του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Η πρόσφατη απόφαση του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου Επικρατείας, που αποφάνθηκε για την αντισυνταγματικότητα του νόμου Ραγκούση, έβγαλε γι’ άλλη μια φορά στον αφρό όλη την ψωραλέα αγέλη των γνωστών – αγνώστων. Από βομβαρδισμούς στη Σερβία και Οτσαλάν, μέχρι Σχέδιο Ανάν και το ρεζιλίκι της Νομικής, γνωστά τα παληκάρια και το ποιόν τους.
Ακολούθησαν χυδαίες επιθέσεις στην Δικαιοσύνη, προσβολές, τσιτάτα και ρετσέτες για «ακροδεξιά λογική», «παρωχημένες αντιλήψεις», απειλητικά υπονοούμενα με την γνωστή και από άλλα θέματα δόση υστερίας.
Η απόφαση βέβαια, που μιλάει μεταξύ άλλων για εξατομικευμένη κρίση, για το αν έχει αποκτήσει ελληνική συνείδηση ο κάθε μετανάστης που αιτείται ελληνική ιθαγένεια, δεν βασίζεται απλώς στο Σύνταγμα και την κοινή λογική αλλά, πάνω – κάτω λέει αυτά που λέει η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, αλλά, αν θυμάστε, και η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη. Θυμάστε, αυτοί που διάφοροι κοπρίτες τους επιτέθηκαν μετά αποκαλώντας τους «εθνικιστές».
Το πλέον εντυπωσιακό βέβαια, εκτός από την ιταμή στάση της κυβέρνησης με τις υβριστικές και απειλητικές διαρροές σε βάρος δικαστών, που στόχο έχουν να κάμψουν την συνείδηση και την δικανική κρίση της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας, είναι πως, η φασιστοειδής αντίληψη της κυβέρνησης, βρήκε ως πρόθυμους συνεργάτες μια ομοχειρία… «συνταγματολόγων».
Το στοιχειώδες, ήτοι ο σεβασμός στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης και η αποφυγή οποιασδήποτε συμπεριφοράς ή δηλώσεων που θα μπορούσε να θεωρηθεί παρέμβαση ή – πολύ περισσότερο – προσπάθεια εκβιασμού και ποδηγέτησης των δικαστών, έγινε κουρέλι.
Γιατί τι άλλο αποτελούν οι λοιδορίες και οι ύβρεις που εμπεριέχουν, όχι και τόσο κεκαλυμμένα, ακόμη και απειλή και οι διαστρεβλώσεις του ίδιου του σκεπτικού της απόφασης;
Πρωτοστατούσες, όπως πάντα, οι γνωστές παραφυάδες της «ανανεωτικής αριστεράς» και διάφορα φυντάνια των πανεπιστημίων, που με το υστέρημα του ελληνικού λαού πληρώνονται για να κοπρίζουν την θεσμική ασέβεια τους στα μυαλά των παιδιών. Το πώς κατέκτησαν το καθηγητηλίκι ορισμένοι εξ αυτών γνωστό. Σπρώξε, γλύψε, σκύψε και γρασαρισμένοι με τα κατάλληλα κομματικά κονέ. Δώσε μπάρμπα συνδικαλιστή στήριξη, να σου δώσω τέσσερα μεταπτυχιακά στην παράταξη, τρία Εrasmus και μια σπανακόπιτα δώρο. Έχουμε και κάτι προγραμματάκια για ξεκοκάλισμα, θέσεις σε ΜΚΟ, «ανεξάρτητες αρχές» και σόδα για τη χώνεψη. Οι ομοιογενείς μαλάκες Έλληνες πληρώνουν άλλωστε.
Δεν άκουσα κανέναν από αυτούς τους εμβριθείς φωστήρες να μαστιγώνει την στα όρια της εκτροπής ύβρη σε βάρος των λειτουργών της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, την φασιστική και τραμπούκικη σειρά δηλώσεων από διάφορα κομματόσκυλα.
Το συνταγματικό και το διοικητικό δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου. Δεν τα ασκώ, διότι, από χαρακτήρα και λόγω επί ετών ενασχόλησης, προτιμώ το ποινικό και το αστικό. Ξέρω όμως όσα πρέπει για να σέβομαι τον θεσμικό ρόλο της Δικαιοσύνης, τους Δικαστές και τις αποφάσεις τους. Δεν είμαι της άποψης ότι απαγορεύεται κάθε κριτική, αλλά πρώτον, η «κριτική» σου αυτή δεν μπορεί να συνιστά παρέμβαση ή απειλή με ύβρεις και «προειδοποιήσεις» και δεύτερον, την ασκείς κυρίως με δικόγραφα και επί νομικών ζητημάτων, όχι με φασιστοειδείς κατασκευασμένες ετικέτες, ιδεολογικοποιώντας τα απωθημένα σου.
Αυτό που έγινε και θα εξακολουθήσει να γίνεται όσο θα πλησιάσει η εκδίκαση στην Ολομέλεια, αντανακλά την ολοκληρωτική αντίληψη μέρους της αριστεράς και του μεταλλαγμένου νεοφιλελεύθερου ΠΑΣΟΚ αλλά και της βαριά νοσούσης ψευτοδιανόησης που αφύσικα κυριαρχεί, προς το παρόν, στα πανεπιστήμια.
Δεν σέβονται τους θεσμούς, δεν σέβονται την άποψη, το συμφέρον και τα αισθήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Μισούν το χώμα που πατάνε.
Γι’ άλλη δε μια φορά πρωτοστάτησε η φθίνουσα και μπαταρισμένη «ναυαρχίδα» του ΔΟΛ. Θα έρθει όμως η ώρα που μαζί με τον συνάδελφο του Μπεν Άλι και του Μουμπάρακ στην «Σοσιαλιστική Διεθνή», θα πρέπει να φύγουν και οι ασελγούντες στην ενημέρωση και στο εθνικό συμφέρον. Χέρι – χέρι με κάτι πεφωτισμένους «διανοούμενους» και πανεπιστημιακούς «δάσκαλους», που έχουν την επιστημονική ακεραιότητα μπαμπουίνου. Συγγνώμη όμως, παρασύρθηκα, κι έσφαλα στην τελευταία μου κρίση.
Όπως έχω ξαναγράψει, θα ήταν αδιανόητο ακόμη και για την τελευταία μαϊμού που κρέμεται ανάποδα, να συνταχθεί με τους εχθρούς της αγέλης της, να βοηθήσει τις ύαινες και τις λεοπαρδάλεις και να περνά δουλοπρεπώς τις ώρες της ξεψειριάζοντας τα λιοντάρια και τους γατόπαρδους. Αυτό βέβαια δεν ισχύει για μερικούς «συνταγματολόγους», που το «πάνε το γράμμα» της χειραγώγησης και είναι πειθήνιοι ξεψειριαστές των πάσης φύσεως «αρπαχτικών».
Ας γνωρίζουν όλοι όμως ότι απέναντι σε αυτό τον αντιδημοκρατικό, βαθιά ολοκληρωτικό εσμό, εκτός από τους θεσμούς, εκτός από το Τείχος του Νόμου, υπάρχει κι ο Λαός. Ο Λαός λοιπόν, που πρέπει να υπερασπίζεται το Τείχος του Νόμου, όπως τα τείχη της Πόλεως (Ηράκλειτος έφα), βλέπει κι ακούει. Θα σταθεί λοιπόν δίπλα στους δικαστές του, όπως το ίδιο θα κάνει, άγρυπνα, ο Αντώνης Σαμαράς, η Νέα Δημοκρατία και κάθε αληθινός πατριώτης και δημοκράτης, είτε ανήκει στη ΝΔ, είτε στο ορφανό Πατριωτικό ΠΑΣΟΚ και την Πατριωτική Αριστερά.
Ο Λαός βλέπει ποιοι και πως θέλουν να καταστρέψουν το μοναδικό πλεονέκτημα της Πατρίδας, που είναι η εθνική ομοιογένεια. Βλέπει ποιοι και πως θέλουν να μας κοτσάρουν μια τεράστια μειονότητα από φανατικούς μουσουλμάνους, μοιράζοντας την ελληνική υποκοότητα και το εκλογικό δικαίωμα σαν στραγάλια, με τυπικές μόνο, με αυτόματες προϋποθέσεις.
Η μέσα στον κουρνιαχτό της κρίσης και την τούρλα του Μνημονίου απόπειρα ικανοποίησης των εμμονών της μισελληνικής μειοψηφίας που λυμαίνεται την εξουσία και την Παιδεία, θα τιμωρηθεί από τον Λαό, του οποίου ξεσκίζουν τα συμφέροντα. Αν είναι τυχεροί θα τιμωρηθούν μόνο εκλογικά, αν το πάνε παραπέρα, τότε να βρουν θέση στο ελικόπτερο της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» που κάνει το δρομολόγιο Τύνιδα – Κάϊρο – Αθήνα – στ΄ανάθεμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου