Στιγμιαίο λάθος ή αλλαγή πολιτικής;
Ο Ερντογάν «αδειάζει» την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να αντιπαρέλθει στις εσωτερικές πιέσεις στην χώρα του, κυρίως από τις μειονότητες που διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
Είναι γνωστό πως η τουρκική εξωτερική πολιτική στηρίζεται, αποκλειστικά, στην ύπαρξη των μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης, για να στηρίξει τις παράλογες θέσεις της περί «Τούρκων της Θράκης», μέσα στο γενικότερο σχέδιό της για «ειρηνική κατάληψη» της ακριτικής αυτής περιοχής της Ελλάδας. Μέσα σε αυτό το «πλάνο», κινείται και ο εκάστοτε τούρκος πρόξενος της Κομοτηνής.
Μάλιστα, οι μηχανισμοί προπαγάνδας του τουρκικού προξενείου, εστιάζουν –σχεδόν αποκλειστικά- προς την διαγραφή της ελληνικότητας των Πομάκων, προκειμένου να «εκτουρκίσουν» εικονικά ή πραγματικά μεγάλο ή και μικρό αριθμό μουσουλμάνων της Θράκης. Η άρνηση της ύπαρξης των Πομάκων, αποτελεί τον «πολιορκητικό κριό» της πολεμικής της Άγκυρας, η οποία δεν αναγνωρίζει ήθη, έθιμα, πολιτιστικά και πολιτισμικά στοιχεία των Πομάκων. «Είναι Τούρκοι που μιλάνε μία άλλη γλώσσα», είναι η απάντηση των θυμάτων της τουρκικής προπαγάνδας, που κατά τα φαινόμενα, αποκαλεί τούρκο και κάποιον εσκιμώο ο οποίος είναι μουσουλμάνος!!!
Ο εναγκαλισμός της τουρκικής πολιτικής με την θρησκεία και ειδικότερα με το ισλάμ, έχει ουσιαστικά οδηγήσει σε ένα αδιέξοδο τον σημερινό πρωθυπουργό της Τουρκίας, ο οποίος προσπαθεί να «δείξει» καλές προθέσεις προς την Ευρώπη, της οποίας οι ηγέτες, αλλά κυρίως οι κάτοικοι, δυσπιστούν για την μορφή δράσης και γενικότερης λειτουργίας της δημοκρατίας –και των κανόνων που την διέπουν- στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά και στους τρόπους με τους οποίους αυτή η πολιτική εκφράζεται στις σχέσεις της Άγκυρας με άλλα κράτη.
Μέσα σε αυτό το αδιέξοδο, οι συγκρούσεις που δημιουργούνται από τις «τάσεις» αλλά και από τις «πιέσεις» που ασκούνται και στις οποίες υπόκειται η σημερινή Τουρκία, ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προέβη σε σοκαριστικές δηλώσεις στις 21 Οκτωβρίου 2009, προς την κοινοβουλευτική του ομάδα, αλλά και προς τα ΜΜΕ. Τα λεγόμενα του τούρκου πρωθυπουργού δημοσίευσε η «Χουριέτ» (α.φ. 22178) σε μία προσπάθεια να κατευνάσει το κύμα οργής που διατρανώνεται στο εσωτερικό της γείτονος.
Συγκεκριμένα, ο κύριος Ερντογάν είπε: «Επιθυμούμε να άρουμε όλες τις δυσκολίες, ώστε να μην υπάρχει μέσα στην Τουρκία των 72 εκατομμυρίων κατοίκων, η ανώτερη εθνική ταυτότητα του Τούρκου και οι κατώτερες των Λαζών, των Κούρδων, των Κιρκασίων, των Πομάκων και των άλλων ομάδων»!!! Πέρα από την φασιστική προσέγγιση (περί ανώτερης τουρκικής φυλής) που ελάχιστα απέχει από τα διαγγέλματα του Χίτλερ, ο τούρκος πρωθυπουργός όχι μόνο αποδέχεται την ύπαρξη σοβαρού αριθμού μειονοτήτων, αλλά ουσιαστικά αποδομεί την τουρκική εξωτερική πολιτική που ασκεί η Άγκυρα στη Θράκη και εκθέτει ανεπανόρθωτα όλους τους ισχυρισμούς των τούρκων πρακτόρων που επί δεκαετίες προσπαθούν να πείσουν για την ανυπαρξία των Ελλήνων Πομάκων σε μία προσπάθεια να τους ταυτοποιήσουν ως τούρκους!!! Αυτή η δήλωση, αφήνει εκτεθειμένους όλους εκείνους (Σύλλογο Επιστημόνων Μειονότητας, Θρακιώτες μουσουλμάνους βουλευτές του παρελθόντος, ψευτομουφτήδες κ.α.) που κατά το παρελθόν είχαν ζητήσει μέχρι και κονδύλια από το ελληνικό κράτος για να αποδείξουν τον τουρκισμό των Πομάκων!!!
Ένα τεράστιο (και τελείως παράλογο) επιχείρημα της Τουρκίας, που χρησιμοποιούσε συστηματικά η τουρκική προπαγάνδα εντός και εκτός Θράκης, πετάχτηκε «στο καλάθι των αχρήστων», για να μπορέσει ο Ερντογάν να ξεφύγει από τις εσωτερικές πιέσεις και να δείξει ένα δημοκρατικότερο πρόσωπο, ευελπιστώντας ταυτόχρονα να του αποδώσει οφέλη και για τις συζητήσεις περί της εισόδου της Τουρκίας στην Ευρώπη. Η ευκολία, βέβαια, με την οποία ο τούρκος πρωθυπουργός προχώρησε στην συγκεκριμένη δήλωση, είναι ενδεικτική του πολιτικού ελιγμού στον οποίο έχει προχωρήσει και πρόκειται ουσιαστικά για ένα πολιτικό λάθος το οποίο οφείλει να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα και να το προσθέσει μέσα στα επιχειρήματά της προς την διεθνή κοινότητα.
Ποια θα είναι πλέον τα επιχειρήματα των τουρκοφρόνων λακέδων της Άγκυρας στην Θράκη; Τι θα ισχυρίζονται για την «τουρκική καταγωγή» των Ελλήνων Πομάκων οι μουσουλμάνοι βουλευτές-υπηρέτες του προξενείου, οι τουρκόφωνες εφημερίδες, οι ψευτομουφτήδες, η Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης και ένα πλήθος άλλων καλοπληρωμένων προπαγανδιστών; Τι θα έχουν να πούνε οι εκτουρκισμένοι εξωγήινοι, τύπου Ντεντέ, που δεν δίσταζαν στο παρελθόν να παραχαράσσουν και την εξόφθαλμη πραγματικότητα προκειμένου να υποστηρίξουν τις προσταγές των αφεντάδων τους; Θα συνεχίσουν άραγε να προπαγανδίζουν ανοησίες του τύπου πως οι μουσουλμάνοι Πομάκοι είναι Τούρκοι; Ο ίδιος ο Ερντογάν, με τα λεγόμενά του, πιστοποίησε τον μη τουρκισμό των Πομάκων, τους αναγνώρισε ως μη Τούρκους (και κατώτερους φυλετικά) και κατέστρεψε την προσπάθεια έμμεσου εκτουρκισμού της Θράκης.
Με την δήλωσή του αυτή, ο τούρκος πρωθυπουργός, ξεγύμνωσε τον εκάστοτε –αλλά και τον σημερινό- τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής και τον παρέδωσε στην δημόσια χλεύη για τον προπαγανδιστικό ρόλο που έπαιζε σε κάθε γιορτή, σε κάθε πανηγύρι, , σε κάθε σουνέτ, σε κάθε κηδεία ή σε κάθε μνημόσυνο στο οποίο φρόντιζε να παραβρίσκεται και να μιλάει για τον τουρκισμό των μουσουλμάνων της Θράκης και για την αγάπη της «μητέρας πατρίδας» (η αγάπη αυτή άραγε προς τους κατώτερους φυλετικά Πομάκους μπορεί να παραλληλιστεί και με την αγάπη προς τα ζώα που έχει ο τούρκος πρωθυπουργός;) προς τους μουσουλμάνους της Θράκης (οι οποίοι σε ποσοστό περίπου 80% είναι Πομάκοι).
Στην Θράκη έγιναν και γίνονται πολλά από την Τουρκία, αλλά πολλά περισσότερα δεν έγιναν από τις ελληνικές κυβερνήσεις, οι οποίες πλέον βρίσκονται σε μία μοναδική ίσως χρονική στιγμή-συγκυρία, στην οποία πρέπει να σταθούν έξυπνα και να αφοπλίσουν την εξωτερική πολιτική της Άγκυρας, εκθέτοντάς την ανεπανόρθωτα στην διεθνή κοινότητα. Οι Πομάκοι (όπως οι Σαρακατσάνοι, οι Πόντιοι, οι Μακεδόνες κ.α.) αποτελούν αναπόσπαστο ιστορικό πληθυσμιακό στοιχείο της Ελλάδας και όντας ευπάτριδες, αγωνιούν για μία ανάλογη δήλωση αναγνώρισής τους, ως Ελλήνων, από τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Η ευκαιρία που δίνεται έτσι ώστε να ξεκινήσουν οι διαδικασίες εκείνες που θα «κόψουν το χέρι» της Άγκυρας στη Θράκη, είναι μοναδική. Η ιστορία δεν γυρίζει πίσω και σπάνια δίνει ευκαιρίες. Και μία τέτοια μοναδική ευκαιρία προς την Ελλάδα, έδωσε, άθελά του, ο κύριος Ερντογάν. Μία μοναδική ευκαιρία να στείλουμε τον κύριο Σαρνίτς να ασκήσει τα «διπλωματικά» του καθήκοντα κάπου αλλού. Μία μοναδική ευκαιρία να απαλλαγούμε από έναν «βραχνά» και από αμαρτίες του πολιτικού παρελθόντος της χώρας μας. Μία ύστατη, ίσως ευκαιρία, να αγκαλιάσουμε τους έλληνες Πομάκους, που τόσο εύκολα –αλλά και ηλιθιωδώς- γκετοποίησαν και έστειλαν στην αγκαλιά της Άγκυρας οι «άρχοντες» και οι «ειδικοί» της χώρας μας…
Η Τουρκία, μετά από αυτά, δεν δικαιούται να αναφέρει πλέον την Θράκη και τους «τούρκους» πολίτες της. Ο κύριος Ερντογάν προτίμησε να μιλήσει με τη γλώσσα της αλήθειας, για να ξεφύγει από την πιθανότητα διάλυσης της «μεγάλης τουρκίας» και του νέο-οθωμανικού καθεστώτος που ευελπιστεί να εγκαθιδρύσει εκεί. Η στιγμιαία –ίσως- στιγμή ειλικρίνειάς του, κατέστρεψε ένα τουρκικό προπαγανδιστικό οικοδόμημα στην Ελληνική Θράκη...
Πρόκειται για στιγμιαίο λάθος ή για μία ουσιαστική αλλαγή πολιτικής της Άγκυρας; Το παρελθόν της τουρκικής πολιτικής φωνάζει πως είναι μία κίνηση προσωρινής απεμπλοκής και πως θα υπάρξει ανακατασκευή των δηλώσεων αυτών πάρα πολύ σύντομα. Ουσιαστικά, είναι σχεδόν αδύνατο για την Τουρκία να «ξεχάσει» την Θράκη (την ελληνική Θράκη) και τον πλούτο που αυτή κρύβει στο υπέδαφός της (κυρίως πετρέλαιο και ουράνιο) ή και την γεωφυσική της θέση στους ενεργειακούς δρόμους που δημιουργούνται. Μήπως όμως, έχει ξεκινήσει η αποδόμηση του τουρκικού ονείρου, της τουρκικής υπερδύναμης, πριν αυτή αρχίσει να γίνεται αδυσώπητη πραγματικότητα αλλά και εφιάλτης για την Ελλάδα και τους σύγχρονους έλληνες;
Κωνσταντίνος
http://kostasxan.blogspot.com/2009/11/blog-post_5585.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου