Με ανεξήγητη…αγγαλίαση υποδέχτηκε η κυβέρνηση και τα πάσης φύσεως χρηματιστηριο-παπαγαλάκια που εξακολουθούν να κερδοσκοπούν στην πτωχευμένη Ελλάδα του μνημονίου, την σεναριολογία για τη «σωτηρία» της ελληνικής οικονομίας μέσω μιας, «ήπιας αναδιάρθρωσης» που δεν θα τη λέμε αναδιάρθρωση(φτου κακά), αλλά επαναγορά χρέους.
Η λύτρωση θα προέλθει, υποτίθεται, από μία ξαφνική γενναιοψυχία των Γερμανών που κατάφεραν να τετραγωνίσουν τον κύκλο, δίνοντας ανάσα ζωής στον μικροοφειλέτη, αλλά χωρίς να χάσουν δεκάρα τσακιστή και οι δανειστές!
Ο μοναδικός κακός δράκος του παραμυθιού λέγεται «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας», ένας χάρτης δημοσιονομικών- και όχι μόνο – υποχρεώσεων που θα πρέπει να ακολουθούμε βάσει εθνικου (πλέον) δικαίου για να είμαστε καλοί μαθητές και να μην μας πετάξουν έξω από την τάξη.
Και τι έγινε, θα μου πείτε; Χόρτασαμε…επιμόρφωση τους τελευταίους 15 μήνες. Λίγα ακόμη γερμανικά γυμνάσια, μέσα στο πρόγραμμα είναι. Δυστυχώς φοβούμαι, ότι μέχρι τώρα είμασταν στο ζέσταμα και δεν έχει αρχίσει ακόμη η σκληρή καταναγκαστική εκπαίδευση υπό τους ήχους στρατιωτικών εμβατηρίων τύπου…«Ερρικα».
Ας δούμε κατ΄αρχήν για ποιά σωτηρία «μιλάμε». Ούτε οι κοινοτικοί δεν το έχουν αποφασίσει. Η φόρμουλα είναι υπο διαμόρφωση και άγνωστο αν θα καταλήξει το Σαββατοκύριακο σε μία τελική μορφή. Τα σενάρια είναι τέσσερα: Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αγοράζει τα «κακά» ομόλογα, όταν αυτά εκδίδονται, ή τα αγοράζει από την δευτερογενή αγορά, ή δανείζει το χρεωμένο κράτος για να τα αγοράσει , ή τέλος, ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω.
Το εισιτήριο όμως για την…«διάσωση» κοστίζει όσο μια ταφόπλακα περιωπής στο Πρώτο νεκροταφείο…
Πρώτον, γιατί άλλοι θα κρίνουν ποια είναι αυτά τα μέτρα που χρειάζονται για να γίνουμε επιτέλους «ανταγωνιστικοί»(και πιθανότατα να αποφασίσει επ΄αυτού, μόνο του το γαλλογερμανικό διευθυντήριο που έχει ήδη καπελλώσει τη Κομισσιόν).
Δεύτερον, γιατί η εφαρμογή των «μεταρρυθμίσεων» θα πάρει υποχρεωτική μορφή μέσω νομοθετικών πράξεων ρύθμισης ή ακόμη και συνταγματικών προβλέψεων, από τις οποίες θα είναι αδύνατον να απαλλαγούμε στο μέλλον.
Τρίτον, επειδή κάποιες από αυτές τις «πρόνοιες» είναι αδύνατον να εφαρμοστούν στην χώρα μας, τουλάχιστον χωρίς σοβαρές…παράπλευρες απώλειες. Οι Γερμανοί για παράδειγμα, μέσω συντάγματος, καθόρισαν ότι από το 2016 το έλλειμμα δεν πρέπει να υπερβαίνει το 0.35 του ΑΕΠ. Αν κάτι τέτοιο εφαρμοζόταν στην Ελλάδα, μόλις το έλλειμμα ξεπερνούσε τα 800 εκατομμύρια θα χτύπαγε καμπανάκι. Σήμερα 800 εκατομμύρια είναι μόνο το έλλειμμα του ΟΣΕ…
Δεν συζητούμε για την κατάργηση ασφαλώς κάθε είδους τιμαριθμικής αναπροσαρμογής σε μισθούς και συντάξεις. Αυτά έχουν ήδη καταργηθεί από την τρόικα και χωρίς το γερμανικό σύμφωνο…πειθαρχίας. Εφεξής οι μισθοί θα διαμορφώνονται βάσει κριτηρίων «παραγωγικότητας» και «ανταγωνιστικότητας», όπως αυτά που έχει ήδη επιβάλει το ΔΝΤ. Ξέρετε ποιά…
Ενδιαφέρον όμως έχει η συνταξιοδότηση στα 67 για άνδρες και γυναίκες που ήδη έχουν ενστερνιστεί οι Γερμανοί (έπεται η Ισπανία), λόγω αύξησης του προσδόκιμου, λέει, της ηλικίας πριν αποβιώσουμε πανευτυχείς.
Τώρα, σε περίπτωση που δεν ανταπεξέλθουμε και πιαστούμε παραβάτες και μάλιστα καθ υποτροπήν, υπάρχουν κυρώσεις. Αυτόματες βεβαίως-βεβαίως. Που θα ξεκινούν από το πάγωμα κοινοτικών κονδυλίων, θα φτάνουν σε στέρηση ψήφου και εκπροσώπησης, αλλά και ποιός ξέρει, μπορεί στο άμεσο μέλλον να επισύρουν και την ποινή της…κίτρινης κάρτας. Εως ότου φτάσουμε στην τελική αποβολή…
Ολα αυτά λοιπόν, εγώ τα βλέπω ως κανονισμό εργασίας στις φάμπρικές της Κολωνίας και στου Βελγίου…τις στοές. Ισως και κάτι από σωφρονιστικό κανονισμό σε κατοχικό στρατοπέδο συγκέντρωσης…
Αν νομίζει λοιπόν, ο Γιωργάκης ο Παπακωσταντίνου ότι έτσι έσωσε τη χώρα, τα ολόθερμα συγχαρητήρια μας. Αξιος για το παράσημο Ιnfanterie Sturmabzeichen(Μετάλιο εφόδου του πεζικού). Κρίμα που καταργήθηκε το 1945…
Αγέλαστος Πέτρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου