Οι αντιφατικές δηλώσεις ηγετικών στελεχών της ομάδας του Obama το Σαββατοκύριακο που πέρασε ,καθώς και ο πρώτος γύρος συνομιλιών με την αιγυπτιακή αντιπολίτευση υπό τον αντιπρόεδρο Omar Suleiman που δεν ικανοποίησε κανέναν, δείχνουν ότι η Αμερική μάλλον έχει χάσει τον έλεγχο της πολιτικής κατάστασης στην Αίγυπτο.
Ο ειδικός απεσταλμένος του Obama στην Αίγυπτο, Frank Wisner, κατά τη διάρκεια της Συνόδου Ασφαλείας στο Μόναχο, τόνισε ότι ο Mubarak θα πρέπει να παραμείνει στην εξουσία έως ότου είναι εφικτή η διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών.
Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αίγυπτο πού γνωρίζει καλά τον Mubarak, υποτίθεται πως θα βοηθούσε τον αμερικανό πρόεδρο στην αναθεώρηση του συντάγματος στην Αίγυπτο που θα οδηγούσε σε απολύτως δημοκρατικές εκλογές, πριν το τέλος του καλοκαιριού.
Εξάλλου την Παρασκευή , ο ίδιος ο Obama, προέτρεψε τον αιγύπτιο πρόεδρο « να πάρει την σωστή απόφαση». Εννοούσε δηλαδή, να παραιτηθεί και να αφήσει άλλους να ασχοληθούν με την αναθεώρηση του συντάγματος.
Αντίθετα, ο Mubarak καρατόμησε την ελίτ του κόμματος του, συμπεριλαμβανομένου και του γιού του και υποσχέθηκε να διαχειριστεί την ομαλή μετάβαση που θα οδηγήσει στις προεδρικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, όπου και θα παραιτηθεί.
Ο Wisner ήταν ένα από τα πρόσωπα που ικανοποιήθηκαν ιδιαίτερα από την συγκεκριμένη εξέλιξη: « Θα πρέπει να υπάρξει μία εθνική συναίνεση όσον αφορά τις προϋποθέσεις για το επόμενο βήμα. O πρόεδρος Mubarak θα πρέπει να παραμένει στην εξουσία για να κατευθύνει αυτές τις αλλαγές»…« Πιστεύω ότι η συνέχεια της ηγεσίας Mubarak είναι κρίσιμης σημασίας, διότι θα του δοθεί η ευκαιρία να κληροδοτήσει το μέλλον με την πείρα του. Είναι μία ιδανική στιγμή για να δείξει τον δρόμο προς τα εμπρός».
Ο Wisner «αδειάστηκε» όμως από το State Department. Σε ανακοίνωση που έκανε ο εκπρόσωπος του PJ Crowley είπε ότι: « Οι απόψεις του εκφράζουν τον ίδιο και όχι την κυβέρνηση των ΗΠΑ».
Η συγκεκριμένη εξέλιξη καθιστά σαφές, ότι η Hillary Clinton δεν πιστεύει ότι οι εξελίξεις στην Αίγυπτό επιτρέπουν μία ομαλή μετάβαση. Βλέπει επίσης την παραμονή Mubarak στην εξουσία, ως ένα πρόσκομμα για την πρόοδο.
Η άποψή της Clinton ενισχύεται από το γεγονός ότι, οι συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν το σαββατοκύριακο μεταξύ του καθεστώτος Mubarak και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, σημείωσαν ελάχιστη πρόοδο.
Την ίδια στιγμή, ένας εκπρόσωπος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας δήλωσε, ότι τα αιτήματα τους αντιμετωπίζονται «με επιφανειακό τρόπο» και ότι η «κατάσταση έχει κολλήσει».
Επίσης ένας εκπρόσωπος του ElBaradei τόνισε, πως οι προτάσεις τις κυβέρνησης είναι αδιαφανείς.
Εν τω μεταξύ, ο στρατός προσπάθησε να κρατήσει του αντικαθεστωτικούς διαδηλωτές μακριά από την πλατεία Tahrir, χωρίς να ασκήσει βία.
Ακόμα, δεν είναι πλέον ξεκάθαρο ποιος ηγείται της εξέγερσης αυτή την στιγμή και ποιος θα είναι ο ηγέτης στη μετά- Mubarak εποχή. Είναι προφανές, πως η ηγεσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας είναι γερασμένη, προσεκτική και συντηρητική.
Μέχρι στιγμής, δεν έχουμε ακούσει κάτι το ριζοσπαστικό από το κίνημα, ένα κίνημα που κατά το παρελθόν έχει αναδείξει προσωπικότητες όπως ο Sayyid Qutb και ο Ayman Zawahiri. Ο πρώτος είχε απαγχονιστεί το 1966 για την επανάσταση των τζιχαντιστών κατά του καθεστώτος του Nasser. Ο δεύτερος συνδέεται με την δολοφονία του Anwar Sadat το 1981 και σήμερα είναι ο ιδεολόγος και ο προπαγανδιστής της al-Qaeda. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ένα μεγάλο μέρος της προπαγάνδας της al-Qaeda έχει γίνει από αιγύπτιους αντιφρονούντες όπως ο Zawahiri.
Η πιο επικίνδυνη φάση για ένα απολυταρχικό καθεστώς, σύμφωνα με τον Alexis de Tocqueville, είναι όταν κάνει τα πρώτα βήματα προς τις μεταρρυθμίσεις. Η ήπια και λογική διαμαρτυρία παίρνει γρήγορα τη μορφή της βίας και μετατρέπεται σε μία νέα μορφή δικτατορίας. Όπως στη Γαλλία το 1789, στη Ρωσία το 1917, στην Κίνα το 1947 και στο Ιράν το 1979
Βρισκόμαστε λοιπόν σε αυτή τη φάση. Τα αιτήματα των διαδηλωτών είναι σχετικά ήπια μέχρι στιγμής και σίγουρα δεν αποτελούν ένα πολιτικό πρόγραμμα αλλαγής. Ενώ το εναλλακτικό πρόγραμμα και το καθεστώς που θα προκύψει δεν είναι καθόλου σαφές.
Όμως το status quo ante δεν μπορεί να αποκατασταθεί , ούτε να ανακαταλάβει το «σπίτι» του Mubarak τον θρόνο του. Το Facebook, το Twitter καθώς και η επανάσταση στα παγκόσμια ΜΜΕ, έχουν φροντίσει γι’αυτό.
ΠΖ-First Post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου