Από όποια πλευρά και αν το εξετάσουμε, οι εφημερίδες της Βρετανίας μοιάζουν καταδικασμένες. Οι νεότεροι σε ηλικία αναγνώστες τις εγκαταλείπουν για το διαδίκτυο και τη τηλεόραση. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, οι Daily Express και Daily Mirror, έχασαν τα 2/3 της κυκλοφορίας τους.
Όμως ο Evgeny Lebedev, συνιδιοκτήτης των Independent και Evening Standard είναι αισιόδοξος, και όπως λέει: «Ο κόσμος μιλάει για το θάνατο των εφημερίδων, όμως άμα μπεις στο μετρό, σχεδόν όλοι διαβάζουν από μία».
Η βρετανική αγορά εφημερίδων είναι μια από τις πιο άγριες του κόσμου. Είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική, αφού υπάρχουν εννέα πανεθνικής κυκλοφορίας ημερήσιες εκδόσεις με 200.000 φύλλα κυκλοφορίας η κάθε μια. Και η διαφήμιση στη Βρετανία, μεταφέρθηκε στο διαδίκτυο πιο γρήγορα από ότι οπουδήποτε αλλού. Σύμφωνα με την Zenith Optimedia, από το 2009 περισσότερα διαφημιστικά κονδύλια διατέθηκαν στο ίντερνετ, παρά στις εφημερίδες. Και σε αντίθεση με τη Γαλλία, οι βρετανικές εφημερίδες δεν επιδοτούνται από το κράτος. Μάλιστα, το κρατικό BBC, αποτελεί για αυτές έναν πανίσχυρο ανταγωνιστή.
Αυτός ο σκληρός ανταγωνισμός έχει δημιουργήσει και μια κάπως ανήθικη βιομηχανία. Τα σκάνδαλα είναι πολλά, όπως πολλές είναι και οι καινοτομίες που έχουν εισάγει στο χώρο οι βρετανικές εφημερίδες. Προς το παρόν δοκιμάζονται νέα μεγέθη και νέα τιμολογιακή πολιτική. Υπάρχουν μάλιστα τρεις βασικές τάσεις.
Η πρώτη, αφορά στις Times, Sunday Times, Sun, και News of the World, που ανήκουν στην News Corporation και που πειραματίζονται με ένα νέο αυστηρό online paywall. Σε αντίθεση με την Wall Street Journal, που επίσης ανήκει στην News Corporation, η Times δεν επιτρέπει τη δωρεάν ανάγνωση κανενός άρθρου, ενώ η χρέωση για πρόσβαση είναι ιδιαίτερα τσιμπημένη,£2 την εβδομάδα.
Τα διάφορα paywalls που εφαρμόζει η News Corporation, έχουν οδηγήσει σε σημαντική μείωση της διαδικτυακής κυκλοφορίας. Σύμφωνα με μελέτες, μόνο το 14% των τακτικών αναγνωστών, και το 1% των τυχαίων αναγνωστών της Times, πληρώνουν συνδρομή. Οι υπόλοιποι στρέφονται προς τον δωρεάν ιστότοπο του BBC, μόλις πέσουν πάνω σε paywall. Η ιδιοκτήτρια εταιρία όμως δεν ανησυχεί, αφού εισπράττει αρκετά διαφημιστικά έσοδα.
Η διαδικτυακή διαφημιστική πίτα συνεχώς αυξάνεται, αυξάνονται όμως και τα διάφορα μέσα, με αποτέλεσμα οι τιμές να είναι τόσο χαμηλές που ένας αναγνώστης που επισκέπτεται μια ιστοσελίδα 1-2 φορές μόνο το μήνα δεν λέει τίποτα. Για αυτό και οι εφημερίδες προτιμούν να εισπράττουν τα χρήματα απ` ευθείας από τους αφοσιωμένους αναγνώστες τους. Έτσι, οι σελίδες των Times και Sunday Times είναι γεμάτες από «εσωτερικές» διαφημίσεις, που προσφέρουν διάφορα στους αναγνώστες, όπως εφαρμογές iPad, εισιτήρια θεάτρου, και διακοπές στην Ιταλία. Όλα αυτά φέρνουν χρήματα αφού ο σκοπός είναι να εθιστούν οι αναγνώστες σε μια πληθώρα από υπηρεσίες και προσφορές. Όπως λέει η επικεφαλής του τομέα μάρκετινγκ της News Corporation, θέλουν να φτάσουν στο σημείο όπου η συνδρομή σε μια εφημερίδα θα είναι όπως η συνδρομή σε υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας, δηλαδή κάτι που θα σε πονάει αν την ακυρώσεις.
Ο δεύτερος μεγάλος καινοτόμος της Βρετανίας, η Daily Mail, ακολουθεί μια διαφορετική προσέγγιση. Πιστεύει πως η διαδικτυακή διαφήμιση βολεύει μόνο αν είσαι γίγαντας. Η συγκεκριμένη εφημερίδα τα πάει πολύ καλά στην έντυπη έκδοση, και ακόμη καλύτερα στη διαδικτυακή της μορφή. Με 35 εκατομμύρια μοναδικούς επισκέπτες κάθε μήνα, αποτελεί τον δεύτερο μεγαλύτερο ιστότοπο εφημερίδας στον κόσμο, σύμφωνα με την εταιρία comScore, που ειδικεύεται στις εν λόγω μετρήσεις. Και μόλις η New York Times βάλει κι αυτή paywall, η Daily Mail θα περάσει στη πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης.
Σε αντίθεση με την εφημερίδα, η ηλεκτρονική Daily Mail είναι σαφώς πιο ελαφριά ως ανάγνωσμα. Επικεντρώνεται σε ειδήσεις περί διασημοτήτων, και ειδικά αυτών που φοράνε μπικίνι. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους, είναι τόσο πετυχημένη, που δεν συναγωνίζεται μόνο ειδησεογραφικά σάϊτς αλλά και portals όπως το Yahoo! και το MSN.com.
Η πιο περίεργη όμως στρατηγική ακολουθείται από τους Ρώσους μεγιστάνες (μπαμπά και γιο) Lebedev, που απέκτησαν πρόσφατα τις Independent και Evening Standard, διαθέτοντας την δεύτερη δωρεάν. Πριν μερικούς μήνες μείωσαν δραματικά και τη τιμή αγοράς της Independent,η οποία κοστίζει μόλις το 1/5 μιας αντίστοιχα ποιοτικής ημερήσιας εφημερίδας. Καμία από τις βρετανικές εφημερίδες των Lebedev δεν διαθέτει κάποια επί πληρωμή διαδικτυακή παρουσία. Πιστεύουν πως ο νεαρόκοσμος θέλει να διαβάζει τα νέα, αλλά δεν θέλει να πληρώνει. Η κυκλοφορία της Evening Standard, διπλασιάστηκε, φτάνοντας στις 700.000 φύλλα από τότε που μοιράζεται δωρεάν. Παράλληλα έπεσαν δραματικά και τα έξοδα διανομής της.
Οι διαφορετικές στρατηγικές που ακολουθούν οι εταιρίες News Corporation, the Daily Mail and General Trust, και η Lebedev Holdings, βασίζονται και σε διαφορετικές απόψεις όσον αφορά στο τι θέλουν οι αναγνώστες, στο τι διατίθενται να πληρώσουν, και στο μέλλον της διαφήμισης. Δεν μπορεί να πετύχουν και οι τρεις αυτές απόψεις. Μπορεί να μη πετύχει καμία. Όλες όμως έχουν τσαγανό.
Το θέμα είναι πως αυτοί που καινοτομούν, βγάζουν κα περισσότερη αυτοπεποίθηση. ΗGuardian, που ήταν από τις πρώτες με δωρεάν διαδικτυακή παρουσία, έχει νικηθεί από τηνNews Corporation, που έχει μεγαλύτερη τεχνογνωσία και λιγότερα έξοδα προσωπικού. Αυτό αποδεικνύει και τη ταχύτητα με την οποία κινούνται τα πράγματα σε αυτόν τον σκληρό τομέα. Μια εφημερίδα που πριν λίγα χρόνια ήταν στη κορυφή της καινοτομίας, τώρα χρειάζεται απεγνωσμένα μια νέα στρατηγική.
S.A.- The Economist
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου