Το πρωί της 22/2/2011, προέτρεψε ο πρώην Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Λόρδος Ντέιβιντ Οουεν, στό Al jazeera, να συγκλιθεί έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ώστε να κηρύξει την κατάσταση στη Λιβύη, ως «απειλή για την παγκόσμια ειρήνη” και να επιβάλλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη. Σύμφωνα με το Κεφάλαιο VII τού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, επιτρέπεται η επιβολή με στρατιωτική δράση λειφθήσας απόφασης. Δύο ώρες αργότερα, ζήτησε το ίδιο η, μεγάλης επιρροής, International Crisis Group μέσω του ενημερωτικού δελτίου της (Newsletter). Αλλά καί η, αμφιβόλου σκοπιμότητας, ομάδα Anonymous (αλληλεγγύη στήν Wikileaks), κυκλοφόρησε σε πολλά φόρουμ του Διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων των Indymedia, την ακόλουθη έκκληση: “Στά Ηνωμένα Εθνη … Anonymous σάς ζητώ να λάβετε όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία τού Λιβυκού λαού… [ Σε αυτό ανήκει] η δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, ώστε να μήν μπορεί να βομβαρδιστεί κανένας πολίτης πιά.“
Ο ΟΗΕ μπορεί να δημιουργήσει μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, αλλά χρειάζεται και το ανάλογο όργανο να τήν επιβάλλει. Τό όργανο αυτό έχει πείρα σε τέτοιου είδους επιβολές και ονομάζεται ΝΑΤΟ. Οσο κατανοητή ακούγεται η έκκληση για μια τέτοιου είδους παρέμβαση, τόσο νοητή πρέπει να θεωρείται και η κατάχρηση παρόμοιας εντολής. Ο Owens, σαν πιό περπατημένος, πρότεινε ήδη το ΝΑΤΟ – ενδεχομένως μαζί με τον αιγυπτιακό στρατό – για την επιβολή της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων. Σε μιά τέτοια περίπτωση η κατάρριψη Λιβυκών αεροπλάνων και ο βομβαρδισμός αεροδρομίων πρέπει να θεωρείται δεδομένος. Η πλήρης κλιμάκωση τού πολέμου επίσης. Μέχρι στιγμής, ζώνες απαγόρευσης πτήσεων με εντολή του ΟΗΕ (1991 βόρειο Ιράκ και 1993 Βοσνία και Ερζεγοβίνη) κατέληξαν στη χρήση χερσαίων δυνάμεων και σε στρατιωτική κατοχή.
Ποια είναι τα συμφέροντα πίσω από τον πόλεμο στη Βόρεια Αφρική και συγκεκριμένα εναντίον της Λιβύης, είναι προφανής. Η Λιβύη έχει τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου και είναι ένας από τους σημαντικότερους προμηθευτές ενέργειας στην Ευρώπη. Ασκεί έλεγχο σε σημαντικά τμήματα της Σαχάρας και ασκεί σημαντική επιρροή στα γειτονικά της κράτη. Ακόμα και εντός της Αφρικανικής Ένωσης, η Λιβύη ήταν ένας από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες, με de facto δικαίωμα βέτο. Ως εκ τούτου, και λόγω δικαιωμάτων υπερπτήσεων, καμία στρατιωτική ανάπτυξη της ΕΕ στην Αφρική δεν μπορούσε να γίνει χωρίς διαπραγμάτευση με τόν Καντάφι. Αλλά πέρα από τα παραδοσιακά γεωπολιτικά συμφέροντα, μπορούν να προκύψουν και σημαντικά παράπλευρα οφέλη από μια τέτοια επέμβαση. Μια διεθνής σύγκρουση στη Βόρεια Αφρική θα μπορούσε να ελέγξει τις διαμαρτυρίες ή τουλάχιστον να καταστήσει δυνατή τήν μαζική καταστολή τους. Ειδικά μιά συνεργασία ΝΑΤΟ – Αιγύπτου σε έναν πόλεμο θα μπορέσει να επιτρέψει και την στάθμευση κατοχικών αιγυπτιακών στρατευμάτων στήν Λιβύη, με τα ανάλογα ανταλάγματα.
Με ένα σμπάρο, εκατό τρυγόνια.
Με ένα σμπάρο, εκατό τρυγόνια.
Ιαπετός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου