Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

Ίμια: Επιστροφή στο Μέλλον

Όταν το πρωί της 31 Ιανουαρίου 1996 ξύπνησα από ολιγόωρο ύπνο η ψυχή μου μούδιασε. Μούδιασε για τα τρία νεκρά παλικάρια, για τους φίλους που παρολίγον να ήμουν μαζί τους σε κάποια μονάδα του Αιγαίου, ας όψεται μια έκτακτη συνθήκη που ανέβαλε την κατάταξή μου κατά μερικούς μήνες , μούδιασε για την ταπείνωση της Ελλάδος.
Ήταν ίσως η μεγαλύτερη ευκαιρία της χώρας για να ησυχάσει σε ένα βάθος αρκετών δεκαετιών από την προκλητικότητα του γείτονα και την αιμορραγία σε αμυντικές δαπάνες.
Ήταν η ευκαιρία της να εκμεταλλευτεί μια ειρηνική περίοδο με αρκετά μεγάλες εισροές χρημάτων.
Ήταν η ευκαιρία της να εδραιώσει την κυριαρχία της στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο.
Και όμως, αυτή η ευκαιρία πήγε χαμένη και όχι μόνο αυτό ήταν η πρώτη φορά που Ελληνικό έδαφος κατελήφθει τα τελευταία 60 χρόνια, ενώ ουσιαστικά η χώρα απώλεσε την κυριαρχία επ' αυτού.
Εις την μνήμη των τριών νεκρών, Καραθανάση-Γιαλοψού-Βλαχάκου, δεν θα ήθελα να πω πολλά.
Μόνο ένα πράγμα παραθέτοντας ένα ντοκουμέντο από το βιβλίο των κυρίων Ιγνατίου και Έλλις.
Κύριε Πάγκαλε, αντιπρόεδρε της κυβερνήσεως αρμόδιο για το ΚΥΣΕΑ, όπως όλα δείχνουν η πιθανότητα επανάληψης τέτοιου επεισοδίου ή σημαντικότερου είναι αυξημένη.
Έχοντας την πρότερη εμπειρία καθώς και το φορτίο των νεκρών της πατρίδος, ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ.
Η σημαία που θα έπαιρνε ο άνεμος είναι ΜΑΤΩΜΕΝΗ... το επόμενο αίμα που θα χυθεί ας μην χυθεί άδικα
Ευχαριστώ για το χρόνο σας
Casius
14.10.2009

http://kostasxan.blogspot.com/2009/10/blog-post_14.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου