Η αλήθεια για το θέμα των Σκοπίων και ο ρόλος του Μητσοτάκη

Υπάρχει ή όχι τελικά εθνική μειοδοσία του ονόματος της Μακεδονίας; Είναι μόνο η αδιαλλαξία των Σκοπιανών, η θερμή υποστήριξη των ΗΠΑ –ΕΕ και η διπλωματική ανικανότητα των Ελλήνων «πολιτικών» ή υπάρχει και κάτι παραπάνω που θα έπρεπε να μας προβληματίζει, και αν ναι, πως αποδεικνύεται;
Στην εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα» σε δημοσίευμα της 24/7/2005 δημοσιεύτηκε μια αποκαλυπτική ομιλία του ελληνοαμερικανού Κρις Σπύρου (Κ.Σ),τέως προέδρου του δημοκρατικού κόμματος στις ΗΠΑ(Πολιτεία Νιου Χαμσάιρ) και προέδρου της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης ως προσκεκλημένου των αποφοίτων των αμερικανικών πανεπιστημίων. Τα στοιχεία αυτά δημοσιεύτηκαν στο 31ο τευχ. του περιοδικού «International Tribune» και ιδού τα κύρια σημεία της:
«Μετά την ήττα του Τζ.Μπους (ο Α’) το 1992, ο απερχόμενος πρόεδρος έστειλε τον τότε υπουργό Εξωτερικών της χώρας... στην Ευρώπη με την αποστολή να πείσει τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αλλάξουν θέση που ομόφωνα είχαν πάρει στις 27/6/1992 και να αναγνωρίσουν μαζί με τις ΗΠΑ τη Νότιοσλαβία (τα Σκόπια) ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Ο πατήρ Μπους εγκαταλείπει τον Λευκό Οίκο, στον οποίον μπαίνει πλέον ο Μ.Κλίντον.
Στις 22/1/1993, δύο ημέρες μετά την ορκωμοσία του, η κυβέρνηση των Σκοπίων έκανε επίσημη αίτηση στον ΟΗΕ να αναγνωριστεί η Νότιοσλαβίια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Στις 24/1/1993 τρεις μεγάλες χώρες ,η Αγγλία,η Γαλλία και η Ισπανία με την σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής κυβέρνησης, πρότειναν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας από τον ΟΗΕ με την δήθεν συμβιβαστική ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» («FYROM»)».
Σχόλιο: Να σημειωθεί ότι ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 η αμερικανική εξωτερική πολιτική ήταν αμετακίνητα προσανατολισμένη υπέρ των Σκοπίων τα οποία ήθελαν να αναγνωριστούν ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Σε αυτό συνέβαλαν οι ΗΠΑ ,η ΕΕ και έμμεσα και η ελληνική κυβέρνηση, που προετοίμασαν γρήγορα την εισδοχή των Σκοπίων στον ΟΗΕ ως «FYROM», της οποίας ο μισός τίτλος είναι «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Αυτό είναι το πρώτο βήμα για όσα ακολούθησαν σε βάρος της Ελλάδας. Ο Κ.Σ συνεχίζει, «Το πρώτο βάπτισμα του πυρός για το Μακεδονικό το πήρα πριν διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία όταν το 1986 έμαθα από τον Έλληνα πρώην υπουργό Νίκο Μάρτη ότι το πανεπιστήμιο Χάρβαντ είχε εκδώσει εγκυκλοπαίδεια με τίτλο «Εγκυκλοπαίδεια του Χάρβαντ για τις Αμερικανικές Εθνότητες».Στην Εγκυκλοπαίδεια αυτή ο καθηγητής και συγγραφέας Σ. Θέρνστρομ υποστηρίζει ότι υπάρχει Μακεδονική μειονότητα στις ΗΠΑ πέραν των Ελλήνων μεταναστών της Μακεδονίας... Έγιναν μεγάλοι αγώνες να αλλάξουμε το κείμενο της εγκυκλοπαίδειας, χωρίς καμία βοήθεια από την επίσημη Ελληνική πολιτεία.
Μετά το δημοφήφισμα των Σκοπίων στις 7/12/1991 για κήρυξη ανεξάρτητου κράτους με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» συνέβησαν τα ακόλουθα:
Στις 16/12/1991 το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρώπης ψήφισε ομόφωνα ότι δεν θα αναγνωρίσουν όνομα για την Νότιοσλαβία (Σκόπια), που μπορεί να έχει εδαφικές διεκδικήσεις στο μέλλον...
Στις 2/2/1992 οι Υπουργοί Εξωτερικών της ΕΟΚ ανέθεσαν στον τότε Υπουργό Εξωτερικών της Πορτογαλίας Πινέιρο να προτείνει λύση για το αίτημα της αναγνώρισης της Νότιοσλαβίας. Μετά από μερικούς μήνες διαπραγματεύσεων πρότεινε το «Nova Macedonia».
Στις 13/4/1992 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής κάλεσε σε σύσκεψη το Συμβούλιο των Ελλήνων πολιτικών Αρχηγών να πάρει θέση για την ονομασία και την αναγνώριση της Νότιοσλαβίας ως νέου κράτους. Μετά την συνάντηση ο Πρέσβης παρά τω Προέδρω Πέτρος Μολυβιάτης διάβασε στις τηλεοράσεις και τα άλλα μέσα ενημέρωσης το ακόλουθο ανακοινωθέν:
«Η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνο αν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16/12/1991 με την αυτονόητη διευκρίνηση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη Μακεδονία». Ο Κ.Σ συνεχίζει:
Στις 27/6/1992 οι ηγέτες της ΕΟΚ ψήφισαν ομόφωνα και συμφώνησαν με την ελληνική θέση. Η αναγνώριση των Σκοπίων θα ήταν αποδεκτή μόνο αν η ονομασία δεν περιέχει την λέξη «Μακεδονία».
Στις 2/10/1992 ο Μ. Κλίντον δήλωσε γραπτώς:
«Στηρίζω την πρόσφατη απόφαση της ΕΕ σύμφωνα με την οποία η ΠΓΔΜ αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος υπό τον όρο να μην περιλαμβάνεται στην ονoμασία της η λέξη Μακεδονία.
Περί τα τέλη του Β’ΠΠ η χρήση αυτού του ονόματος για το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας χαρακτηρίστηκε από τον τότε Υπουργό Εξωτερικών της χώρας μας (Στετίνιους) ως «προκάλυμμα» για επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας.
Η θέση των ΗΠΑ είναι σύμφωνη με την απόφαση της ΕΕ, η οποία απορρίπτει τη χρήση του ονόματος Μακεδονία από το νέο αυτό κράτος. Η κυβέρνηση Κλίντον... θα διασφαλίσει την ικανοποίηση των νομίμων συμφερόντων της Ελλάδας».»
Σχόλιο: Αυτά τα έλεγε ο Κλίντον έναν μήνα πριν εκλεγεί για να πάρει ψήφους από την ομογένεια. Όμως η δέσμευση Μπους προς τα Σκόπια για το όνομα ήταν ήδη δεδομένη. Αυτό προκύπτει από τα παρακάτω που αφηγείται ο Κ.Σ:
«Την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου του 1992 ο Μ. Κλίντον εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ.Λίγες μέρες μετά άρχισε ένας μαραθώνιος αγώνας να αποτραπεί η έντονη προσπάθεια της απερχόμενης κυβέρνησης Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Μετά την ήττα των εκλογών ο Τ. Μπους έστειλε τον υπουργό των Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Ευρώπη για να πείσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Τότε επιστρατεύτηκα από την τότε ελληνική κυβέρνηση (Κ. Μητσοτάκη) και δέχτηκα να βοηθήσω με την βοήθεια του Μ. Δουκάκη και πολλών συναδέλφων στην Αμερική και καταφέραμε να αποτρέψουμε την προσπάθεια του Τ. Μπους.
Καταφέραμε να σταματήσουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης Μπους να φέρει το θέμα της αναγνώρισης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για ψήφισμα, παρότι ο Ηγκελμπέργκερ προσπάθησε να το κάνει ακόμη και στις 19/1/1993, μία ημέρα πριν από την ορκωμοσία του Μ. Κλίντον.
Στην χρονική αυτή διάρκεια συναντήθηκα αρκετές φορές με συμβούλους του τότε Έλληνα πρωθυπουργού(Μητσοτάκη).
Όπως αργότερα αποδείχθηκε, δεν ξέραμε πολλά για το Μακεδονικό θέμα. Είναι όμως ξεκάθαρο (σχόλιο: αυτά λέγονται περίπου 10 χρόνια αργότερα) ότι η τότε Ελληνική κυβέρνηση εργαζόταν με αντιφατικές πολιτικές. Δημόσια και επίσημα ήταν κατά της ονομασίας που θα περιείχε τον όρο Μακεδονία αλλά παρασκηνιακά συζητούσε ένα σύνθετο όνομα, που θα ήταν κάπως παραδεκτό και θα είχε λιγότερο πολιτικό κόστος.Αυτή η στρατηγική εφαρμόστηκε παρασκηνιακά για μεγάλο χρονικό διάστημα από τον τότε πρωθυπουργό».
Σχόλιο: Εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε τι έλεγε ο Α. Σαμαράς στην εκπομπή «Φάκελοι» του Α. Παπαχελά στο ΜΕGΑ στις 16/4/2004:
«Ο Μητοσοτάκης λέει πως πρέπει να έχουμε δεύτερη γραμμή άμυνας και μου λέει, δεν σου κρύβω,παρουσία των άλλων στις (6 Μαρτίου) ότι εγώ το θέμα του ονόματος δεν το θεωρώ σημαντικό».
Ο Α. Σαμαράς απαντά: «Κύριε Πρόεδρε, μου λέτε αυτό που έχετε πει στον ελληνικό λαό,αυτό που έχει αποφασίσει το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, αυτό το οποίο λέτε σεις προς τον ελληνικό λαό, αλλά τι μας λέτε εδώ; Να βγω και να πω τα αντίθετα στο εξωτερικό; Πως θα το κάνω; Πηγαίνω έξω και, κ. Παπαχελά, ποτέ δεν έχω αισθανθεί ,το ίδιο άσχημα.Έγινα περίγελος. Με ρωτούσε ο κ.Ντελόρ με υπονοούμενα,με ρωτούσε ο κ. Ποστ του Λουξεμβούργου, με ρωτούσε ο Γκενσερ,με ρωτούσε ο κ. Κόλλινς της Ιρλανδίας και μου λέγανε, καλά Αντώνη, εδώ μας λες άλλα και μαθαίνουμε από το κέντρο ότι άλλη είναι η γραμμή». Και ο Α. Σαμαράς καταλήγει:
«Είχαν ήδη αρχίσει οι διαρροές ότι μην ακούτε τον Σαμαρά αυτός έχει τη θέση όνομα,εμάς δεν μας ενδιαφέρει». Αυτή είναι δυστυχέστατα η ελληνική εξωτερική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσeων.
Ο Κ.Σ συνεχίζει:
«Στις 24 /1/1993 η Αγγλία, Γαλλία και Ισπανία με την σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής κυβέρνησης πρότειναν αναγνώριση των Σκοπίων με την ονομασία FYROM».
Σχόλιο: φαίνεται ότι όλα είχαν προσυμφωνηθεί παρασκηνιακά. Όλοι τα είχαν βρει για μια σύνθετη ονομασία που περιείχε την λέξη Μακεδονία.
Τι έγινε όμως με την δήλωση του Π. Μολυβιάτη ότι η Ελλάδα δεν θα αποδεχτεί όνομα που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία; Ο Κ.Σ απαντά λέγοντας:
«Έτσι κατασκευάσθηκε ένας σύγχρονος «Δούρειος Ίππος».Ακούστε τι έγινε. Δεν ξέρω ακριβώς πόσες ώρες μετά την ορκομωσία του Προέδρου των ΗΠΑ είχαν περάσει,όταν οι μισθωτοί αντιπρόσωποι της Ελλάδας (paid lobbyists) στην Ουάσινγκτον κ.κ. «Manatos και Manatos» δημιούργησαν μία «πρόχειρη ειδική επιτροπή» με την ονομασία «Ad hoc American Leadership Comittee». Ποιά ήταν τα μέλη αυτής της επιτροπής δεν έμαθα ποτέ.Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι εκ μέρους αυτής της επιτροπής η εταιρεία «Manatos και Manatos» ζήτησε από εκλεγμένους πολιτικούς ,επιχειρηματίες και δημοτικούς άρχοντες, όλους επιφανείς Ελληνοαμερικανούς,να συνυπογράψουν μια επιστολή που απευθυνόταν στον Μ. Κλιντον και του ζητούσε να υποστηρίξει την «νέα θέση» της ελληνικής κυβέρνησης για μια «συμβιβαστική λύση» στο ζήτημα του ονόματος της Νοτιοσλαβίας. Η επιστολή είχε συνταχθεί και διατυπωθεί τόσο προσεκτικά που μπροστά της ο «Δούρειος Ίππος» έμοιαζε σαν ερασιτεχνική εφεύρεση. To μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Ο Μ.Κλίντον θα έπρεπε να υπoστηρίξει τη νέα θέση της ελληνικής κυβέρνησης στην ονομασία του νέου κράτους των Σκοπίων όπου περιλαμβάνεται ο όρος Μακεδονία.Η Επιστολή είχε την ημερομηνία 26/1/1993, δηλ. 6 μέρες πριν την ορκωμοσία του.
Η επιστολή υπογράφτηκε από προσωπικότητες της ομογένειας, όμως οι περισσότεροι που την έγραψαν δεν είχαν τον απαραίτητο χρόνο να την μελετήσουν και υπέγραψαν καλεί τη πίστει,νομίζοντας ότι υπογράφουν για το συμφέρον της Ελλάδας. Οταν διάβασα προσεκτικά την επιστολή που μου ζήτησαν να προσυπογράψω είπα μέσα μου «Ώρα καλή Μακεδονίας μας». Ασφαλώς δεν δέχθηκα να υπογράψω.
Είναι τόσο ωραία γραμμένη και τόσο υπέροχα εθνικοποιημένη, που αν δεν είσαι γνώστης των πραγμάτων και «γάτα» στα πολιτικά υποννοούμενα ποτέ δεν θα καταλάβεις ότι με την συνυπογραφή σου συμβάλεις σε μια ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.
«Τελικά η μάσκα έπεσε. Στις 7/4/1993 επίσημα πια, με επιστολή προς το ΣΑ του ΟΗΕ, εν ονόματι της ελληνικής κυβέρνησης, ο τότε υπ. Εξωτ. Μιχάλης Παπακωνσταντίνου ανήγγειλε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση αποδέχεται τη συμβιβαστική πρόταση με την οποία τα ΗΕ θα αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Την ίδια μέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισε την αναγνώριση του νέου κράτους και φυσικά έτσι ψήφισε η Ελλάδα!Εκείνη την ημέρα ένα κομμάτι από την ελληνικότητα μου πέθανε!» Και ο Κ.Σ καταλήγει:
«Αν σας ρωτήσει κανείς πότε αναγνωρίστηκε το πρώτο και μόνο μη ελληνικό κράτος με το όνομα «Μακεδονία» να του πείτε: στις 7 Απριλίου 1993.
Αν σας ρωτήσει ποιά ήταν η θέση της Ελλάδας να πείτε ότι ψήφισε υπέρ.
Αν σας ρωτήσει πως ψήφισε η Αμερική, να του πείτε και αυτή ψήφισε υπέρ.
Αν σας ρωτήσει κανείς γιατί οι Ελληνοαμερικανοί φίλοι του Μ.Κλίντον του ζήτησαν να αλλάξει την θέση που είχε πάρει στις 3/10/1992, να του πείτε: γιατί η ελληνική κυβέρνηση τους ζήτησε να το κάνουν»λ.

ΥΓ: Οι εξουσίες, τις οποίες διαφεντεύουν οι εθνικοί μας ταγοί ,ασκούνται πριν από όλα και πάνω απ’ όλα γι’ αυτούς, τις οικογένειες τους τους «φίλους» τους και την κομματική νομενκλατούρα φθάνοντας μέχρι τους υποτακτικούς χειροκροτητές και «ψηφοφόρους». Η πολυεπίπεδη σήψη και παρακμή έχει αιχμαλωτίσει τον ελληνικό λαό που μπορεί να ξεφύγει μόνο με ένα ΕΘΝΙΚΟ ΣΟΚ. Ζητείται ΕΘΝΙΚΟ ΣΟΚ!

Πηγή: "Το χρονικό της εθνικής μειοδοσίας του ονόματος της Μακεδονίας στη δεκαπενταετία 1990- 2005", Συγγραφέας: Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου