Ο πρόεδρος Zine al-Abidine Ben Ali μπορεί να παραιτήθηκε και να εγκατέλειψε τη χώρα, όμως οι περιπέτειες της Τυνησίας συνεχίζονται. Σχεδόν 50 άνθρωποι σκοτώθηκαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα στη διάρκεια εξεγέρσεων σε δυο φυλακές της χώρας. Παράλληλα, εν μέσω των εκδηλώσεων ενθουσιασμού για την απομάκρυνση του προέδρου στη πρωτεύουσα Τύνιδα, σημειώθηκαν αιματηρά επεισόδια με λεηλασίες και πυροβολισμούς. Στη χώρα επικρατεί χάος, και έχει κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος.
Το νέο κύμα βίας ακολούθησε την ανάληψη της προεδρίας από πλευράς του προέδρου της Βουλής Foued Mebazaa, ο οποίος αντικατέστησε τον Mohammed Ghannouchi, που νωρίτερα είχε αναλάβει αυτός το αξίωμα, όταν το Συνταγματικό Συμβούλιο αποφάσισε υπέρ του Mebazaa. Ο νέος προσωρινός πρόεδρος ζήτησε από τον Ghannouchi να παραιτηθεί, και να σχηματίσει κυβέρνηση. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Τυνησίας, οι εθνικές εκλογές θα πρέπει να διεξαχθούν μέσα στις επόμενες 60 ημέρες.
Ο ανατραπείς Ben Ali βρίσκεται από χθες, μαζί με την οικογένειά του στη Σαουδική Αραβία. Ήταν ο δεύτερος μόλις πρόεδρος της Τυνησίας από το 1956 οπότε και η χώρα κέρδισε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία. Τελευταία του επανεκλογή ήταν το 2009, όταν είχε κερδίσει με πλειοψηφία που άγγιζε το 90% των συνολικών ψήφων.
Αυτά που συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στη Τυνησία, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν ως δευτερεύοντα, ή ήσσονος σημασίας. Αν η εξέγερση πετύχει, η Τυνησία μπορεί να αποδειχθεί ως το κρίσιμο σημείο καμπής σε ολόκληρη τη πρόσφατη αραβική ιστορία.
Και δεν θα αλλάξει μόνο η κατάσταση για τα υπόλοιπα αραβικά καθεστώτα, που παρακολουθούν τις εξελίξεις με μεγάλη αγωνία, αλλά και για τα κράτη της Δύσης, που ανέκαθεν επικέντρωναν τη πολιτική τους για το μεσανατολικό στη στήριξη κάποιων δήθεν σταθερών, πλην όμως απολυταρχικών καθεστώτων. Αν λοιπόν οι διαδηλωτές και οι επαναστάτες της Τυνησίας έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα στις υπόλοιπες αραβικές χώρες, έστειλαν ένα διαφορετικό και ακόμη ηχηρότερο μήνυμα στη Δύση.
Εδώ και δεκαετίες, οι Δυτικές κυβερνήσεις παρουσίαζαν τη Τυνησία ως μια όαση πολιτικής ηρεμίας και οικονομικής επιτυχίας, και ως μια χώρα με την οποία μπορούν να συναλλαγούν αμφίδρομα. Έκλειναν όμως τα μάτια τους στις υπερβολές στη πολυτέλεια, στην οικονομική ανισότητα, στη διαφθορά, και στη καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από πλευράς του πρώην (πλέον) προέδρου της χώρας, του απολυταρχικού Ben Ali.
Στην Αμερική ο πρόεδρος Ομπάμα προχώρησε ήδη στη καταδίκη των καταχρήσεων των τυνησιακών αρχών ασφαλείας, δηλώνοντας συμπαράσταση προς τον απλό λαό, εκφράζοντας την ελπίδα ότι η χώρα θα πετύχει να κερδίσει ένα δημοκρατικό μέλλον.
Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, που πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στον Περσικό Κόλπο, κατήγγειλε με σκληρή γλώσσα τη διαφθορά και τη πολιτική στασιμότητα της περιοχής. Όπως φαίνεται, η κυβέρνηση του Ομπάμα, που έχει δεχτεί σκληρή κριτική για την στάση της απέναντι στα αντιλαϊκά αραβικά καθεστώτα, αποφάσισε να μιλήσει εναντίον της καταπίεσης, παρά να χάσει την όποια αξιοπιστία της.
Υπάρχουν όμως και αρκετοί κίνδυνοι. Αν η Τυνησία δεν ξεπεράσει τη κρίση της, και περιέλθει σε πολιτικό χάος, αυτό θα επιτρέψει τους υπόλοιπους Άραβες ηγέτες να γαντζωθούν ακόμη πιο γερά στις καρέκλες τους, και να αρνηθούν να μοιραστούν την εξουσία με τους λαούς τους.
Ένας άλλος κίνδυνος είναι πως οι αναταραχές μπορεί να μεταδοθούν και σε άλλα αραβικά κράτη. Ήδη βλέπουμε να συμβαίνει κάτι σχεδόν παρόμοιο και στη γειτονική Αλγερία, αλλά και στην Ιορδανία. Η Τυνησία δηλαδή θα είναι το βαρόμετρο των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων της περιοχής.
S.A. -The Huffington Post, BBC News, CNN.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου