Το τελευταίο χρονικό διάστημα, οι επενδύσεις σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας, όπως είναι η αιολική και η ηλιακή, δεν προωθούνται όπως παλιότερα σε επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος. Αντ` αυτού, ακούμε συνεχώς να μας μιλάνε για οικονομική αποδοτικότητα, και πάνω από όλα για τη δημιουργία «πράσινων θέσεων απασχόλησης». Δυστυχώς όμως, κάτι τέτοιο δεν συνάδει με την οικονομική πραγματικότητα.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος του Center for Energy Economics του Τέξας, Gürcan Gülen, εκτιμά πως η δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης δεν ισχύει ως παράμετρος της όποιας πράσινης πολιτικής. Στη πραγματικότητα, λέει, οι πολιτικές αυτές εξαφανίζουν περισσότερες θέσεις απασχόλησης από αυτές που δημιουργούν.
Εκ πρώτης όψεως, η δημιουργία πράσινων θέσεων απασχόλησης μοιάζει ξεκάθαρη. Η εφαρμογή περισσότερων ανεμογεννητριών, και ηλιακών πάνελ, συνοδεύεται από την αναγκαιότητα για περισσότερους χτίστες, τεχνικούς, εμπόρους, κλπ. Οπότε, επενδύοντας στη πράσινη οικονομία, όχι μόνο βοηθάμε το περιβάλλον, αλλά μειώνουμε και την ανεργία. Τι συμβαίνει λοιπόν;
Ο Gülen πιστεύει πως οι υποστηρικτές της πράσινης απασχόλησης δεν ξεχωρίζουν μεταξύ των κατασκευαστικών εργασιών (κατασκευή γεννητριών, κλπ), οι οποίες είναι προσωρινές, και των μακροχρόνιων εργασιών (συντήρηση), που είναι πιο διαρκείς. Επιπλέον, πολλοί υποθέτουν ότι οι νέες αυτές θέσεις εργασίας, θα αμείβονται πολύ καλύτερα από ότι αυτές στον τομέα της συμβατικής ενέργειας.
Άλλες πάλι φορές, ο ορισμός του τι είναι μια πράσινη θέση απασχόλησης είναι τόσο θολός, που καταντά άχρηστος. Αν κάποιος παραιτηθεί από τη θέση του σε ένα εργοστάσιο, και προσληφθεί σε μια μονάδα ανανεώσιμης ενέργειας, σημαίνει πως αυξήθηκαν και οι πράσινες θέσεις εργασίας;
Ακόμη χειρότερα, ο Gülen ανακάλυψε πως οι ισχυρισμοί για δημιουργία νέων θέσεων, εκτείνονται πέραν των νηφάλιων προσεγγίσεων. Αν κάποιος φαντάζεται τεράστιες εκτάσεις γης να καλύπτονται από ανεμογεννήτριες, κλπ., είναι φυσικό να θεωρεί πως θα απαιτηθούν και πολλές νέες θέσεις στον κατασκευαστικό τομέα. Όμως το πρόβλημα με αυτές τις εκτιμήσεις είναι ότι δεν αναγνωρίζουν το υψηλό κόστος ή την απώλεια θέσεων που αυτές οι πολιτικές συνεπάγονται.
Οι ΑΠΕ, όπως η αιολική και η ηλιακή, δημιουργούν πολύ πιο ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα από ότι οι παραδοσιακές. Αυξάνοντας το κόστος του ρεύματος και των καυσίμων, θα πλήξει την παραγωγικότητα, θα μειώσει την απασχόληση, και θα κατεβάσει το διαθέσιμο εισόδημα των περισσοτέρων ανθρώπων. Οι περισσότερες όμως μελέτες αυτών που υποστηρίζουν τη πράσινη ενέργεια, δεν προσμετρούν αυτά τα έξοδα, παραβλέποντας τόσο το κόστος της επένδυσης, όσο και τις μελλοντικές αυξήσεις των τιμολογίων, που στο τέλος θα πέσουν στις πλάτες των καταναλωτών.
Οι επιχειρήσεις που επιδιώκουν πολιτική παρέμβαση για τη δημιουργία πράσινων θέσεων εργασίας, είναι συνήθως αυτές που έχουν να κερδίσουν τα περισσότερα από επιδοτήσεις και δασμούς. Όμως, επειδή αυτές οι πράσινες πολιτικές ανεβάζουν το κόστος των καυσίμων και του ηλεκτρικού ρεύματος, συνεπάγονται και την αύξηση των απολύσεων σε κάποιους άλλους τομείς της οικονομίας.
Όταν συνυπολογιστούν όλες αυτές οι παράμετροι, βλέπουμε πως δεν ισχύει η λεγόμενη αύξηση των θέσεων εργασίας, ενώ κάποια οικονομικά μοντέλα προβλέπουν ακόμη και μείωση της γενικότερης απασχόλησης. Δηλαδή, οι προσπάθειες των κυβερνήσεων να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας (πράσινες), μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την μείωση των γενικότερων θέσεων εργασίας σε μια οικονομία.
Ακόμη όμως και αν ισχύουν τα παραπάνω, οι οπαδοί της πράσινης ενέργειας μπορούν να ισχυριστούν πως είναι μια καλή μέθοδος για να τονωθεί η οικονομία. Όπως όμως μας λέει ο Gülen, υπάρχουν πάμπολλοι οικονομικοί τομείς, όπως αυτός της υγείας, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν εξίσου πολλές θέσεις εργασίας με τις ίδιες κρατικές επενδύσεις.
Κάποιοι επιμένουν πως η επένδυση στις ΑΠΕ θα επιφέρει αυξημένη παραγωγικότητα, υψηλότερα εισοδήματα, και χαμηλότερα λειτουργικά έξοδα για τις επιχειρήσεις. Σύμφωνα με τον Gülen, αυτού του είδους οι ισχυρισμοί δεν βασίζονται σε πραγματικά στοιχεία, και δεν έχουν σχέση με τη πραγματικότητα της πράσινης τεχνολογίας και της αγοράς ενέργειας.
Το θεμελιώδες πρόβλημα είναι πως μέχρι στιγμής, οι τεχνολογίες πράσινης ενέργειας παραμένουν μη αποδοτικές και ιδιαίτερα ακριβές σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα. Η εφαρμογή τους θα πλήξει οικονομικά τόσο τις επιχειρήσεις, όσο και τους απλούς καταναλωτές, αντί να τους βοηθήσουν.
Για να ξεφύγει ο πλανήτης από την ανάγκη των ορυκτών καυσίμων, θα πρέπει να βρούμε τρόπο να φθηνύνει η ενέργεια άνθρακα. Άρα χρειαζόμαστε περισσότερη έρευνα και ανάπτυξη στα ζητήματα της επόμενης γενιάς των ΑΠΕ. Οι σημερινοί προϋπολογισμοί είναι ιδιαίτερα μικροί, και αυτό θα πρέπει να αλλάξει.
Στο μεταξύ, οι πολίτες θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί όταν ακούνε τους πολιτικούς τους να μιλάνε μόνο για τα κέρδη των ΑΠΕ, χωρίς να αναφέρουν τα αυξημένα τους κόστη.
S.A.-Project Syndicate
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου