Η μεγάλη Σιωπή της Greenpeace ... (μέρος 3ο)

(Τρόμος πίσω από το Ουράνιο Τόξο
Το θέμα - Chemtrails πρέπει να δημοσιοποιηθεί)

Του Gabriel Stetter, Basel, Ελβετία
Μετάφραση: Βίκυ Χρυσού

Καμώματα

Μόλις κυκλοφόρησε το περιοδικό «Greenpeace Μagazin/4» (Ιούλιος/Αύγουστος 2004). Το περιοδικό, το οποίο κυκλοφορεί στο Αμβούργο (120.000 τεύχη) παίρνοντας αφορμή από το σοκαριστικό -σε σχέση με το κλίμα- κινηματογραφικό έργο “The day after tomorrow”: ασχολείται διεξοδικά αυτή τη φορά με ένα θέμα, που απασχολεί πολύ όλους εμάς, με τίτλο «Ο κατακλυσμός μπροστά μας – Η αλλαγή του κλίματος και τα επακόλουθα». Σε δεκαπέντε σελίδες γίνεται αναλυτική έκθεση για το θέμα. Πέντε από αυτές τις σελίδες είναι αφιερωμένες σε πιθανές (τεχνικά ουτοπικές) στρατηγικές αντιμετώπισης.
Με περιέργεια ανοίγω αμέσως στις σελίδες 40-44, όπου κάτω από τον πολλά υποσχόμενα τίτλο «Αερολογίες και καμώματα» υπέθεσα πληροφορίες σχετικά με το φαινόμενο chemtrails: Επειδή, όπως είναι γνωστό στην περίπτωση των chemtrails, έχουμε να κάνουμε με τα πιο περίτεχνα σχέδια από καμώματα, οι προσδοκίες μου είναι ανάλογα υψηλές.
Αλλά τι βρίσκω στο άρθρο της Greenpeace;

Γίνεται λόγος για καθρέπτες στο διάστημα, μπαλάκια του γκολφ στη θάλασσα, τεχνητές εκρήξεις ηφαιστείων, ακόμη και αναφορά σε ένα projekt με μπαλάκια αλουμινίου του μέντορα των chemtrails Edward Teller γίνεται.

Αλλά ειδικά για το περιβαλλοντικό φαινόμενο, το οποίο προς το παρόν ερεθίζει περισσότερο απ΄όλα τα πνεύματα των ανθρώπων στο γερμανόφωνο χώρο, και έγινε αιτία που «πυροδότησε» πολλές εκατοντάδες γραμμάτα προς την Greenpeace, δεν υπάρχει ούτε μία λέξη!

Αποκρυσταλλώνεται κατ’ αυτό τον τρόπο η παράτολμη σκέψη, πως ίσως η Greenpeace θέλει να κουκουλώσει το φαινόμενο chemtrails, σε βάσιμη υποψία? Το ερώτημα επιτρέπεται σίγουρα σε αυτό το σημείο, μιας και τα στοιχεία γι’αυτό πληθαίνουν επικίνδυνα. Ή μήπως θα πρέπει να πιστέψουμε πως η χρονική στιγμή της εμφάνισης του άρθρου «Μπροστά στον κατακλυσμό» ή του «The Day after Tomorrow», δεν έχουν τίποτα κοινό με «Την Καταστροφή του Ουρανού»?

Πιθανόν –όπως συχνά συμβαίνει- να είναι η απλούστερη απάντηση αυτή που πλησιάζει πιο κοντά στην αλήθεια.

Εάν υποθέσουμε ότι εμφανιζόταν η λέξη “chemtrail” τυπωμένη στο περιοδικό “Greenpeace-Magazin”: πόσες χιλιάδες άνθρωποι θα κοίταζαν επιπλέον στον ουρανό διαπιστώνοντας παράλληλα, πως η «ιδέα για projekt» πέρα από το δρόμο των «Δοκιμαστικών Ψεκασμών» έχει προεκταθεί προ πολλού σε μία συστηματική, πανευρωπαϊκή «Κουκούλα διαρκείας»?

Αναλογιζόμενος κανείς τις πολλές στιγμές υποψίας ενός συνδετικού άξονα OHE-IPCC- Greenpeace προκύπτει το ερώτημα: Θα μπορούσε να ανατέθηκε στην Greenpeace από «υψιλά ιστάμενες αρχές» να ασκεί περιορισμό ζημιάς? Μια πολύ άβολη σκέψη. Αλλά προωθείται ακριβώς σε αυτό το σημείο.

Η Greenpeace στα δίχτυα των χορηγών?

Ελάχιστα γνωστή είναι η σκοτεινή σχέση ανάμεσα στην Greenpeace, τον OHE και μία θεοσοφική οργάνωση:

Η Lucis Trust, ένας από τους βασικότερους εκδότες του συγγραφικού έργου του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, έχει να παρουσιάσει ένα ταραχώδες εταιρικό ιστορικό. Ως “Lucifer Publishing Company” ιδρύθηκε το 1922 από την Πρόεδρο της Θεοσοφικής εταιρίας, Alice Bailey, και όφειλε να βοηθήσει στη διάδοση του συγγραφικού έργου, το οποίο θα βοηθούσε , όπως πίστευε η Bailey και ο εσωτερικός της κύκλος, στην προετοιμασία για τον ερχομό της θεοσοφικής Φωτεινής Παρουσίας – που ονομάζεται αλλιώς και Lucifer.

Παρόλο που η Lucifer Publishing Company σύντομα μετονομάστηκε σε Lucis Trust (δηλαδή «εμπιστοσύνη στο Φως»), τα γραφεία της βρισκόταν ακόμη για πολλά χρόνια στην διεύθυνση: 666 United Nations Plaza. Η κοντινή απόσταση στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών δεν ήταν τυχαία: ακόμη και σήμερα η Lucis Trust –σε νέα διεύθυνση στη Wall Street- είναι ένας επώνυμος Εκδότης λογοτεχνίας “New Age”, αλλά και εκδότης πολλών εγγράφων της διοίκησης του ΟΗΕ, όπως και "διευθυντής" της αδογμάτιστης «αίθουσας διαλογισμού» στην έδρα του ΟΗΕ.

Οικονομικά χρηματοδοτείται η Lucis Trust ανάμεσα σε άλλα και από ένα Οικονομικό σύμφυρμα γύρω από τον πρώην Υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, Robert McNamara, έναν από τους βασικούς υπεύθυνους για το US-Debakel στο Βιετνάμ και αργότερα Πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Ένα μέρος όμως από αυτά τη χρήματα ρέει παρακάτω: η Lucis Trust είναι από την πλευρά της χορηγός οργανώσεων για καλούς σκοπούς, όπως για παράδειγμα της Διεθνούς Αμνηστίας, της Greenpeace USA, όπως και της Greenpeace international. (σημ. 4)

Θα μπορούσε να είναι δεμένα τα χέρια της Greenpeace μέσω τέτοιων οικονομικών συμπλεγμάτων? Έχει πέσει σε λήθαργο η Περιβαλλοντική Οργάνωση, σε ότι αφορά το φαινόμενο των chemtrails, εξ’ αιτίας τέτοιων υποχρεώσεων απέναντι στη Lucis Trust και έμμεσα στον ΟΗΕ και την Παγκόσμια Τράπεζα?

(Αν κάνει κανείς παράλληλα και τις υπόλοιπες λογικές διασυνδέσεις νοερά, που αφορούν μυστικές Λέσχες που κινούν τα νήματα του κόσμου και τη βοήθεια που έχουν από τα μεγάλα ΜΜΕ, είτε λόγω αποσιώπησης, είτε μέσω αποπροσανατολίσμού της κοινής γνώμης... δεν είναι καθόλου, μα καθόλου αβάσιμη μια θετική απάντηση στο ερώτημα του Στέτερ παραπάνω... Ο λόγος σύστασης εξάλλου του ΟΗΕ, απ' όσο φαίνεται, ποτέ δεν ήταν η διασφάλιση της ειρήνης και της ενότητας στον κόσμο, μέσα από την ένωση των Εθνών -τομέας όπου παταγωδώς απέτυχε θα λέγαμε... αν δεν ξέραμε- αλλά η προετοιμασία της πορείας προς μια Παγκόσμια Κυβέρνηση-Δικτατορία...

Είδατε το ENDGAME? του Alex Jones?... Αν ναι καταλαβαίνετε ήδη σε ποιά ζητήματα αναφέρομαι. - σημ. μτφ.)

Ομολογία από τη Monika Griefahn

Αλλά αρκετά με αυτό. Εμείς ακάθεκτοι κάνουμε μια τελευταία προσπάθεια να μάθουμε κάτι για τους Ψεκασμούς μικροσωματιδίων μετάλλων πάνω από τη Γερμανία και απευθυνόμαστε –δίχως ψευδαισθήσεις- σε μία πολιτικό, την Monika Griefahn (SPD). Αυτή ήταν μέλος του Προεδρείου της γερμανικής Greenpeace από το 1984-1990 και κατόπιν Υπουργός Περιβάλλοντος στο Niedersachsen της Γερμανίας. Σήμερα είναι η Monika Griefahn Πρόεδρος της Επιτροπής για τον Πολιτισμό και τα ΜΜΕ στο γερμανικό κοινοβούλιο. Κινείται έτσι το ίδιο ευκίνητα στο, ως γνωστόν, γυαλιστερό παρκέ της πολιτικής για το περιβάλλον, όπως και στο βούρκο των ΜΜΕ. Στις 8 Ιουλίου απάντησε στο γράμμα δύο ακτιβιστών ενάντια στα chemtrails, ως εξής:

«Στο ζήτημα που σας αφορά, θα ήθελα εκ των πραγμάτων να συμφωνήσω. Αντί με σταθερότητα να αφιερωθούν παγκοσμίως στη μείωση των αερίων, στα οποία οφείλεται το φαινόμενο του θερμοκηπίου, γίνονται κατά πολλούς τρόπους πειράματα στην ατμόσφαιρα της Γης και «κουράρονται» τα συμπτώματα.(...)»
Αν είναι δυνατόν, επιτέλους μία ξεκάθαρη τοποθέτηση! Η Monika Griefahn όχι απλά γνωρίζει –όπως και η Greenpeace- πως κατά πολλούς τρόπους γίνονται πειραματισμοί με την ατμόσφαιρα της Γης, αλλά μιλά και γι’αυτό. Με αυτό λαμβάνει τη θέση της η γερμανίδα πολιτικός στους τολμηρούς πολιτικούς, οι οποίοι - ως ένα σημείο τουλάχιστον - δε σιωπούν.
Το ότι η εποχή της στην Greenpeace του Αμβούργου είναι αρκετά χρόνια πίσω, δεν έβλαψε και πολύ το stand της πληροφόρησης της σχετικά με την Πολιτική για το Κλίμα. Γνωρίζει ακριβώς. Από την άλλη πλευρά οι οδηγίες για τήρηση σιωπής σχετικά με τη συζήτηση για τα chemtrails δεν φτάνουν από την Hansestadt μέχρι εκείνη. Σε άλλη περίπτωση δεν θα έφτανε ποτέ σε μία τέτοια δήλωση:

«Συμμερίζομαι την ανησυχία σας για τη χρήση ενώσεων Αλουμινίου και Βαρίου, οι οποίες έχουν σημαντικά τοξικό χαρακτήρα. Απ’ όσο γνωρίζω όμως η έκταση των εφαρμογών μέχρι τώρα είναι πολύ περιορισμένη. Εκτός αυτού θα ήταν καλύτερα (με βάση τη λογική αυτών των πειραμάτων), να εφαρμόζονται τέτοιες ενώσεις όχι στην Τροπόσφαιρα αλλά στην Στρατόσφαιρα, όπου θα μπορούσαν να αφαιρεθούν από την Ατμόσφαιρα πολύ πιο αργά.»

Επιτέλους. Εδώ το έχουμε. Η βουλευτής του SPD Μοnika Griefahn επιβεβαιώνει πως γίνεται διασπορά ενώσεων Αλουμινίου και Βαρίου στη Γερμανία –όπως ακριβώς, εδώ και ένα χρόνο, παρατηρείται, καταγράφεται με ντοκουμέντα και πικρά καταγγέλλεται από δεκάδες χιλιάδες ανήσυχους πολίτες. Απ’ όσο γνωρίζει πρόκειται μεν για μικρές ποσότητες, αλλά –με την άδεια σας Κυρία βουλευτίνα- σε αυτό το σημείο εμείς οι “συνωμοσιολόγοι των chemtrails” γνωρίζουμε περισσότερα, διότι παρατηρούμε εδώ και πάρα πολύ καιρό καθημερινά και εντελώς συνειδητά.

(Στη χώρα μας ακόμη και σήμερα ΚΑΝΕΝΑΣ πολιτικός δεν παραδέχτηκε δημόσια

Ένα ευχαριστώ για το θάρρος σας παρ’ όλ’ αυτά: ίσως κάποτε να είναι αγάλματα πολιτικών όπως της Monika Griefahn ή του –το ίδιου γενναίου- αμερικανού βουλευτή του Κογκρέσου των ΗΠΑ, Dennis Kucnich που θα στολίζουν με μαρμάρινη λάμψη τις πλατείες εκ νέου οργανωμένων γερμανικών ή αμερικανικών μητροπόλεων?

Ίσως σαν σιωπηλοί μάρτυρες της Τρέλας μίας Εποχής, στην οποία η μανία για κατορθώματα και χειραγώγηση –ανθρώπων, φυτών, ζώων και του καιρού- δηλαδή η Μανία Ελέγχου και η εσωτερική ακαμψία, για μικρό διάστημα κατέλαβε τις ψυχές τους;?

Με αγωνία περιμένουμε λοιπόν να δούμε πως θα κατορθώσει η Greenpeace, να αντιεπιχειρηματολογίσει στην επιβεβαίωση της Griefahn.

(κάτι που μέχρι και σήμερα ποτέ δεν έκανε η Greenpeace στη Γερμανία, αλλά και πουθενά αλλού στον κόσμο... μιας και επιμένει να "σνομπάρει" το ζήτημα των χημικών αεροψεκασμών... σημ. μτφ.)

Το χρήμα κυβερνάει τον κόσμο

Ο τόπος όπου κατοικώ, το Basel, είναι σχεδόν ένα φρούριο αυτών που πιστεύουν στην ύπαρξη chemtrails, περίπου ο ένας στους δέκα, έτσι έδειξαν σφυγμομετρήσεις, παρ’ όλο το black-out στα ΜΜΕ, έχει ακούσει γι’αυτά. Μερικές χιλιάδες άτομα δηλαδή γνωρίζουν στην υψωμένη στη στροφή του Ρίνου πόλη, πως το φαινόμενο chemtrails δεν είναι «φυσιολογικό».

Σε αυτούς ανήκουν πολλοί μεγαλύτεροι σε ηλικία, αλλά αποφασιστικοί Κύριοι και Κυρίες, ευκατάστατοι, οι οποίοι με βάση την περιβαλλοντική συνείδηση τους είναι από καιρό, εν μέρει εδώ και δεκαετίες, μέλη της Greenpeace. (σημ. 6) Ανάμεσα τους είναι και μέλη του «exklusiv» Club-Rainbow Warrior, οι οποίοι δεσμεύτηκαν σε ένα σταθερό ετήσιο ποσό δωρεάς, όπως και γυναίκες επιχειρηματίες, οι οποίες σε περίπτωση θανάτου τους, αφήνουν στην Greenpeace ολόκληρες περιουσίες.

Ακτιβιστές ενάντια στην Ατομική Ενέργεια από την πρώτη ώρα, φιλόζωοι, θύματα του Elektro-smog, όλοι θορυβημένοι, από τα εμφανή chemtrails, στην ευρύτερη περιοχή του Basel, απευθύνθηκαν στην Greenpeace.

Όλοι μαζί όμως έπρεπε να ζήσουν μια οδυνηρή εμπειρία: η Greenpeace τους σερβίρισε τις ίδιες απαντήσεις, που δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσουν κανένα, όπως ακριβώς τις καταγράψαμε κι εμείς. (σημ 7)
Όμως από το «είναι» μπορεί να γίνει «ήταν»:
Οι συνέπειες, αυτής της αδιαφορίας από την πλευρά της Greenpeace, την οποία εισέπραξαν αυτές οι ηλικιωμένες κυρίες, ευκατάστατες Ακτιβίστριες, τις οδήγησαν σε ταχεία διαγραφή από λίστες μελών της Greenpeace, ακύρωση –ευνοϊκών για την Greenpeace -διαθηκών, όπως και παύση πληρωμών προς την Greenpeace.

(το ίδιο έπραξα κι εγώ: έπαψα να να δίνω, έστω εκείνα τα λίγα Ευρώ, στην ελληνική Greenpeace, μετά από επενειλλημένη άρνηση τους να δώσουν απαντήσεις ή να υποσχεθούν πως θα μελετήσουν το φαινόμενο των chemtrails. σημ. μτφ.)

Greenpeace – για πολλούς ένα καλό αστέρι σε ομιχλώδη ουρανό

H Greenpeace, είναι λοιπόν μια οργάνωση που έχει να χάσει την καλή της φήμη. Αυτή η φήμη βασίζεται σε μία παραδειγματική παρεμβολή για τον Άνθρωπο και το Περιβάλλον, όπως και στην Εικόνα, η οποία αφήνει μέχρι τώρα την περιβαλλοντική οργάνωση να φαίνεται ακέραια:
Εάν όμως αποδειχτεί πως, η Greenpeace –προς το παρόν χωρίς να γίνει αντιληπτό από τη δημοσιότητα- ακολουθεί οδηγίες «υψηλών Αρχόντων», όπως για παράδειγμα των υπηρεσιών του ΟΗΕ (που σημειωτέων οι περισσότεροι τον θεωρούν ακόμη "αγαθό προστάτη των Εθνών" και δεν υποψιάζονται τους προωθούμενους σκοπούς των ιδρυτών του... σημ.μτφ.), και γι’αυτό το λόγο στρουθοκαμηλίζει στο Ερώτημα που αφορά τα chemtrails, θα καταστραφεί η καλή της φήμη πολύ γρήγορα.

Από μία τέτοια πολιτική δεν εξυπηρετείται κανείς: και η Greenpeace ακόμη λιγότερο.

Χωρίς αμφιβολία χρειάζονται περιβαλλοντικές Οργανώσεις όπως αυτή.
Η Greenpeace διαθέτει τα οικονομικά μέσα, το τεχνολογικό know-how, όπως και τους επιστήμονες, για να ερευνήσει σε βάθος –αξιόπιστα και με στόχο- ένα φαινόμενο όπως τα chemtrails, μια και καλή.
Αρκεί βέβαια να το ήθελε η Greenpeace!

Το ερώτημα παραμένει όμως: το θέλει η Greenpeace ή της επιτρέπεται να θέλει?
Η απάντηση προς το παρόν είναι μάλλον ένα ξεκάθαρο «ΟΧΙ». Εμείς όμως οι άνθρωποι που αισθανόμαστε να απειλούμαστε από την ξεκάθαρη πραγματικότητα των chemtrails και μας αφορά αυτή η αδιαφορία, μπορούμε να βοηθήσουμε την Greenpeace να επανεξετάσει την στάση της.

Διότι: η Greenpeace δεν είναι μόνο μια περιβαλλοντική Οργάνωση, είναι και μια μηχανή χορηγιών-δωρεών.
Αυτές οι δωρεές-χορηγίες κρατούν τον, καλολαδωμένο ακόμη, κινητήρα της Greenpeace σε κίνηση. Από αυτές εξαρτάται τελικά η εμβέλεια της Greenpeace.

Ίσως να είστε κι εσείς, αγαπητέ αναγνώστη, εδώ και χρόνια μέλος της Greenpeace, ή να υποστηρίζεται τις κινητοποιήσεις τους?
Ίσως να επιθυμείτε κι εσείς να δείτε έργα αντί για λόγια και κουκουλώματα?

Ίσως να γινόσασταν όμως μέλος, αν η Greenpeace γινόταν πιο συγκεκριμένα δραστήρια?

Θυμηθείτε τη δύναμη του πορτοφολιού σας και μη διστάζετε να κάνετε και την Greenpeace να την νιώσει!
Απαιτήστε πληροφορίες, για το πως σκέπτεται να δράσει η περιβαλλοντική αυτή Οργάνωση σχετικά με τα chemtrails.

Ή προσφέρετε ένα παζάρεμα: συμμετοχή ως μέλος με αντάλλαγμα σοβαρή διερεύνηση των chemtrails.
Προειδοποιήστε τους όμως, για το τι θα συμβεί με τη συμμετοχή ή τη δωρεά σας σε περίπτωση που συνεχίσει να μένει σε αδράνεια.

Διότι το χρήμα κυβερνά τον κόσμο- και κατά προέκταση και την Greenpeace. Γι’ αυτό ας μην διστάζουμε, ο κάθε ένας από εμάς, να θυμίσουμε στη Greenpeace τις παλιές τοποθετήσεις της. Διότι μόνο έτσι θα αντιληφθεί την ευθύνη της απέναντι στον άνθρωπο και το περιβάλλον –ιδιαίτερα στο ερώτημα που βασανίζει όλους εμάς –τα chemtrails.

(Δεν είναι μόνο οι αεροψεκασμοί βέβαια που μας προβληματίζουν, ωστόσο η μέθοδος που προτείνει ο Στέτερ, δεν είναι άστοχη. Αναρωτιέμαι όμως πόση ανάγκη έχει πραγματικά τη συνδρομή μας η Greenpeace, όταν χορηγό της είναι η πρώην Lucifer Publishing Company...?)

Σημειώσεις:

4) www.freemasonrywatch.org/lucistrust.html
5) www.holmestead.ca E-mail του Β.Holmes από τις 16.06.04
6) Όλα τα ονόματα είναι γνωστά στον συγγραφέα και μπορούν να τεθούν στη διάθεση της Greenpeace, εάν το ζητήσει.
7) Ολόκληρη η Γερμανία «εξυπηρετείται» από την Greenpeace με το έτοιμο κείμενο του Αμβούργου.


****************

Επέλεξα να δημοσιεύσω το άρθρο αυτό του Gabriel Stetter και στις σελίδες του "TOXOTIS", παρόλο που έχουν περάσει λίγα χρόνια από τη στιγμή που γράφτηκε, αλλά και από τη δημοσίευση της μετάφρασης μου στις σελίδες του www.enouranois.gr, για τους εξής λόγους:

οι διαστάσεις που περιγράφονται είναι άγνωστες σε μεγάλη μερίδα Ελλήνων
η Greenpeace συνεχίζει να αδιαφορεί
και η WWF κινείται σε παράλληλες γραμμές με την Greenpeace

θέματα γεωμηχανικής άρχισαν και πάλι να προωθούνται εντονότερα
το ζήτημα των chemtrails παραμένει δίχως επίσημες απαντήσεις
οι "Λέσχες" και οι "ελίτ" προχωρούν, με ακάθεκτο ρυθμό, στην προώθηση των στόχων τους και κινούνται σε πολλά παράλληλα μέτωπα, τα οποία αδυνατούν οι περισσότεροι να συνδέσουν, λόγω έλλειψης εναλλακτικής ενημέρωσης, αλλά και συστηματικής προπαγάνδας των ΜΜΕ, υπερ ψευδών θέσεων σχετικά με το περιβάλλον, το κλίμα και την επικυνδηνότητα των επιχειρούμενων "γεωμηχανικών" ερευνών, παράλληλα με την αποσιώπιση άλλων σοβαρών παραμέτρων...
Πολλές αλήθειες βαπτίζονται "συνωμοσιολογίες", απλά για να μειώσουν την αξία των ερευνών.
Ο ΟΗΕ είναι στο "απυρόβλητο" των ανθρώπινων συνειδήσεωνμέχρι σήμερα, γιατί ποτέ κανείς δεν θα μπορούσε να διανοηθεί, πως δεν είναι η ελπίδα, αλλά η παγίδα της ανθρωπότητας... ωστόσο τα στοιχεία και οι μαρτυρίες πολλών ερευνητών επιβεβαιώνουν αυτή τη διάσταση... --->ο ΟΗΕ θα είναι η Παγκόσμια δικατορική κυβέρνηση που ονειρεύονται εγωμανείς "ελιτιστές"... αν η ανθρωπότητα δεν αφυπνηστεί έγκαιρα...
Μελετώ τελευταία μια άλλη διάσταση στο θέμα των χημικών αεροψεκασμών, που φαίνεται να τα συνδέει με το 2012, και με τη βιασύνη της ελίτ... της ίδιας ελίτ που κρύβεται πίσω από οργανώσεις σαν τον ΟΗΕ, την Μπιλντερμπεργκ, την Παγκόσμια Εξουσία... και πολλές "περιβαλλοντικές οργανώσεις" σαν την Greenpeace

Ευχαριστώ για την υπομονή σας, αν παρακολουθήσατε όλες τις σχετικές αναρτήσεις μέχρι εδώ :)

Βίκυ Χρυσού

http://vickytoxotis.blogspot.com/search/label/chemtrails