Ποιο είναι το στίγμα της πυρηνικής δοκιμής στην οποία προχώρησε η Βόρεια Κορέα; Συνδέεται με μια σύγκρουση διαδοχής στην κορυφή της ηγεσίας, καθώς πυκνό μυστήριο εξακολουθεί να καλύπτει την κατάσταση της υγείας του Κιμ Ιλ Γιογκ; Χωρίς να υποτιμάται η εσωτερική παράμετρος, μια ματιά και μόνο στη διεθνή συγκυρία είναι αρκετή για να καταγράψουμε τη λογική της βορειοκορεατικής πρόκλησης:
- Το καθεστώς της Πιογκ Γιαγκ φαίνεται να πιστεύει ότι σε αντίθεση με άλλα ανοικτά μέτωπα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής η κυβέρνηση Ομπάμα δεν έκανε το παραμικρό βήμα απέναντι στη Βόρεια Κορέα, αλλά συνεχίζει στη γραμμή πλεύσης που χάραξε η κυβέρνηση Μπους.
- Στη σημερινή διεθνή συγκυρία κυριαρχεί η αβεβαιότητα για το πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις θα αρχίσει η συνολική διαπραγμάτευση Ουάσιγκτον - Τεχεράνης. Μια πολιτική πυγμής ή ακόμη χειρότερο μονομερούς επέμβασης κατά της Βόρειας Κορέας με αφορμή το πυρηνικό της οπλοστάσιο θα βραχυκύκλωνε την προσπάθεια εκκαθάρισης των εκκρεμοτήτων των ΗΠΑ με το Ιράν. Τέλος, είναι προφανές ότι θα είχε καταστροφικό κόστος για τον Ομπάμα η εγκατάλειψη της μόνης πολυμερούς και συναινετικής διαχείρισης διεθνούς κρίσης που παρέλαβε από τον προκάτοχό του.
- Ετσι, αν θεωρηθεί ότι η διαπραγμάτευση στο πλαίσιο των «Εξι» ( ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Ιαπωνία και οι δύο Κορέες ) είναι μονόδρομος η επιβολή κυρώσεων που θα κλόνιζαν το καθεστώς προϋποθέτει θετική ψήφο της Κίνας και της Ρωσίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Για διαφορετικούς λόγους η Μόσχα και το Πεκίνο, για λόγους που δεν σχετίζονται με την εκτίμηση του κινδύνου από τις κινήσεις ενός απρόβλεπτου καθεστώτος, δεν θα ήταν σήμερα πρόθυμες να δεχτούν σοβαρή κλιμάκωση των κυρώσεων:
- Το Πεκίνο επιθυμεί να πιέσει σε διμερές επίπεδο την Πιογκ Γιαγκ σε συμβιβασμό και στη συνέχεια να επιχειρήσει να εξαργυρώσει μια παρόμοια εξέλιξη στις διμερείς του -πολιτικές και εμπορικές- σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν θέλει σε καμιά περίπτωση να δημιουργηθεί προηγούμενο πολυμερούς παρέμβασης αλλά να επιβεβαιωθεί η ηγεμονική του πρωτοκαθεδρία στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού.(Τα Νέα σε δημοσίευση τους σχετικά με το θέμα αυτό αναφέρουν:
Τι φοβάται η Κίνα ΤΗΕ ΤΙΜΕS , Της Jane Μacartney " Η καταδίκη της πυρηνικής δοκιμής της Βόρειας Κορέας από την Κίνα ήταν η πιο έντονη που έχει γίνει μέχρι σήμερα για έναν σύμμαχο που όπως έχει περιγραφεί είναι τόσο κοντά «όσο τα δόντια με τα χείλη». Η ανακοίνωση του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών ανέφερε: «Η κινεζική κυβέρνηση εκφράζει την απόλυτη αντίθεσή της και απαιτεί έντονα από τη Βόρεια Κορέα να τηρήσει τις υποσχέσεις για αποπυρηνικοποίηση, να σταματήσει όποια δράση μπορεί να χειροτερεύσει την κατάσταση και να επιστρέψει στις συνομιλίες». Η Κίνα θεωρεί τις συνομιλίες όπου συμμετέχουν 6 χώρες- τις οποίες προώθησε το Πεκίνο για να φέρει την ειρήνη στην κορεατική χερσόνησο- ως τη μόνη εφικτή λύση στην κρίση. Οι Κινέζοι ηγέτες γνωρίζουν ότι μπορούν να πιέσουν λίγο τους Βορειοκορεάτες, όμως ακόμα και αυτό το λίγο είναι πολύ στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η Κίνα φαίνεται αποφασισμένη να ακολουθήσει έναν συμφιλιωτικό δρόμο ελπίζοντας να πείσει τη Βόρεια Κορέα να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο μεγαλύτερος φόβος του Πεκίνου είναι η κατάρρευση της Βόρειας Κορέας. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα τεράστιο κύμα προσφύγων στα σύνορά της και την εξαφάνιση μιας σημαντικής «ζώνης» ανάμεσα στο έδαφός της και τα αμερικανικά στρατεύματα στη Νότια Κορέα").
- Η Μόσχα είναι άκρως επιφυλακτική στα πρώτα ανοίγματα Ομπάμα. Πυρηνικά οπλοστάσια, αντιπυραυλική ασπίδα, χώρες της πρώην ΕΣΣΔ και ενεργειακή στρατηγική συνθέτουν ένα ογκώδες και περίπλοκο σύνολο εκκρεμοτήτων η εκκαθάριση των οποίων χρειάζεται χρόνο και κλίμα εμπιστοσύνης.
Με τη σκληρή στάση απέναντι στον αγωγό φυσικού αερίου Nabucco ,(Η ενεργειακή ασφάλεια, με την ΕΕ να μη θέλει μια νέα αντιπαράθεση ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία, ανάλογη με εκείνη του Ιανουαρίου, που άφησε χιλιάδες πολίτες χωρίς θέρμανση, στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη.Επιθυμεί δε από τη Μόσχα να υπογράψει τη Χάρτα Ευρωπαϊκής Ενέργειας, ένα έγγραφο το οποίο οι Βρυξέλλες θεωρούν ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση των προμηθειών της. Όμως, ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ κατέστησε σαφές ότι δεν προτίθεται να πράξει κάτι τέτοιο αντιθέτως, αξιοποίησε τη σύνοδο κορυφής για να παρουσιάσει τα δικά του σχέδια αναφορικά με μία εντελώς νέα διεθνή συνθήκη που θα διέπει τις ενεργειακές σχέσεις σε όλο τον πλανήτη) αλλά και στην ανατολική εταιρική σχέση που προσφέρει η Ε.Ε. στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ(Η Ευρωπαϊκή Ενωση θέλει να ενισχύσει τους δεσμούς της με τις έξι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Αυτό είναι κάτι που δεν θα πρέπει να ανησυχεί το Κρεμλίνο, καθώς η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει διαθέσει παρά περιορισμένα κονδύλια για την εταιρική σχέση, δεν προσφέρει συμφωνίες που θα απλοποιούν τη διαδικασία χορήγησης βίζας ούτε τάζει μακροπρόθεσμη ένταξη στην Κοινότητα. Και σε αυτή την περίπτωση, όμως, ο κ. Μεντβέντεφ χαρακτήρισε το σχέδιο ως μια διαδικασία η οποία «μπορεί να μετατραπεί σε εταιρική σχέση κατά της Ρωσίας») η Μόσχα δείχνει μια δυσπιστία που δεν επιτρέπει την προσδοκία συνεργασίας της προς την κατεύθυνση ισχυρών πιέσεων προς το καθεστώς της Βόρειας Κορέας. Με βάση τα παραπάνω δεδομένα η βορειοκορεατική πρόκληση μοιάζει να έχει μια προφανή διαπραγματευτική λογική: Το καθεστώς της Πιογκ Γιαγκ δεν προσπαθεί απλά να αποτρέψει μια μονομερή αμερικανική επέμβαση ή μια σκληρή καταδικαστική απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, που προβάλλουν και τα δύο αδύνατα, αλλά να εκβιάσει τη σταθεροποίησή του μέσω της βοήθειας των ΗΠΑ αλλά και των άλλων μεγάλων δυνάμεων.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/05/blog-post_3445.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου