της Ελίνας Γαληνού
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Τουρκία προκειμένου να παραστεί στην Σύνοδο των Τούρκων πρέσβεων, μας ήταν γνωστή. Δεν έγινε όμως γνωστό το περιεχόμενο των συνομιλιών που θα διεξάγει εκεί. Ωστόσο, οι πληροφορίες μας έλεγαν ότι ο τουρκικός τύπος, προβάλει τεχνηέντως τον τελευταίο καιρό, την προοπτική "μπίζνες με Ελλάδα στο Αιγαίο". Γενικά η αναφορά σε μπίζνες, είναι γενικόλογη και δεν κινεί υποψίες. Οπότε, βάσει αυτού του δεδομένου, θα μπορούσε κάλλιστα και ο πρωθυπουργός μας να δικαιολογήσει το γεγονός ότι δεν χρειαζόταν ειδική ενημέρωση για το περιεχόμενο των συνομιλιών του στην Τουρκία.
Στο κάτω-κάτω, η επιχειρηματική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, έχει προσυπογραφεί σε Μνημόνιο από τον περασμένο Μάιο... Παρ΄όλα αυτά, μας εγείρονται απορίες και ανησυχίες, που δεν είναι τόσο αβάσιμες, αν καλοσκεφτεί κανείς πώς έχουν τα πράγματα. Αν η θερμή αποδοχή του πρωθυπουργού για την πρόσκληση του Ερντογάν, οφείλεται στην εμμονή της πεποίθησής του "ότι οι καλωσύνες και διευκολύνσεις προς την Τουρκία" θα καταφέρουν τελικά την εξισορρόπηση και βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αυτό είναι σίγουρα αφελές. Θέλει να ευχαριστήσει τον Ερντογάν, αποδεχόμενος μια πρόσκληση που δεν αποδέχτηκε άλλος Ευρωπαίος ηγέτης; Ελπίζει ότι θα λάβει κάποια ουσιώδη για το συμφέρον της χώρας, ανταπόδοση; Και γιατί χρειαζόταν να πάει εκείνος στην Τουρκία εν μέσω τούρκων πρεσβευτών και δεν ερχόταν ο Τούρκος πρωθυπουργός στην Αθήνα ώστε να συζητηθούν ξεκάθαρα, τα ανοιχτά ζητήματα που έχουμε με την χώρα του;
Γιατί όταν ήρθε ο Ερντογάν τον περασμένο Μάιο και τον αποκάλεσε "ο φίλος μου Γιώργος" δεν άδραξε ο πρωθυπουργός την ευκαιρία να του θυμίσει ότι οι φιλίες μεταξύ χωρών και ηγετών, δεν μπορούν να είναι σε καμία περίπτωση ετεροβαρείς; Οτι δεν νοείται, να επιμένει η Τουρκία στις γκρίζες ζώνες γιατί τα ακατοίκητα νησιά μας ανήκουν στην ελληνική επικράτεια. Οτι οφείλει να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο Θαλάσσης όσον αφορά τον καθορισμό των χωρικών μας υδάτων αντί να καταφεύγει στο περίφημο casus belli αν η Ελλάδα επιχειρήσει να προασπίσει τα συνοριακά της δικαιώματα. Οτι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, είναι θέμα ζωτικών συμφερόντων και για την Ελλάδα και η Τουρκία θα πρέπει να το παραδεχτεί; Οτι η επέλαση λαθρομεταναστών μέσω Τουρκίας προς την Ευρώπη από τη χώρα μας, έχει επιβαρύνει επικίνδυνα την ελληνική οικονομία και κοινωνία και γι΄αυτό θα πρέπει η Τουρκία να σεβαστεί τις υπογραφές της και να συνεργαστεί για το θέμα επανεισδοχής. Ομως, παρ΄όλο που αυτά τα ουσιώδη και ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα θέματα έχουν μείνει ανοιχτά, ο Ελληνας πρωθυπουργός πάει τρέχοντας να ευχαριστήσει τον Τούρκο ομόλογό του. Γιατί; Παραείμαστε καχύποπτοι, θα μου πείτε. Ισως όμως και όχι, αν λάβουμε υπ΄όψη και τα άλλα σχετικά δεδομένα. Διάγουμε μια περίοδο τρομερής κρίσης, την οποία ο πρωθυπουργός επικαλείται συνεχώς παρηγορώντας μας "ότι αυτή η κρίση μπορεί να γίνει ευκαιρία".
Ευκαιρία, αλλά για ποιούς; ρωτάμε. Παρατηρούμε ότι η Τουρκία δείχνει από το περασμένο καλοκαίρι μια εκπληκτική κινητικότητα προς την πλευρά μας και ιδίως μετά την επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα. Μετρώντας τις παραβιάσεις εναερίου χώρου και τις αμέτρητες "κρουαζιέρες" τουρκικών φρεγατών στο Αιγαίο, ενθυμούμενοι την θερμή συνάντηση μεταξύ του εκπροσώπου μας στο Υπ.Εξ και του "οραματιστή" Νταβούτογλου το καλοκαίρι "στο κοινό μας σπίτι", έχουμε νομίζω κάθε λόγο να ανησυχούμε. Αργά το θυμηθήκαμε και εμείς να ανησυχήσουμε για τα εθνικά μας δικαιώματα, και έχουμε ευθύνες που αφήσαμε πολύτιμα χρόνια να χαθούν, παραδομένοι στην ευδαιμονική ζωή των δανεικών. Εστω. Αυτό όμως, δεν αρκεί για να δικαιολογήσει τον επικίνδυνα χαλαρό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει ο τωρινός πρωθυπουργός τα εθνικά μας συμφέροντα. Ο ίδιος, έχοντας θητεύσει αρκετά χρόνια στο Υπ. Εξ, υποτίθεται ότι έχει ανάλογη εμπειρία από τις λυκοφιλίες της Τουρκίας. Η κινητικότητα του Ερντογάν και η βιασύνη του να τον φέρει εν μέσω 200 τούρκων πρεσβευτών, μάλλον έχει ευνόητα κίνητρα.
Προφανώς οι χειραψίες θα επισφραγίσουν τις "μπίζνες" στο Αιγαίο με επίκεντρο, την εκμετάλλευση του πιθανού φυσικού πλούτου της θάλασσάς μας. Στον ουρανό την έψαχνε και στο... Αιγαίο βρέθηκε η χρυσή ευκαιρία για την Τουρκία, τώρα που η Ελλάδα είναι στριμωγμένη στη γωνία..
Επομένως, η μυστικοπάθεια του πρωθυπουργού που δεν παρείχε κοινοβουλευτική ενημέρωση για το περιεχόμενο των συνομιλιών του στην Σύνοδο, μάλλον επιβεβαιώνει τους φόβους μας. Στο τέλος, από την "συνεκμετάλλευση" στο Αιγαίο, να δούμε ποιοί θα βγούν ωφελημένοι...
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/01/blog-post_1212.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου