Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Και τώρα, ποιοι έχουν σειρά να βγούνε και να τα σπάσουνε;

Ο δρόμος με το ποτάμι της οργής

Δεκέμβριος 2008. Με αφορμή την αναιτιολόγητη, κατά κοινή ομολογία όλων των πολιτών, δολοφονία του 16χρονου Αλέξη, ενός μαθητή που σύχναζε στα Εξάρχεια, ξεκινάει στην Αθήνα μία άνευ προηγουμένου (μέχρι τότε) επίθεση των κουκουλοφόρων και των Αλβανών, αλλά και μπαχαλάκηδων νεαρών, κατά της Ελληνικής πολιτείας και σε τρεις μάλιστα περιπτώσεις απείλησαν με βίαιη είσοδο στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, το οποίο πολιόρκησαν στενά επί ημέρες.
Φωτιές και καταστροφές κάθε είδους, βιαιότητες χωρίς προηγούμενο, καταγράφονται από τις δημοσιογραφικές κάμερες, μεταδίδονται σε ολόκληρο τον κόσμο και δυσφημούν την Ελλάδα κατατάσσοντάς την στις χώρες που προσφέρουν ελάχιστη ασφάλεια.
Τα αποτελέσματα αυτής της «επανάστασης των ανθρώπων των σκιών», όπως την αποκάλεσαν οι κουκουλοφόροι «γνωστοί-άγνωστοι» ήταν εμφανή τις ημέρες μετά την λήξη της πολιορκίας του κέντρου της Αθήνας.
Να σημειωθεί πως όλοι οι προσαχθέντες για βίαιες και εγκληματικές ενέργειες αφέθηκαν ελεύθεροι άμεσα ή αφού προφυλακίσθηκαν μετά την πάροδο μερικών εβδομάδων γύρισαν ελεύθεροι στα «στέκια» τους, έχοντας πάρει τα εύσημα από τους «συναγωνιστές» τους και δηλώνοντας έτοιμοι για το επόμενο «μπάχαλο» που θα στηθεί.
Από τότε, πολλά γεγονότα συνέβησαν και πολλοί πυροβολισμοί έπεσαν στο κέντρο της Αθήνας, ευτυχώς χωρίς θύματα, αφήνοντας όμως σαφείς υπόνοιες πως κάποιοι επιθυμούσαν σύντομα να επαναλάβουν το «μπάχαλο» του Δεκεμβρίου, που κατάφερε να στείλει ανθρώπους στην ανεργία, αλλά και να αυξήσει την αστυνόμευση (δυστυχώς μόνο σε περιοχές που κατοικούν επώνυμοι ή πλούσιοι κάτοικοι των Αθηνών). Οι καταγγελίες για βιαιότητες, ξυλοδαρμούς και πυροβολισμούς στους περιφερειακούς δήμους της Αθήνας δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ, τα οποία όμως πρωτοστάτησαν στα «επεισόδια» και στην «επανάσταση των μαθητών», του Δεκεμβρίου του 2008. Η σιωπή, η «ομερτά», έχει πλήρη εφαρμογή σε οτιδήποτε εναντιώνεται στα συμφέροντα ή στην εικόνα των «ανθρώπων των σκιών». Η εικόνα μερικών κεντρικών δρόμων της Αθήνας. θυμίζει βομβαρδισμένη περιοχή, κυριολεκτικά!!!
Τρομοκρατικές ενέργειες και νέες τρομοκρατικές ομάδες κάνουν την εμφάνισή τους, δημιουργώντας την εικόνα χάους, αλλά καταδεικνύοντας και την πλήρη αδυναμία των αρχών ασφαλείας να επέμβουν. Η πολιτική που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση Καραμανλή δείχνει την εικόνα παρακολούθησης (των μαχών που διεξάγονται σε μία αρένα) από τους αρμόδιους υπουργούς (Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης) οι οποίοι αρέσκονται σε διαταγές τύπου «κατεβάστε τα χέρια» προς τους αστυνομικούς.
Μάϊος 2008. Αυτή τη φορά η αφορμή δόθηκε από μία αναίτια (αλλά όχι εξακριβωμένη) προσβολή κατά των θρησκευτικών πεποιθήσεων ενός λαθρομετανάστη μουσουλμάνου. Η προσβολή έγινε (ως είθισται για να ξεσηκωθούν τα πλήθη) από αστυνομικό, ο οποίος ως άλλος Κουταλιανός ή Σαμψών έσκισε και ποδοπάτησε το Κοράνιο ενός άκακου μουσουλμάνου λαθρομετανάστη. Το Κοράνιο στη συνέχεια έγινε φωτοτυπία μίας σελίδας Κορανίου, ενώ αργότερα μετατράπηκε σε αραβόφωνο κείμενο μερικών σελίδων!!! Το περιστατικό συνέβη σε επιχείρηση «σκούπα» της αστυνομίας κατά την οποία διαπιστώθηκε μέχρι και παράνομη οπλοκατοχή από κάποιον άλλο «άκακο» μουσουλμάνο λαθρομετανάστη…
Αν και δεν υπάρχουν αντικειμενικές μαρτυρίες περί της αλήθειας των καταγγελομένων από λαθρομετανάστες μουσουλμάνους, αυτόματα 200 μουσουλμάνοι συγκεντρώθηκαν και ξεκίνησαν πορεία διαμαρτυρίας. Αφού «επισκέφθηκαν» ένα αστυνομικό τμήμα στο οποίο πέταξαν πέτρες, καδρόνια, λοστούς και μολότωφ (όχι δεν πήγαν για να καταγγείλουν την απρεπή συμπεριφορά του αστυνομικού), συνέχισαν τον δρόμο τους και μετά από λίγο το εξαγριωμένο πλήθος (σχεδόν κανείς τους δεν γνώριζε τι πραγματικά συνέβη) μετακινούμενο προς την πλατεία Ομονοίας, κατέστρεφε στο πέρασμά του καταστήματα και αυτοκίνητα. Το καταστροφικό τους μένος σταμάτησε στην Ομόνοια, την οποία κατέλαβαν για μερικές ώρες και αφού προσευχήθηκαν, αποχώρησαν υποσχόμενοι πως την επομένη θα επέστρεφαν!!!
Η απουσία ή η αδυναμία ουσιαστικής επέμβασης από τα ΜΑΤ δυναμίτισε την «όρεξη» των άκακων λαθρομεταναστών μουσουλμάνων, που αν και δεν έχουν να φάνε (όπως καταγγέλλουν αντιρατσιστικές ομάδες) είχαν αρκετή δύναμη να πετάνε πέτρες επί ώρες, να αναποδογυρίζουν αυτοκίνητα και να χρησιμοποιούν τσεκούρια και βαριοπούλες για να αφήσουν τα δείγματα του πολιτισμού τους, που τους διέπει, στο πέρασμά τους!!! Μα περισσότερο από όλα, η μη επέμβαση των δυνάμεων καταστολής της αστυνομίας ξεσήκωσε τους «διαμαρτυρόμενους» λαθρομετανάστες και τους μετέφερε την αίσθηση της ατιμωρησίας για τα αίσχη που προκάλεσαν…
Η επιστροφή των αδύναμων και άκακων λαθρομεταναστών, την επόμενη ημέρα, είναι ακόμη πιο έντονη και αν και λείπει το στοιχείο του «βρασμού ψυχής» δημιουργούν, πρωταγωνιστούν και εκτελούν σειρά καταστροφών. Οι συγκρούσεις με τα ΜΑΤ που παρατάχθηκαν προς αντιμετώπισή τους δεν είναι ιδιαίτερα σκληρές, απορία όμως προκαλεί το γεγονός πως, όντας λαθρομετανάστες, γνώριζαν ότι πιθανή σύλληψή τους σήμαινε αυτόματα απέλαση από την Ελλάδα ή στην καλύτερη των περιπτώσεων φυλάκιση για άγνωστο χρονικό διάστημα… Και όμως, συγκρούστηκαν, επέλεξαν να διακινδυνεύσουν να συλληφθούν. Ποιοι άραγε τους διαβεβαίωσαν ότι δεν θα υποστούν την τιμωρία που ο νόμος ορίζει για εγκληματικές και καταστροφικές δραστηριότητες, όπως αυτές στις οποίες προέβησαν οι «καημένοι» οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες;
Μέσα στο χάος που επικράτησε, αισιόδοξο ήταν το μήνυμα που μετέφεραν Έλληνες αγανακτισμένοι πολίτες, οι οποίοι άρχισαν να συλλαμβάνουν κουκουλοφόρους λαθρομετανάστες και να τους παραδίδουν (χωρίς αμυχές και μώλωπες) στις αστυνομικές αρχές. Το μήνυμα που έστειλαν οι απλοί πολίτες μέσα από αυτή τους την ενέργεια, η οποία και επαναλήφθηκε δεκάδες φορές, ήταν τόσο σοβαρό, τόσο δυνατό, που επέφερε τον πλήρη φόβο στους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες αλλά και στους καθοδηγητές τους, στους γνωστούς-αγνώστους κουκουλοφόρους και σε όλους τους αντιρατσιστές και φιλο-ισλαμιστές που συνόδευαν την πορεία των καταστροφέων. Ο φόβος αυτός ανάγκασε σε διάλυση της «πορείας της καταστροφής» που άφησε πίσω της δεκάδες πλήρως κατεστραμμένα καταστήματα (από τα οποία πρώτα είχε κλαπεί ολόκληρο το εμπόρευμά τους) και αυτοκίνητα.
Η απουσία του κράτους ήταν πλήρης και αποτελεί κοινή διαπίστωση όσων ψύχραιμα παρακολούθησαν την εξέλιξη των «εκδηλώσεων διαμαρτυρίας» των λαθρομεταναστών στο διήμερο 21-22 Μαΐου 2009. Η παρουσία των πολιτών όμως, των απλών ανθρώπων που κατέβηκαν στους δρόμους αγανακτισμένοι και που δεν δίστασαν να πιάσουν, να συλλάβουν και να παραδώσουν τους «καημένους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες» που έκαιγαν, έκλεβαν και κατέστρεφαν, ήταν εντυπωσιακή και μετέφερε ένα μήνυμα.
Φτάνει πια! Την επόμενη φορά οι απλοί πολίτες θα βγούνε στους δρόμους και θα τους πάρει και θα τους σηκώσει (όλη αυτή την φάρα των κουκουλοφόρων, των αντιρατσιστών, των ανθελλήνων, των αλλοδαπών και των λαθρομεταναστών) η οργή, ο θυμός που έχουν φροντίσει να γεμίσουν τον Έλληνα. Η κουλτούρα τους, η ιστορία τους, η θρησκεία τους, η θέλησή τους και η ελπίδα τους για καλύτερη ζωή, έγιναν απολύτως σεβαστά από τους Έλληνες πολίτες. Αλλά δυστυχώς, όλος αυτός ο συρφετός δεν σεβάστηκε ούτε την ιστορία, ούτε τον πολιτισμό, ούτε τα ήθη και τα έθιμα, ούτε τις παραδόσεις, ούτε την φιλοξενία, ούτε την ανεκτικότητα που πολλές φορές επέδειξαν οι Έλληνες απέναντί τους. Και αγράμματοι, όντες, δεν γνωρίζουν πως αυτό που πρέπει να αποφεύγεις απέναντι στον Έλληνα, είναι να τον θυμώσεις… Ιστορικά, ακόμη και οι πρόγονοι αυτών των λαθρομεταναστών, έχουν νιώσει τον θυμό και την οργή του Έλληνα…
Η επόμενη φορά που θα γεμίσουν οι δρόμοι, θα είναι από Έλληνες οργισμένους, που δεν θα σταματήσουν μπροστά σε τίποτε, που με σταυρούς στα χέρια και τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο, θα πετάξουν στον καιάδα όλο αυτό το σκουπιδαριό… που δεν είναι μόνο οι αλλοδαποί, οι λαθρομετανάστες, οι ανθέλληνες, οι κουκουλοφόροι και οι ινστρούχτορές τους, αλλά και ένα πλήθος κάποιων άλλων, που πλησιάζει η ώρα τους να νιώσουν την «Οργή του λαού» και μάταια τότε θα ζητούν το «Έλεος του Θεού»…
Την επομένη φορά που θα γεμίσουν οι δρόμοι, θα γεμίσουν από ένα ποτάμι οργής και αυτό δεν θέλει να το δει κανείς από εμάς… πιστέψτε με. Και πολύ φοβάμαι πως η λέξη φρίκη δεν θα είναι αρκετή για να περιγράψει τα αποτελέσματα αυτού του θυμού...

Κωνσταντίνος

http://kostasxan.blogspot.com/2009/05/blog-post_8902.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου