«Η ζωή χωρίς πράσινες παντιέρες να κυματίζουν είναι άχρηστη»: Μουαμάρ Καντάφι (μιλώντας από τα τείχη της παλιάς πόλης στην Πράσινη Πλατεία της Τρίπολης).
«Ο Ομπάμα είχε δίκιο όταν λέει πως η Δημοκρατία δεν επιβάλλεται έξωθεν»: Μουαμάρ Καντάφι, μιλώντας στην γενική συνέλευση του ΟΗΕ το Σεπτέμβριο του 2009. (*)
«Ο Ομπάμα είχε δίκιο όταν λέει πως η Δημοκρατία δεν επιβάλλεται έξωθεν»: Μουαμάρ Καντάφι, μιλώντας στην γενική συνέλευση του ΟΗΕ το Σεπτέμβριο του 2009. (*)
Η μάχη για τη Λιβύη
Η λαϊκή εξέγερση στην Αίγυπτο, ολοκληρώθηκε με την «αποχώρηση» του Μουμπάρακ. Ενός ακόμα από τους δεσποτικούς ηγέτες που διέθετε την κάρτα μέλους της ξεφτιλισμένης «Σοσιαλιστικής Διεθνούς».
Ο Μουμπάρακ αποχώρησε, αφήνοντας πίσω του τον έλεγχο της χώρας στις στρατιωτικές δομές που τον στήριζαν στην τριακονταετή θητεία του στο ανώτατο αξίωμα της Αιγύπτου.
Ο αιγυπτιακός λαός ένοιωσε δικαιωμένος που έδιωξε τον δικτάτορα (το τι γέλιο έκανα όταν επιτέλους άκουσα να τον αποκαλούν έτσι και τα Μέσα του συρμού) και η Δύση εφησυχασμένη επειδή «δικοί της», οι κύριοι διεκδικητές του τίτλου του προέδρου Αμρ Μούσα και ελ-Μπαραντέι. Αστάθμητος παράγοντας φυσικά παραμένουν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, αλλά όλοι οι περισπούδαστοι σχολιαστές, τους θεωρούν «μετριοπαθείς» κι έτσι το ηφαίστειο σιγοβράζει… με το Ισραήλ (αυτό ενδιαφέρεται κυρίως) να κάθεται σε μισοσβησμένα κάρβουνα.
Το «παιχνίδι», που παίζεται με τις «επαναστάσεις» στη σκακιέρα της ευρύτερης πετρελαϊκή περιοχής Μέσης Ανατολής-Β. Αφρικής πήρε νέα καμπή με την περίπτωση της Λιβύης.
Το 2009, στην «παρθενική» ομιλία του στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, μιλώντας για 96 λεπτά (αντί των 15 που προβλέπει το πρωτόκολλο),
# Είχε δώσει «λύση» στο ζήτημα των παράνομων μεταναστών: Επιστρέψτε αυτά που έχετε κλέψει και θα σταματήσει η μετανάστευση».
# Είχε αμφισβητήσει και είχε ζητήσει να ισχύσει μία ψήφος για όλα τα κράτη-μέλη και να τερματιστεί ο διαχωρισμός σε «ισχυρά με δικαίωμα βέτο και ασθενή». «Το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν μας προσφέρει ασφάλεια αλλά τρόμο και αντίποινα».
# Είχε αμφισβητήσει και είχε ζητήσει να ισχύσει μία ψήφος για όλα τα κράτη-μέλη και να τερματιστεί ο διαχωρισμός σε «ισχυρά με δικαίωμα βέτο και ασθενή». «Το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν μας προσφέρει ασφάλεια αλλά τρόμο και αντίποινα».
Χτες, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ομόφωνα και με τις 15 ψήφους των μελών του, αποφάσισε να επιβληθούν αντίποινα εναντίον του καθεστώτος Καντάφι στη Λιβύη, για την απόπειρα καταστολής της λαϊκής εξέγερσης στη χώρα.
Στα μέτρα περιλαμβάνονται από την επιβολή στρατιωτικού εμπάργκο και πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων αξιωματούχων του καθεστώτος, και παραπομπή του συνταγματάρχη (έχει μείνει στάσιμος) Καντάφι στο Ποινικό δικαστήριο της Χάγης, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Η σύγκληση του ΣΑ του ΟΗΕ, έγινε μετά από επιστολή του δεύτερου τη τάξειτης λιβυκής αντιπροσωπίας στα Ηνωμένα Εθνη, ο οποίος έχει καταδικάσει τις πράξεις του καθεστώτος αμέσως μετά την εξέγερση στη χώρα του.
Στον επικεφαλής της λιβυκής αντιπροσωπίας δεν επιτρέπεται να εισέλθει στο κτίριο του ΟΗΕ. Ούτε ασχολήθηκε κάποιο από τα Μέσα του συρμού να του ζητήσει την άποψή του –έτσι διάβολε, για τους πολυδιαφημισμένους από τη Δύση λόγους πολυφωνίας…
Οι ΗΠΑ ήδη έχουν κλείσει την πρεσβεία τους στη Λιβύη, ενώ η Αυστραλία ανακοίνωσε ότι απαγορεύτηκε η είσοδος σε 22 αξιωματούχους του λιβυκού καθεστώτος.
Ο ξεσηκωμός του λιβυκού λαού, παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που κάνουν δύσκολο να τον κατατάξεις στο πλαίσιο των λαϊκών εξεγέρσεων που προηγήθηκαν χρονικά, μερικές ημέρες πριν, στην Αίγυπτο και την Τυνησία. Στις δύο αυτές χώρες η εξέγερση ξεκίνησε από τις πρωτεύουσες. Στη Λιβύη, η αναταραχή ξεκίνησε από την μακρινή της Ανατολή τις περιοχές των νομαδικών φυλών της στην Κυρηναϊκή, όπου ζει ένα συνονθύλευμα εθνοτήτων και φυλών (Αραφά, Ντάρσα, Αμπαϋντάτ, Μπαράσα, Αμπίντ, Αουακίρ, Φαουακίρ, Ζουάουα, Μουχαρμπά, Μαγιαμπρά, Αουαζιλά και Μινιφά).
Και δεν είναι η πρώτη φορά, που η μεγάλη πόλη της ανατολικής Λιβύης Βεγγάζη είναι επίκεντρο εθνοτικής και αποσχιστικής εξέγερσης. Μόνο που τώρα ήρθε η ώρα για τα Μέσα του συρμού να την εκμεταλλευτούν, ενώ τις προηγούμενες φορές, την είχαν αποσιωπήσει.
Όπως έχουν αποσιωπήσει ότι ο -δικτάτορας του κερατά χωρίς αμφισβήτηση- Καντάφι, έχει να προσφέρει ένα αξιοζήλευτο έργο εντελώς άγνωστο για τους υπόλοιπους δεσποτικούς άραβες ηγέτες. Με κοινωνικό πρόγραμμα, ανύπαρκτο για τ’ άλλα αραβικά κράτη, με σύγχρονες υποδομές και εισροή επενδύσεων που πρόσθεταν στους υπηκόους του (και στην τσέπη του -φυσικά) πλούτο.
Από το 1969 που κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα, διώχνοντας τον βασιλιά Ίντρις, είχε δώσει προτεραιότητα στην καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, (από 10% οι εγγράμματοι το 1969, 90% σήμερα), ενώ το προσδόκημο ηλικίας των Λίβυων ανέβηκε κατά 20 χρόνια, με ταυτόχρονη δραστική μείωση της παιδικής θνησιμότητας.
Τα συνθήματα EnoughGaddafi.com των Λίβυων διαδηλωτών, προδίδουν έντονα «Facebook» και «Twitter» και οι δραστηριότητες του αμερικανικού Στέητ Ντηπάρτμεντ, που έχουν ξεκινήσει από το 2008 με την στήριξη (αφανώς φυσικά) του Εθνικού Μετώπου για τη Σωτηρία της Λιβύης (NFSL) και του Εθνικού Συμβουλίου Λιβυκής Αντιπολίτευσης (NCLO).
Μια άλλη ένδειξη ανάμειξης του ξένου δάκτυλου είναι η ξαφνική διακοπή της σύνδεσης στο διαδίκτυο του λιβυκού κυβερνητικού πρακτορείου ειδήσεων JANA ( http://www.jananews.ly ) [Με το γνωστό μήνυμα: «το έγγραφο δεν περιέχει δεδομένα]…
Οπωσδήποτε, ο Καντάφι δεν μπορεί να θεωρηθεί πως είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει για την διακυβέρνηση μιας χώρας. Ούτε στη Λιβύη υφίστανται αξίες που αξιολογούνται (όχι ότι ισχύουν) στη Δύση, όπως "ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες". Κατόρθωσε όμως να κρατήσει τη Λιβύη αδέσμευτη και ανεξάρτητη. Πόσες χώρες μπορούν να υπερηφανευθούν για κάτι παρόμοιο; Μεγάλο "αγκάθι" φυσικά τούτο.
Εκείνο που διαβάσαμε την ιστοσελίδα του BBC, και μας έκανε εντύπωση, ήταν πως μετά την ομιλία του Καντάφι την Τρίτη, που μεταδόθηκε ζωντανά από την κρατική τηλεόραση της Λιβύης, κόσμος βγήκε στους δρόμους της Τρίπολης ζητωκραυγάζοντας υπέρ του ως τις πρώτες πρωινές ώρες, δημιουργώντας γιορταστική ατμόσφαιρα, με βεγγαλικά. Και το έγραψε αυτό ο Oliver Miles, πρώην πρεσβευτής της Βρετανίας στη Λιβύη...
Τα γεγονότα τρέχουν, η τιμή του πετρελαίου έχει πάρει την ανηφόρα και το λιβυκό μέλλον άδηλον. Όπως και του Καντάφι. Μια και οι πληροφορίες είναι αποσπασματικές και σε καμμία από τις πλευρές που τις διοχετεύουν δεν πρέπει να έχουμ εμπιστοσύνη, επειδή τα συμφέροντα είναι αλληλοσυγκρουόμενα.
Ο χρόνος θα δείξει που θα οδηγηθούν τα πράγματα και ποιες είναι οι εμπλεκόμενες σκοτεινές δυνάμεις.
Κ. Μπετινάκης
-----
(*) Βλέπε και στυξ, 24/09/2009: «Η εκδίκηση της Γυφτιάς από τον Καντάφι» (Κ. Μπετινάκης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου