Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Διπλωματικά έγγραφα των ΗΠΑ “έδειχναν” την εξέγερση, αλλά η κυβέρνηση δεν πήρε χαμπάρι


Όπως αποκάλυψε η WikiLeaks, σε ένα αμερικάνικο διπλωματικό έγγραφο (Απρίλιος 2008), οι ΗΠΑ διατηρούν με το Μπαχρέιν,  σχεδόν τις καλύτερες διμερείς σχέσεις, συγκριτικά με αυτές που διατηρούν με τα άλλα κράτη. Σε άλλα έγραφα που είδαν το φως της δημοσιότητας από την γνωστή ιστοσελίδα, αυτή την εβδομάδα, αναφέρονται επίσης ενδιαφέρουσες πληροφορίες σε σχέση με την εξέγερση στην περιοχή. Μέσω των στοιχείων, δίνονται λεπτομέρειες για την ηγεσία της κυβέρνησης, για τα συμφέροντα των ΗΠΑ στο Μπαχρέιν και στην ευρύτερη περιοχή και για το παρασκήνιο μεταξύ των σουνιτών κυβερνώντων και την μείζονα χαμηλή τάξη, που αποτελείται από την σιιτική πλειοψηφία.
Τα συμφέροντα των ΗΠΑ, σύμφωνα με τα διπλωματικά έγγραφα, επικεντρώνονται, σε δύο θέματα: τo Ιράν και το Ιράκ. Όπως αναφέρεται στα έγγραφα: « Η μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια του Μπαχρέιν είναι το Ιράν.  Στηρίζουν (τις ΗΠΑ) στην σκληρή στάση τους απέναντι στην Τεχεράνη». Επίσης, το Μπαχρέιν συνεργαζόταν με τις ΗΠΑ και παρακολουθούσαν τις οικονομικές συναλλαγές που γίνονταν από το Ιράν, επισημαίνεται στα έγγραφα.
Το πιο σημαντικό ίσως που αποκαλύπτεται από τα έγγραφα, είναι, ότι η Μανάμα είχε εκφράσει το ενδιαφέρον της, για τη δημιουργία μία ευρύτερης συμμαχίας με χώρες στον περσικό κόλπο καθώς και στην ευρύτερη περιοχή, για να αντισταθούν κατά του Ιράν. Σε αυτό το σημείο «μπαίνει» και το Ιράκ στο παιχνίδι: « ο στόχος μας, για επανένταξη και ισχυροποίηση του Ιράκ στον αραβικό κόσμο, ώστε να περιοριστεί η ιρανική επιρροή, είχε μεγάλη απήχηση από την ηγεσία του Μπαχρέιν».
Οι αμερικανοί διπλωμάτες, μεταφέρουν μέσω των εγγράφων, την ισχυρή σχέση με τον βασιλιά του Μπαχρέιν   Hamad bin Isa Al Khalifa. Σε ένα έγγραφο (Δεκέμβριος 2009) τον περιγράφουν ως «ευπαρουσίαστο και συμπαθητικό»… « Ο τρόπος που διοικεί είναι σαν «επιχειρηματίας βασιλιάς». Δίνει οδηγίες και αφήνει στους ανθρώπους του την διακυβέρνηση». Ένας από τους λόγους, που οι σχέσεις είναι τόσο στενές, έχει να κάνει με το ότι ο Βασιλιάς Hamad περνάει αρκετό καιρό στις ΗΠΑ, σύμφωνα με ένα άλλο έγγραφο (Αύγουστος 2008).
Ο βασιλιάς περιγράφει τον χρόνο που περνάει στο  “Army Command and General Staff College” των ΗΠΑ, ως «την μεγαλύτερη προσωπική και επαγγελματική επιβράβευση στην ζωή του».
Όμως, όπως τονίζουν, οι αμερικανοί διπλωμάτες στο έγγραφο του Απριλίου του 2008, η πολιτική ατμόσφαιρα στο Μπαχρέιν είναι σαν ένα καζάνι που σιγοβράζει. Προειδοποιώντας ότι:« μικρές άλλα βίαιες ομάδες σιιτών που προέρχονται από τις χαμηλές τάξεις, απογοητευμένοι με τις υπάρχουσες κοινωνικές διακρίσεις και με  τον αργό ρυθμό που γίνονται οι μεταρρυθμίσεις, συγκρούονται σχεδόν κάθε εβδομάδα με την αστυνομία. Η μειοψηφία των σουνιτών, που διοικεί την χώρα και ελέγχει όλες τις δυνάμεις ασφαλείας, σε γενικές γραμμές, έχει λειτουργήσει με αυτοσυγκράτηση. Όμως, χρειάζεται, μόνο ένα λάθος, για να προκληθεί μια δυνητικά καταστροφική κλιμάκωση».
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον, αποτελεί το γεγονός, ότι σε ένα από τα έγγραφα (Ιούλιος 2008), οι αμερικανοί διπλωμάτες είχαν διαπιστώσει μία αλλαγή στη τακτική αντιμετώπισης των αναταραχών από την κυβέρνηση:
« Τους τελευταίους δύο μήνες, ο βασιλιάς έχει αλλάξει την τακτική διακυβέρνησης που εφάρμοζε μέχρι τώρα και έχει αρχίσει να παρεμβαίνει ο ίδιος, όσον αφορά τις διαμάχες μεταξύ σιιτών-σουνιτών. Έχει προειδοποιήσει δημοσίως, καθώς και μέσω των υπουργών του , τους ηγέτες των τοπικών κοινοτήτων, τους εκδότες εφημερίδων και τους  bloggers, να μην διαπεράσουν τις κόκκινες γραμμές, σε θέματα που αφορούν τις διαμάχες της βασιλικής οικογένειας και την κριτική που ασκούν στους δικαστές, λόγω των αυστηρών ποινών, που έχουν επιβάλει σε σιίτες διαδηλωτές».
Οι αμερικανοί διπλωμάτες που σύνταξαν τα συγκεκριμένα διπλωματικά έγγραφα, δεν φαντάστηκαν τις διαστάσεις που θα έπαιρνε αυτή η κατάσταση, κυρίως, λόγω, της εμπιστοσύνης τους, στην ικανότατα της κυβέρνησης να διαχειριστεί την κατάσταση.
Τέλος, στο έγγραφο του 2009, οι διπλωμάτες τονίζουν ότι: « ο βασιλιάς Hamad, καταλαβαίνει, πως δεν μπορεί να υπάρξει ευημερία στο Μπαχρέιν, με την καταστολή που υπάρχει». Τα συγκεκριμένα λόγια των διπλωματών,  ακούγονται  λογικά σήμερα. Βέβαια, μπορεί να είχαν κάτι άλλο κατά νου, από τότε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου