Η Ιορδανία είναι μια από τις αραβικές χώρες που βρίσκεται υπό την απειλή λαϊκής εξέγερσης. Ας δούμε όπως περί τίνος πρόκειται.
Η χώρα είναι συνταγματική μοναρχία με βασιλιά τον Abdullah II, ο οποίος όρισε πρωθυπουργό το 2009 τον Samir Rifai. Αν και κουμάντο κάνει ο βασιλιάς, υπάρχει και βουλή, που αποτελείται από εκλεγμένους αντιπροσώπους.
Οι διαδηλωτές στρέφονται κυρίως εναντίον του πρωθυπουργού και του υπουργικού του συμβουλίου, αλλά και εναντίον κάποιων από τους αντιπροσώπους, οι οποίοι πρόσφατα υπερψήφισαν την εμπιστοσύνη τους προς τη κυβέρνηση, με τεράστια μάλιστα πλειοψηφία.
Η κύρια αντιπολιτευτική δύναμη της χώρας είναι το Ισλαμικό Μέτωπο Δράσης (ΙΜΔ), που όμως απείχε από τις τελευταίες εκλογές, διαφωνώντας με τη διαδικασία, και τον ισχύοντα εκλογικό νόμο.
Οι περισσότεροι Ιορδανοί είναι θυμωμένοι με το άσχημο οικονομικό κλίμα που κυριαρχεί. Σε αντίθεση με τις γείτονές της, η Ιορδανία δεν διαθέτει πετρελαιοπηγές, και όπως παραδέχονται οι κυβερνώντες, η χώρα πλήττεται σκληρά από τη παγκόσμια κρίση και από υψηλούς δείκτες πληθωρισμού. Έχουν σημειωθεί μεγάλες αυξήσεις στη τιμή των τροφίμων και των καυσίμων, ενώ οι μισθοί παραμένουν ιδιαίτερα χαμηλοί. Υπάρχει επίσης μεγάλη ανησυχία εξαιτίας της αυξανόμενης ανεργίας, ειδικά στην επαρχία, η οποία γονατίζει τη νεολαία.
Αν και η κυβέρνηση πήρε πρόσφατα κάποια μέτρα αντιμετώπισης των οικονομικών προβλημάτων, οι διαδηλωτές δεν τα θεωρούν επαρκή. Το ΙΜΔ που αποτελεί τον πολιτικό βραχίονα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, κάλεσε τον βασιλιά να απολύσει τη κυβέρνηση, να διαλύσει τη βουλή, και να αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Το ζητούμενο είναι οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις, η διαφάνεια, και η πάταξη της διαφθοράς, λέει.
Οι πρώτες διαδηλώσεις σημειώθηκαν μια μόλις ημέρα μετά την απόφαση της κυβέρνησης να αυξήσει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και των στρατιωτικών, προκειμένου να απαλύνει τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Ακολούθησαν και κάποια άλλα παρόμοια μέτρα, τα οποία οι διαδηλωτές δεν θεωρούν αρκετά.
Στις 21/1, χιλιάδες Ιορδανοί βγήκαν στους δρόμους ζητώντας τη παραίτηση του πρωθυπουργού. Μεταξύ των διαδηλωτών ήταν μέλη των ισλαμικών οργανώσεων, αριστεροί, και συνδικαλιστές. Η αστυνομία υπολόγισε το πλήθος στους 1.000 περίπου διαδηλωτές και 2.500 που απλά παρατηρούσαν. Σε αντίθεση με τις αντίστοιχες πορείες και συγκεντρώσεις στις άλλες αραβικές χώρες, οι διαδηλώσεις της Ιορδανίας ολοκληρώθηκαν ειρηνικά, ενώ η αστυνομία μοίραζε μπουκάλια με νερό στους παριστάμενους.
Στις 28/1 σημειώθηκε ακόμη ένα συλλαλητήριο, κυρίως επειδή οι διαφωνούντες πήραν κουράγιο από τα γεγονότα του Καίρου, το οποίο κράτησε μερικές ημέρες.
Την 1η Φεβρουαρίου, ο βασιλιάς ανακοίνωσε την απόλυση του υπουργικού συμβουλίου και τον ορισμό νέου πρωθυπουργού, ο οποίος διετάχθη να προχωρήσει σε άμεσες μεταρρυθμίσεις.
Αν και οι διαδηλώσεις δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο για την Ιορδανία, αυτό που έκανε εντύπωση είναι η οργάνωση και η διάρκεια των πρόσφατων συλλαλητηρίων. Όπως λέει η Randa Habib του πρακτορείου Agence France Presse: «Τα πρόσφατα συλλαλητήρια πέτυχαν, αφού οδήγησαν σε μια νέα κυβέρνηση, η οποία θα πρέπει τώρα να πάρει μέτρα για να ηρεμήσει τις αντιδράσεις. Αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα για την Ιορδανία. Η Τυνησία δημιούργησε προϋποθέσεις αλλαγής για ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή. Ανάγκασε τις ηγεσίες να ακούνε τους λαούς».
S.A.-Global Post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου