Πολλοί δεν γνωρίζουν τι σημαίνει η συνθήκη της Λισσαβόνας.Νομίζουν ότι θα δημιουργηθεί μια υπερδύναμη για να προασπίσει τα συμφέροντα των Ευρωπαίων πολιτών.Στην πραγματικότητα οι Βρυξέλλες θα είναι το κέντρο αποφάσεων που θα λαμβάνονται χωρίς τον Ευρωπαίο πολίτη.Τέτοιου είδους "corporatism" εφαρμόζεται ήδη στις ΗΠΑ με κέντρο την Ουάσιγκτον.Τα αποτελέσματα φαίνονται τα τελευταία 30-40 χρόνια: Η διακυβέρνηση ουσιαστικά γίνεται από την Wall-Street και τα μεγάλα κονσόρτσια, ιδίως της πολεμικής βιομηχανίας.
Η συνθήκη της Λισσαβόνας περιέχει πολλές διατάξεις και άρθρα που δείχνουν ξεκάθαρα του τι θα επακολουθήσει.Παρακάτω ακολουθούν κάποια βασικά σημεία τα οποία βρίσκονται στο επίκεντρο της κριτικής από οργανώσεις πολιτών σε όλη την Ευρώπη:
*Καταρχήν το πρόβλημα της δημοκρατικότητας.Η συνθήκη της Λισσαβόνας θα είναι (αν τεθεί σε ισχύ) το Σύνταγμα της Ευρώπης.Παρόλα αυτά δεν τέθηκε για δημοψήφισμα στον λαό όπως θα έπρεπε, αλλά τα κοινοβούλια αποφάσισαν ερήμην των λαών! Επίσης, η συνθήκη δεν ήταν γνωστή ούτε στους ίδιους τους βουλευτές (σε όλη την Ευρώπη) όταν ψήφιζαν στην Βουλή αφού μια ολόκληρη, ενοποιημένη έκδοση της συνθήκης έλειπε, δεν είχε διατεθεί στους αντιπροσώπους του λαού!
*Η συνθήκη της Λισσαβόνας δεν προβλέπει τον διαχωρισμό των εξουσιών, που αποτελεί μια από τις θεμελιώδεις αρχές κάθε κράτους δικαίου! Μόνο η ευρωπαϊκή επιτροπή έχει το δικαίωμα να συντάσσει το δίκαιο, νόμους και κανονισμούς! Παράλληλα όμως είναι το εκτελεστικό όργανο ("κυβέρνηση") και η πρωτοβάθμια αρχή σε σημαντικούς τομείς της δικαιοδοσίας! Η ευρωπαϊκή επιτροπή δεν εκλέγεται, αλλά σχηματίζεται έπειτα από διαπραγματεύσεις μεταξύ των κυβερνήσεων και αντιπροσώπων επιχειρηματικών ενώσεων! Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μετά απλός επιβεβαιώνει την επιλογή, αλλά δεν έχει το ίδιο το δικαίωμα να προτείνει κομισάριους! Η ευρωπαϊκή επιτροπή απασχολεί ουσιαστικά μόνο γραφειοκράτες, οι οποίοι εξαρτώνται σε όλα τα τμήματα από την συνεργασία με λομπίστες (Lobby-Groups)![1]
*Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο δεν μπορεί να συναποφασίσει σε θέματα όπως την εξωτερική και αμυντική πολιτική, στην πολιτική έναντι θεμάτων όπως την ατομική ενέργεια, και σε θεμελιώδεις ζητήματα της οικονομίας! Σε κανένα ζήτημα δεν μπορεί να καταθέσει προτάσεις για κατευθύνσεις και κανονισμούς.Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ψηφίσει μαζί με το υπουργικό συμβούλιο για τις προτάσεις![2]
*Οι κατευθύνσεις και κανονισμοί της ΕΕ βρίσκονται υπεράνω κάθε εθνικής νομοθεσίας και συντάγματος.[3]
*Ήδη ένα μεγάλο μέρος των εθνικών νομοθετικών διατάξεων της Ελλάδας και κάθε χώρας της ΕΕ είναι εφαρμογή των ευρωπαϊκών προτύπων.Αυτές οι κατευθύνσεις επεκτείνονται πρακτικά σε όλες τις περιοχές της καθημερινής ζωής.
*Για την "αποφυγή συγκρούσεων" και "αντιμετώπιση κρίσεων", η συνθήκη της Λισσαβόνας επιτρέπει επιθετικούς πολέμους.Ακόμη και για την "υπεράσπιση των αξιών της ένωσης και για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της"! Με άλλα λόγια αν π.χ. είναι αναγκαία η διασφάλιση μιας πετρελαιοπηγής, μπορεί να πραγματοποιηθεί μια στρατιωτική αποστολή! Το υπουργικό συμβούλιο της ΕΕ είναι που αποφασίζει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και πίσω από κλειστές πόρτες για στρατιωτικές επεμβάσεις και στρατιωτικούς εξοπλισμούς! Κανένα κοινοβούλιο, είτε της ΕΕ, είτε εθνικό, μπορεί να αλλάξει αυτή την απόφαση![4]
*Σε τέτοιες επεμβάσεις, η στρατιωτική και πολιτική εξουσία θα αναληφθεί στο μέλλον από μια επιτροπή της ΕΕ, η οποία δεν είναι δημοκρατικά εκλεγμένη! Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο απαιτείται να ενημερώνεται για τέτοιες πολεμικές επιχειρήσεις μόνο σποραδικά, τα εθνικά κοινοβούλια καθόλου![5]
*Η εξωτερική και αμυντική πολιτική δεν μπορεί να επανεξεταστεί από κανένα δικαστήριο![6]
*Ο υψηλόβαθμος αντιπρόσωπος για την εξωτερική και αμυντική πολιτική (πολιτική ασφαλείας) είναι υπεύθυνος και για τους δύο τομείς.Κατ αυτό το τρόπο οι στρατιωτικές επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο θα αποτελέσουν ένα εργαλείο της εξωτερικής πολιτικής![7]
*Η συνθήκη της Λισσαβόνας επιτρέπει την θανάτωση ανθρώπων για την καταστολή εξεγέρσεων! Αυτό σημαίνει ότι αν συμβούν διαδηλώσεις όπως στην πλατεία Τιενανμέν στην Κίνα το 1989 ή στο Θιβέτ πρόσφατα, που απειλούν την "δημόσια ασφάλεια", τότε επιτρέπεται στις δυνάμεις ασφαλείας να επέμβουν αναλόγως! Επίσης επανέρχεται η θανατική ποινή σε περίπτωση πολέμου ή σε άμεση απειλή πολέμου![8]
*Μέτρα για την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας και της κοινωνικής ασφάλισης μπορούν να εφαρμοστούν μόνο, αν δεν έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας![9]
Η συνθήκη της Λισσαβόνας μπορεί να γίνει download από εδώ.
Πηγές:
[1] Άρθρα 13-19 της "Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ)" και άρθρα 223-250 της "Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας".
[2] Άρθρο 22, Άρθρο 24 Παράγραφος 1 και Άρθρα 26–45 της "ΣΕΕ", "Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ατομική Ενέργεια", Άρθρο 26 Παράγραφος 3 της "ΣΕΟΚ", Άρθρο 17 Παράγραφο 2 και Άρθρο 14 Παράγραφο 1 της "ΣΕΕ".
[3] Κανονισμός για το "Πρωτόκολλο περί προτεραιότητας" στην "Συνθήκη της Λισσαβόνας".[4] Άρθρο 42 Παράγραφος 1, Άρθρο 43 Παράγραφος 1 και Άρθρο 42 Παράγραφος 5 της "ΣΕΕ".
[5] Άρθρο 38 Παράγραφος 2 και Άρθρο 36 της "ΣΕΕ".
[6] Άρθρο 24 Παράγραφος 1 Υποπαράγραφος 2 της "ΣΕΕ".
[7] Άρθρο 22 Παράγραφος 2 της "ΣΕΕ".Βλέπε επίσης Άρθρο 24 ακολούθως της "ΣΕΕ".
[8] Άρθρο 2 Παράγραφος 2c της "ΕΣΔΑ", επίσης Πρωτόκολλο 6 της "ΕΣΔΑ", Πρωτόκολλο 13 της "ΕΣΔΑ" και Επεξήγηση 3b στο Άρθρο 2 της "Συνθήκη της Λισσαβόνας" για την "Επεξήγηση 12 σχετικά με τις επισημάνσεις για την Κάρτα των θεμελιωδών δικαίων».
[9] Άρθρο 151 Παράγραφος 2 της "Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας".
Πηγές και πληροφορίες:
1)Zeit-Fragen
2)Libertas
3)Attac
4)Συνθήκη της Λισσαβόνας
5)Συνθήκη της Ρώμης
6)Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση
7)Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
8)Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ατομική Ενέργεια
Απο http://infopigi.blogspot.com/2009/04/blog-post_13.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου