Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Δεν άρεσε σε κάποιους η πρωτιά του Μέγα Αλέξανδρου!

Απο http://www.gkaratheodoris.blogspot.com/

Πώς φαίνονται τα κόμπλεξ ορισμένων ε; Ακόμη και σ' ένα τηλεοπτικό δρώμενο, όπως ήταν "οι Μεγάλοι Έλληνες" του ΣΚΑΪ, βρέθηκαν πάλι κάποιοι να ρίξουν τη γνωστή λάσπη εναντίον του κακού και βάρβαρου Αλέξανδρου. Φαίνεται πως δεν μπορούν να αποδεχτούν πως στη συνείδηση του Έλληνα πρώτος ήταν ο αρχαίος Έλληνας ήρωας κι όχι ο Έλληνας που προκαλεί εμφυλίους ή κάποιος που σουλατσάρει στο Κοινοβούλιο.

Αφορμή στάθηκε μια δημοσίευση, στo διαδικτυακή TVXS , από την κυρία Αμαλία Αλτίνου που αφορά τον Μέγα Αλέξανδρο,παρουσιάζοντας το άλλο πρόσωπο του ήρωα. Ουσιαστικά η κυρία Αλτίνου παρουσιάζει τις απόψεις που εξέφρασε στο βιβλίο του "Ο μύθος των μεγάλων της ιστορίας" ο αριστερός συγγραφέας, Κυριάκος Σιμόπουλος.

Με τις ταπεινές γνώσεις ιστορίας που διαθέτουμε και με τη βοήθεια των πρωτογενών πηγών θα απαντήσουμε για άλλη μια φορά στα χιλιοειπωμένα και σαθρά, κατά τη γνώμη μου, επιχειρήματα αυτών που αντιπαθούν καθετί ένδοξο που προέρχεται από την Ελλάδα.

1. Η κύρια προσπάθεια όλων των αναθεωρητών της Ιστορίας είναι να παρουσιάσουν τον Μέγα Αλέξανδρο ως άλλο Χίτλερ και Τζέγκινς Χαν. Σφαγέας, εγκληματίας, τύραννος, βάρβαρος είναι μερικά............. από τα κοσμιτικά επίθετα που χρησιμοποιούν οι ιστορικοί, προκειμένου να αποδομήσουν το προφίλ του μεγάλου στρατηλάτη.
Τα επιχειρήματα είναι ότι "υποδούλωσε τους Έλληνες και κατέστρεψε τη Θήβα"

Πράγματι ο Αλέξανδρος μετά την επανάσταση των Θηβαίων, πολιόρκησε την πόλη και τελικώς έδωσε την εντολή να την καταστρέψουν. Γιατί όμως να φτάσει σ' αυτό το σημείο;
Οι Θηβαίοι, αν και είχαν ορκισθεί υποταγή στον Αλέξανδρο και αν και συμμετείχαν στην Πανελλήνια εκστρατεία εναντίον των Περσών, εν τούτοις επαναστάτησαν. Ο Αλέξανδρος ήξερε ότι θα ήταν αδύνατον να επιτύχει η εκστρατεία του, εάν τα μετόπισθεν δεν ήταν ασφαλή.

Ο Αλέξανδρος, με πολύ μεγάλη επιείκια προσέφερε στους Θηβαίους την διπλωματική λύση [1]. Οι Θηβαίοι όμως, ακολουθώντας για άλλη μια φορά την προδοτική πολιτική τους (μήδισαν στους Μηδικούς πολέμους), την αρνήθηκαν.

Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε δύο επιλογές: να μην τους τιμωρήσει και να αναβάλλει την εκστρατεία του ή να τους τιμωρήσει παραδειγματικά και να εξασφαλίσει τα νώτα του. Επέλεξε το δεύτερο.

Παρόλα αυτά θεωρούσε την τιμωρία αυτή αρκετά σκληρή, γι' αυτό και δεν τιμώρησε το ίδιο και την Αθήνα, κάτι που εύκολα θα μπορούσε να κάνει καθώς ήταν ιδιαιτέρως προκλητική. Επιπλέον, την καταστροφή αυτή καθ' αυτή δεν την διέταξε, αλλά άφησε τους αντιπάλους των Θηβαίων να ξεσπάσουν πάνω τους. Να πληροφορήσουμε τον προπαγανδιστή φίλο μας ότι στον στρατό του πολεμούσαν Έλληνες από τις Πλαταιές, τις οποίες έναν αιώνα πριν είχαν ισοπεδώσει οι Θηβαίοι με τους συμμάχους τους Πέρσες [2].

Οι Θηβαίοι λοιπόν, που για προπαγανδιστικούς καθαρά λόγους, παρουσιάζονται ως θύματα ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένοχοι εσχάτης προδοσίας. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Θηβαίοι μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου είχαν προτείνει την ισοπέδωση της Αθήνας [3].
Μετά από παραίνεση του Αλεξάνδρου, διασώθηκε η οικία του Πινδάρου και ολόκληρη η οικογένειά του, τιμώντας την πνευματική προσφορά του μεγάλου λυρικού ποιητή [4]. Άλλο ένα δείγμα του πόσο σφαγέας ήταν (ανάλογος του Αττίλα ή του πατερούλη Στάλιν)!

Σε άλλη αναφορά του, ο συγγραφέας ομιλεί για τις καταστροφές πόλεων. Ξεχνά φυσικά ότι ο Αλέξανδρος, σε αντίθεση από τον Ταμερλάνο ή τους Τούρκους περισσότερο έχτισε παρά γκρέμισε. 76 πόλεις δεν είναι λίγες, αλλά μάλλον αυτό δεν πρέπει να το αναφέρουμε γιατί δεν μας συμφέρει. Ούτε φυσικά να αναφέρουμε ότι στην ίδια την οικογένεια του εχθρού του, πρόσφερε τις καλύτερες υπηρεσίες, αναγκάζοντας τον ίδιο το Δαρείο να προσευχηθεί στο θεό του, ζητώντας του αν ηττηθεί και χάσει την εξουσία, μόνο στον Αλέξανδρο να παραχωρήσει το βασίλειο του, θαυμάζοντας τον αλτρουισμό και τον πολιτισμό του.

Τα υπόλοιπα, αποτελούν αναχρονισμούς (μάχες με άλλες ελληνικές πόλεις) οι οποίοι δεν συμβαδίζουν με την επιστήμη της ιστορίας.

Τυχόν αντίθετες απόψεις ή περαιτέρω παρατηρήσεις πάνω στο κείμενο, καλοδεχούμενες να αναρτηθούν.

Παραπομπές
1. Αρριανού Αλεξάνδρου Ανάβασις Ι.7 "ενδιδούς έτι τοις Θηβαίοις τριβήν, ει μεταγνόντες επί τοις κακως εγνωσμένοις πρεσβεύσαιντο παρ' αυτόν."
" Αλέξανδρος δε -έτι γαρ τοις Θηβαίοις διά φιλίας ελθειν μάλλον τι η διά κινδύνου διέτριβε προς τη Καδμεία κατεστρατοπεδευκώς". Αρριανού Αλεξάνδρου Ανάβασις Ι.7 Εκδ. Ζήτρος σελ.92-94

2. "ένθα δη οργη ουχ ούτως τι οι Μακεδόνες, αλλά Φωκείς τε και Πλαταιείς και οι άλλοι Βοιωτοί ουδέ αμυνομένους τους Θηβαίους έτι ουδενί κόσμω έκτεινον, τους μεν εν ταις οικίαις επεισπίπτοντες, ούς δέ ες αλκήν τετραμμένους, τους δε και προς ιεροις ικετεύοντας, ούτε γυναικών ούτε παίδων φειδόμενοι." Αρριανού Αλεξάνδρου Ανάβασις Ι.7 σελ.98-100 Εκδ. Ζήτρος 2004

3. "Συνελθούσης συνόδου των Πελοποννησίων, ουκ ολίγοι των συμμάχων και ιδίως οι Κορίνθιοι και οι Θηβαίοι απήτουν να μην επιτραπή ουδεμία συνθήκη εις τον μισητόν εκείνον πολέμιον. Αλλά το μεν όνομα των Αθηνών να εξαφανισθή, οι δε κάτοικοι να εκποιηθώσιν ως δούλοι."
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Κων/νου Παπαρρηγοπούλου 2η εκδ. 1886 Αθήνα τομ.4 σελ.172

4. "και την Πινδάρου του ποιητου οικίαν και τους απογόνους αυτού...διεφύλαξεν Αλέξανδρος"
Αρριανού Αλεξάνδρου Ανάβασις Ι.7 σελ256 Εκδ. Ζήτρος 2004

* Μετά από τη διαφήμιση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. το μέσο παύει πλέον να χαρακτηρίζεται αντικειμενικό, δεν νομίζετε;;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου