- Ιδιώτες να εξαγοράζουν τα χρέη των πολιτών!!!
- Κράτος που θα μετατραπεί σε δουλέμπορο...!
- Η λογική βασίζεται στο ότι υπάρχει κρατικό χρέος, άρα χρέος των πολιτών, που οφείλουν να πουλήσουν τα πάντα σε ιδιώτες για να σωθεί το κράτος!!!
Μετά την αγοραία πρόταση για τα ελληνικά ομόλογα στο μετρό του Λονδίνου ένας αρθρογράφος των Financial Times φαίνεται πως βρήκε τη λύση στο πρόβλημα της δραστικής αύξησης των εσόδων του κράτους, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο, στην Ελλάδα, ένας οδοντίατρος πληρώνει λιγότερο φόρο από τη γραμματέα του και ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός παραμένει αναλλοίωτα διεφθαρμένος από την εποχή της Οθωμανικής κατάκτησης.
"Οι φορολογικές αρχές στερούνται νομιμότητας στα μάτια των Ελλήνων, από την Οθωμανική αυτοκρατορία και την αυστηρή γραφειοκρατία που ακολούθησε το 1833, όταν οι μεγάλες δυνάμεις έφεραν τον Βαυαρό πρίγκιπα ως Βασιλιά στην χώρα" αναφέρει η εφημερίδα και αιτιολογεί την αντίδραση μέρους των Ελλήνων στην πολιτική λιτότητας που εισηγείται η Γερμανία, ως κατάλοιπο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο:
"Το γεγονός παράλληλα, ότι η Γερμανία ηγείται της ευρωπαϊκής προσπάθειας για πολιτική λιτότητας, εκλαμβάνεται αρνητικά και ως φόρος υποτέλειας από τους Έλληνες, που βρέθηκαν υπό την κατοχή των Γερμανών κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο".
Τι λύση προτείνει λοιπόν ο αρθρογράφος των FT Τζων Πλέντερ; Να αγοράζουν ιδιώτες το χρέος εξ υμών εκάστου στην εφορία και να αναλαμβάνουν να το εισπράξουν και να το αποδώσουν στο κράτος, κρατώντας ένα μέρος ως κέρδος και κίνητρο για να κάνουν αποτελεσματικά τη δουλειά τους.
Εισηγείται δε, να απολυθούν όλοι οι δημόσιοι φοροεισπράκτορες με γενναιόδωρα πακέτα αποζημιώσεων και αργότερα - μετά την περίοδο που οι φόροι θα έχουν εισπραχθεί από τους ιδιώτες (σ.σ. ίσως με δημόσια διαπόμπευση και προπηλακισμό του φοροφυγά) τότε να ανασυσταθεί το σώμα του δημόσιου φοροεισπρακτικού μηχανισμού και να αρχίσει να εργάζεται εκ του μηδενός.
Από τους Ρωμαίους, στο Ροβεσπιέρο...
Ο αρθρογράφος βέβαια, επισημαίνει μερικά προβλήματα του συστήματος, ανατρέχοντας σε ιστορικά παραδείγματα, όπως της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που η μέθοδος οδήγησε τους ιδιώτες φοροεισπράκτορες σε ακραίες μεθόδους:
"...καθώς οι ιδιώτες που είχαν το δικαίωμα είσπραξης φόρων χρησιμοποίησαν πρακτικές κακομεταχείρισης των πολιτών, ώστε να ενισχύσουν τα κέρδη τους. Ο Αύγουστος και ο Διοκλητιανός αναγκάστηκαν να επιβάλουν μέτρα αντιμετώπισης αυτών των πρακτικών κατάχρησης".
Αναφέρει ακόμη το παράδειγμα του 17ου και 18ου αιώνα στη Γαλλία, όπου οι παραστρατιωτικοί ιδιώτες φοροεισπράκτορες είχαν το δικαίωμα ακόμη και να ψάχνουν τα σπίτια των πολιτών για κρυμμένα χρήματα - πρακτική που οδήγησε στο να γίνουν τόσο μισητοί ώστε στη Γαλλική Επανάσταση οι περισσότεροι να οδηγηθούν στην γκιλοτίνα:
"...εκ των οποίων και ο Antoine Lavoisier, ο πατέρας της χημείας, ο οποίος χρηματοδότησε όλη του την επιστημονική έρευνα από τις δραστηριότητές του ως ιδιώτης φοροεισπράκτορας και τραπεζίτης".
Παρά τα ιστορικά παραδείγματα ο συντάκτης του άρθρου δεν απογοητεύεται ως προς την ιδέα που εισηγείται, καθώς όπως αναφέρει εφαρμοζόταν στην Ιταλία ως το 2006 από τις τράπεζες, οι οποίες μετά από διαγωνισμό αναλάμβαναν την είσπραξη των φόρων και το κέρδος τους προέκυπτε από την παρακράτηση του ποσού και τον ανατοκισμό του, έως την ημερομηνία απόδοσής του στο κράτος.
Το γεγονός πως ο αρθρογράφος των FT ανατρέχει με αγγλοσαξωνικό φλέγμα σε παραδείγματα εφαρμογής φοροείσπραξης από απολυταρχικά καθεστώτα (οι Ρωμαίοι την εποχή που αναφέρεται είχαν ενός ανδρός αρχή και το γαλλικό παράδειγμα βρίσκεται στην εποχή της μοναρχίας) για να προτείνει στην Ελλάδα του 21ου αιώνα σίγουρα δείχνει πως ακριβώς αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα στον μικρό αυτό εταίρο της Ε.Ε. στο νότο της ηπείρου. Με τη λογική προφανώς που διακατέχει και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θ.Πάγκαλο, που μιλώντας σε ακροατήριο βρετανικού πανεπιστημίου, μίλησε για τους άξεστους επαναστάτες του 1821.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου