατική χρήση του ραντάρ πέρα από τον ορίζοντα. Για να εξουδετερώσει ή να διεισδύσει σε ένα στόχο, η ανώτερη ατμόσφαιρα θερμαίνεται ώστε να αποτελέσει επιφάνεια αντανάκλασης για το σήμα. Ο Cramer υποψιάζεται ότι γίνονται πειράματα αντανάκλασης στη Σελήνη από το 1998, με μια τεχνική που χρησιμοποιούν οι ερασιτέχνες ασυρματιστές από τα 1950.
Μια παρόμοια διάταξη που προτάθηκε για εγκατάσταση στην κεντρική Αυστραλία θα μπορούσε να στοχεύσει σε θέσεις απρόσιτες για το HAARP της Αλάσκα, τόσο σε υψηλές όσο και σε χαμηλές συχνότητες. (ως προς αυτό το σημείο σας έχω και συνταρακτικά νεώτερα πορίσματα επιστημόνων και ερευνητών...)
Στα τέλη του 1998 και τις αρχές του 1999 η Ομάδα ELFRAD κατέγραψε ημερήσια συχνότητα από 9 έως 9,5 Hz (παλμοί ανά δευτερόλεπτο) (το μήκος κύματος της συχνότητας αυτής ήταν περίπου 319.877 χιλιόμετρα). Η απόσταση της Σελήνης είναι περίπου τόση. Το σήμα μοιάζει να είναι ελεγχόμενο και να μεταδίδετε από άγνωστη πηγή περίπου την ίδια ώρα κάθε μέρα εκτός σαββατοκύριακου. Είναι αρκετά ισχυρό για να δημιουργήσει την τρίτη αρμονική του, που είναι 2,81235 Hz.
Ένα κύμα Ακραία Χαμηλής Συχνότητας στα τέλη του 1998 μέχρι τις αρχές του 1999 από άγνωστη πηγή που εμφανίζεται μόνο καθημερινές, αρκετά ισχυρό για να δημιουργεί κύμα τρίτης αρμονικής, με γρήγορη άνοδο και αργή εξασθένηση, που εντοπίζεται καλύτερα με μαγνητόμετρα στο Βορρά και μήκος κύματος περίπου ίδιο με την απόσταση από τη Σελήνη; Είναι προφανές: το HAARP ή μια παρόμοια διάταξη στέλνει σήματα που αντανακλώνται στη Σελήνη κι επιστρέφουν στη Γη. (Cramer, 2001).
Τώρα θα ήταν παράτολμο να το συνδέσουμε και με την πρόσφατη αποστολή στη σελήνη τάχα για... "νερό";...
με πορτοκαλί σημειώσεις της τοξότισσας
http://vickytoxotis.blogspot.com/2009/11/h-haarp-joint-vision-2020-2.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου