Οι τέσσερις άξονες πολιτικής της Άγκυρας για τη Θράκη

Η επιστολή του Ταγίπ Ερντογάν στον Γιώργο Παπανδρέου, με την οποία ουσιαστικά διευρύνει την ατζέντα στα ελληνοτουρκικά, αποκαλύπτει πλήρως τις προθέσεις της Άγκυρας ενόψει μάλιστα της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου όπου θα εξεταστεί εκ νέου η ευρωπαϊκή πορεία της γειτονικής μας χώρας. Ο Τούρκος πρωθυπουργός φτάνει μάλιστα στο σημείο να ζητά διμερή διάλογο, προτείνοντας συμβούλιο συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών σε επίπεδο πρωθυπουργών και με τη συμμετοχή υπουργών που θα εναλλάσσονται ανάλογα με το θέμα.
Ουσιαστικά, λοιπόν, και για πρώτη φορά η Άγκυρα ζητά απευθείας διάλογο, σε ανώτατο μάλιστα επίπεδο, για τις τουρκικές διεκδικήσεις. Στην επιστολή του λοιπόν ο κ. Ερντογάν ξεδιπλώνει ξεκάθαρα πλέον την πολιτική της χώρας του στο θέμα της Θράκης, προσπαθώντας να εξισώσει την ελληνική μουσουλμανική μειονότητα με την ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης.
«Υπάρχουν ανάγκες των μειονοτήτων και στις δύο πλευρές που πρέπει να ικανοποιήσουμε», τονίζει ο κ. Ερντογάν. «Την περίοδο αυτή θα περιμένουν θετικές κινήσεις από εμάς. Η μουσουλμανική μειονότητα απέδειξε την πίστη της στην κυβέρνηση και στο κράτος κατά τις πρόσφατες εκλογές. Ας προσπαθήσουμε στην επίλυση των προβλημάτων, να γίνει αυτός ο στόχος μας», τονίζει μεταξύ άλλων σε επιστολή του.
«Υπάρχουν ανάγκες των μειονοτήτων και στις δύο πλευρές που πρέπει να ικανοποιήσουμε», τονίζει ο κ. Ερντογάν. «Την περίοδο αυτή θα περιμένουν θετικές κινήσεις από εμάς. Η μουσουλμανική μειονότητα απέδειξε την πίστη της στην κυβέρνηση και στο κράτος κατά τις πρόσφατες εκλογές. Ας προσπαθήσουμε στην επίλυση των προβλημάτων, να γίνει αυτός ο στόχος μας», τονίζει μεταξύ άλλων στην επιστολή του.
Ουσιαστικά ο κ. Ερντογάν ανοίγει το δρόμο για έναν εφ’ όλης της ύλης διάλογο με την ελληνική πλευρά, προσπαθώντας παράλληλα να επιβάλλει αυτός τη δική του ατζέντα. Και στις τουρκικές διεκδικήσεις η Θράκη αποτελεί πλέον το νούμερο ένα στόχο.
Τα τελευταία χρόνια, εξάλλου, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ένα σχέδιο που στόχο έχει την ομαδοποίηση της μειονότητας με βάση τη θρησκεία. Κλιμακωτά ακολουθεί και η πολιτική της τουρκοποίησης των μουσουλμάνων. Έτσι η Άγκυρα βαφτίζει κάθε μουσουλμάνο της Θράκης Τούρκο, έχοντας ως στόχο τον πλήρη έλεχγο της μειονότητας. Η πολιτική της μάλιστα βασίζεται σε τέσσερις άξονες.
Άξονας πρώτος
Ο πρώτος είναι η καπήλευση της εκλογικής διαδικασίας με την εκλογή δικών της βουλευτών. Στην πραγματικότητα, το βαθύ τουρκικό κράτος ελέγχει ένα ποσοστό της τάξης του 10 με 20% επί της μειονότητας, ανάλογα με την περιοχή. Από την άλλη, επειδή είναι φυσιολογικό οι μουσουλμάνοι ψηφοφόροι να υποστηρίζουν μουσουλμάνους υποψηφίους, το τουρκικό κράτος προσπαθεί να χαρακτηρίσει την εκλογική αυτή συμπεριφορά της μειονότητας ως αποτέλεσμα της δικής του καθοδήγησης. Είναι, εξάλλου, χαρακτηριστικό πως στην Κομοτηνή, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλαν, κατάφεραν να εκλέξουν μόνο τον Χατζηοσμάν, ενώ και στην Ξάνθη, αν και προσπάθησαν να βγάλουν δύο υποψηφίους, τελικά «ακούμπησαν» πάνω στον Τσετίν. Το ποσοστό πάντως που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ελέγχει το προξενείο δεν παύει να αποτελεί ένα κρίσιμο εκλογικό μέγεθος. Έτσι ουσιαστικά η Άγκυρα καταφέρνει να εκβιάσει όλο το σύστημα. Από τη μια οι μεν μουσουλμάνοι υποψήφιοι αναγκάζονται να κατεβάσουν το κεφάλι, ενώ από την άλλη τα πολιτικά κόμματα της Αθήνας αναγκάζονται να ικανοποιούν όλα τους τα χατίρια. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει αυτή η κατάσταση είναι τα κόμματα εξουσίας να αποφασίσουν να στηρίξουν νέους ανθρώπους από την περιοχή, οι οποίοι και δεν θα έχουν καμία εξάρτηση.
Άξονας δεύτερος
Ουσιαστικά ο κ. Ερντογάν ανοίγει το δρόμο για έναν εφ’ όλης της ύλης διάλογο με την ελληνική πλευρά, προσπαθώντας παράλληλα να επιβάλει αυτός τη δική του ατζέντα. Και στις τουρκικές διεκδικήσεις η Θράκη αποτελεί πλέον το νούμερο ένα στόχο.
Δεύτερος άξονας της τουρκικής πολιτικής στη Θράκη είναι η προσπάθεια φίμωσης της μειονότητας. Σε αυτή την πολιτική σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η προπαγάνδα και οι εκβιασμοί από το τουρκικό προξενείο αλλά και η δράση των πάνω από 3.000 πρακτόρων που πληρώνονται απευθείας από το τουρκικό κράτος με ποσά που φτάνουν μέχρι και τα 2.000 ευρώ.
Κάθε μουσουλμάνος που τολμά να σηκώσει κεφάλι και να αντισταθεί στις πολιτικές αυτές στην καλύτερη περίπτωση στιγματίζεται κοινωνικά. Η κοινωνική αυτή απαξίωση αποτελεί ουσιαστικά εξοντωτική ποινή για το μουσουλμάνο της Θράκης, την ώρα που απειλές εκτοξεύονται ακόμα και σε συγγενείς που μπορεί να ζουν στην Τουρκία. «Οι δυνάστες των μουσουλμάνων είναι το ίδιο το προξενείο και οι πράκτορές του», λένε παράγοντες της περιοχής οι οποίοι, από την άλλη, εκφράζουν την απορία τους για την παθητική στάση που κρατά η ελληνική κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια.
Άξονας τρίτος
Τρίτος άξονας της τουρκικής πολιτικής είναι οι προσπάθειες που γίνονται για συνδιοίκηση. Ουσιαστικά η Άγκυρα απαιτεί οτιδήποτε έχει να κάνει με μουσουλμάνους να το διαχειρίζεται το προξενείο και οτιδήποτε με τους χριστιανούς ο περιφερειάρχης. Σε αυτή τη λογική κινείται και το αίτημα η τοποθέτηση μελών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και των ιμάμηδων να γίνεται κατευθείαν από τους Τούρκους. Σημαντικό ρόλο σε όλα αυτά παίζει ήδη η Συντονιστική Επιτροπή αλλά και ο Σύλλογος Επιστημόνων Θράκης, οργανώσεις οι οποίες δηλώνουν αυθαίρετα πως εκπροσωπούν το σύνολο της μουσουλμανικής κοινότητας.
Άξονας τέταρτος
Τέταρτος άξονας της πολιτικής της Άγκυρας είναι η πίεση για οικονομική εξάρτηση των μελών της μειονότητας από την Τουρκία. Το ρόλο αυτό έχει αναλάβει η μεγαλύτερη κρατική τράπεζα της χώρας, η Ζιράτ, η οποία και άνοιξε το πρώτο της υποκατάστημα στην περιοχή πέρσι. Χαρακτηριστικό της προκλητικής της συμπεριφοράς είναι πως στα εγκαίνια οι προσκλήσεις εστάλησαν στα τουρκικά και τα αγγλικά. «Θέλουν να μαζέψουν το χρήμα της μουσουλμανικής μειονότητας», δηλώνει πολιτικός ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τα της περιοχής. «Μέχρι πριν μερικά χρόνια τα χρήματα πήγαιναν στην Τουρκία, μετά όμως τα πράγματα άλλαξαν και άρχισαν να αποταμιεύουν σε ελληνικές τράπεζες. Όμως με συνεχείς απειλές και εκφοβισμούς, οι μουσουλμάνοι αναγκάζονται να πάρουν τα δάνειά τους από την τουρκική τράπεζα. Με τον τρόπο αυτό ελέγχονται πλήρως και οικονομικά».
Έτσι, το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί οι περιπτώσεις όπου μουσουλμάνοι αγοράζουν εκτάσεις και ακίνητα που ανήκαν σε χριστιανούς, προφανώς με χρήματα της τουρκικής τράπεζας.
Με «Δούρειο Ίππο» την Παιδεία
Τέλος, μεγάλη έμφαση δίνει το τουρκικό κράτος και στα θέματα Παιδείας των μουσουλμάνων της Θράκης. Στην περιοχή είναι γνωστό πως υπάρχουν από τη μια τα μειονοτικά δίγλωσσα σχολεία και από την άλλη τα δημόσια όπου διδάσκεται μόνο η ελληνική. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα σημειώνεται μαζική προσέλευση παιδιών μουσουλμανικών οικογενειών προς τα ελληνικά δημόσια σχολεία, καθώς έτσι είναι σαφές πως μπορούν να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον στα ελληνικά πανεπιστήμια αλλά και στο εξωτερικό. Το νέο τουρκικό σχέδιο προβλέπει ριζική αντεπίθεση και σε αυτή την πολιτική: το σημαντικότερο ρόλο έχει αναλάβει η Μορφωτική Ένωση των μουσουλμάνων. Ουσιαστικά, πρόκειται για το «Δούρειο Ίππο» της εκπαιδευτικής πολιτικής τους που ως στόχο έχει τη δημιουργία ιδιωτικών σχολείων και πανεπιστημίων με καθηγητές που θα έρχονται από την Τουρκία. Την ίδια ώρα, ξεκινούν και οι πιέσεις για την παραχώρηση οικοπέδων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση έτσι ώστε να μην υπάρχει και νομικό κώλυμα για το πού θα βρεθούν τα χρήματα. Παράλληλα, το προξενείο συνεχίζει να στέλνει κάθε χρόνο δεκάδες φοιτητές από την περιοχή για σπουδές στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη.
Έχοντας όλα αυτά υπόψη, η ελληνική πλευρά καλείται να απαντήσει στην πρόσκληση του Ταγίπ Ερντογάν σε διάλογο για την τουρκική μειονότητα. Μια μειονότητα η οποία εκβιάζεται και απειλείται συστηματικά από το επίσημο τουρκικό κράτος και παρακράτος και που ζητά από την Αθήνα πολιτικές στήριξης και όχι πολιτικές υπαναχώρησης στις τουρκικές ορέξεις.
Πηγή