Κάθε έθνος έχει τους μύθους του. Δεν αποτελούμε εμείς εξαίρεση. Αλλά τέτοιον μύθο, όπως την αμερικάνικη φιλία, που προωθούν και προπαγανδίζουν όλες μας οι κυβερνήσεις προς τον λαό μας, εδώ και 100 χρόνια, χωρίς μάλιστα ποτέ να τον πείσουν, με τόση όμως θαυμαστή επιμονή και απαράμιλλα αξιοσημείωτη συνέχεια, ίσως να είναι και παγκόσμια πρωτιά ή ίσως και πρωτοτυπία. Που ξεπερνάει τα όρια της γελοιότητας και σε μερικές περιπτώσεις και αυτής της εθνικής προδοσίας.
Και δεν αρκούνται μόνο οι κυβερνήσεις μας στο να μας παρουσιάζουν τις ΗΠΑ σαν “φίλη” προς την Ελλάδα χώρα, αλλά μας την προπαγανδίζουν ως υπέρμαχο της ελευθερίας των εθνών και της δημοκρατίας. Και ως διώκτη του κακού στον κόσμο. Δεν έχει ακουστεί ποτέ ελληνική κυβέρνηση να ασκήσει στο ελάχιστο κριτική για τα μύρια όσα δεινά έχει φέρει η “μεγάλη και σύμμαχος χώρα των ΗΠΑ” σε λαούς επί λαών και σε έθνη επί εθνών, εδώ και 200 χρόνια. Ούτε λέξη.
Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ στηρίζουν την πιο απροκάλυπτη απληστία και βουλιμία της πιο σιχαμερής ολιγαρχίας του πλούτου που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης, όχι μόνο με την υπέρμετρη στρατιωτική τους δύναμη αλλά και με κάθε άλλο μέσο που διαθέτουν. Διπλωματία, υπηρεσίες πληροφοριών, διεθνή ιδρύματα.
Ποτάμια το δάκρυ και το αίμα από τους λαούς του κόσμου. Και όμως. Οι ελληνικές κυβερνήσεις επιμένουν να δοξάζουν και να επευφημούν τις ορδές της σφαγής και της λεηλασίας, σαν να επρόκειτο για αγίους και για προμάχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
Οποισδήποτε κάνει μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο γρήγορα θα αντιληφθεί πως οι αμερικανικές κυβερνήσεις δεν είναι τίποτε περισσότερο από σπορείς της αδικίας και της ανισότητας. Του ανθρώπινου πόνου. Πως είναι υπερασπιστές των μεγαλύτερων αρπακτικών που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.
Εντόπισα έναν κατάλογο των αμερικανικών επεμβάσεων στον πλανήτη τους τελευταίους δύο αιώνες. Και για να μην χαθεί τον μετέτρεψα και σε έγγραφο ώστε να πληροφορηθεί και ο τελευταίος ανυποψίαστος έλληνας για την καλοσύνη, την δημοκρατικότητα και τον ανθρωπισμό των αμερικανικών κυβερνήσεων. Για τον “μεγάλο σεβασμό” που τρέφουν προς τον άνθρωπο και την δημοκρατία. Προς τον πλανήτη τον ίδιο, τη ζωή και την φύση.
Πρέπει να είναι η πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία που μία και μόνη κυβέρνηση μιας χώρας να έχει κάνει τόση ζημιά στον πλανήτη, στην φύση, στον άνθρωπο και τα έθνη του. Και βέβαια πρώτα από όλα στον δικό της λαό, που τον κρατάει στο μεσαιωνικό σκοτάδι της άγνοιας και της βλακείας.
Μα ότι και να κάνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, όσο και να προπαγανδίσουν την “μεγάλη και σύμμαχο χώρα”, ο ελληνικός λαός ξέρει.
Ξέρει ο έλληνας. Ξέρει τον πόνο και το αίμα που έχει πληρώσει από το βρώμικο χέρι των αμερικανικών κυβερνήσεων. Δεν μπορούν να τον κοροϊδέψουν τα λόγια ενός πρωθυπουργού και μερικών υπουργών, υπηρετών των χειρότερων αμερικανικών συμφερόντων.
Ξέρει ο έλληνας. Ξέρει ποιος του ‘κανε χούντα το 1967. Ξέρει ποιος ευθύνεται για το κυπριακό δράμα. Ξέρει ποιος ανακατεύεται στο Αιγαίο και κάνει τις πλάτες στον τούρκο. Ξέρει την βρωμερή αμερικανική συμμετοχή την νύχτα των Ιμίων.
Ξέρει ο έλληνας ποιος ταϊζει τους κοσοβάρους πρωθυπουργούς που πουλάνε ανθρώπινα όργανα. Ποιος στηρίζει τις Σκοπιανές ηλιθιότητες. Ξέρει ο έλληνας ποιος βάζει προσκόμματα στην ανάπτυξη της πατρίδας του και στις επιλογές της να ασκήσει ανεξάρτητη πολιτική και διπλωματία.
Ξέρει ο έλληνας ποια όρνεα και ποια αρπακτικά συνδαυλίζουν την τουρκική στάση στην Θράκη, την ιδιαίτερή μου πατρίδα.
Και είναι ντροπή για ελληνικές κυβερνήσεις, να χρησιμοποιούν μια ελληνική λέξη 7.000 ετών, την λέξη φιλία, για να αποκρύψουν την πιο βρωμερή ανθρώπινη απληστία των αμερικανικών κυβερνήσεων, την υπονομευτική δράση των αμερικανικών κυβερνήσεων στην πατρίδα μας και την Κύπρο. Την αχόρταγη αρπακτικότητά των αμερικανικών κυβερνήσεων έναντι των λαών του κόσμου, που έχει κάνει ολόκληρο των πλανήτη, έναν ωκεανό δακρύων και ανθρώπινου πόνου.
Ντροπή για μια ελληνική λέξη, από ελληνικά κιόλας χείλη, να υπηρετεί τις πιο πρόστυχες και αντι-ανθρώπινες επιδιώξεις των ορνέων του κέρδους, της εξουσίας και της παγκόσμιας κυριαρχίας.
Τους αιώνιους εχθρούς των λαών και της δημοκρατίας.
Θραξ Αναρμόδιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου