Η κακουργία της μετάλλαξης

Είναι γνωστό, ιδιαίτερα σε κάθε συνειδητό λαϊκό αγωνιστή, ότι πάντα η κυρίαρχη καθεστωτική ιδεολογία και οι πολύχρωμοι απολογητές της, τοποθετούν τα πράγματα με το κεφάλι προς τα κάτω, για να διαιωνίζουν και δικαιολογούν την εξουσιαστική τους αυθάδεια.
Οι δυνάστες και καταπιεστές των λαών δολοφονούσαν το περιεχόμενο των εννοιών και δίνανε στις λέξεις το δικό τους ιδεολογικό στίγμα.
Σήμερα, στη νεοταξική βαρβαρότητα, επιχειρείται μια ολοκληρωτική αναστροφή και διαστροφή της πραγματικότητας και των εννοιών.
Σήμερα ισοπεδώνεται και αποτεφρώνεται όχι μόνο η διαλεκτική της ιστορίας, αλλά και όλες οι κατακτήσεις της ανθρώπινης σκέψης. Εξαρθρώνονται και οι μηχανισμοί της Λογικής.
Το μαύρο εμφανίζεται σαν άσπρο, οι λαϊκές αντιστάσεις σαν «εθνικισμός», οι αγωνιστές σαν «φασίστες», οι συνεργάτες και οι επιδοτούμενοι των εξουσιαστικών κέντρων σαν «προοδευτικοί» και «αριστεροί», οι αριστεροί σαν «πράκτορες» και ο σύγχρονος νεοταξικός φασισμός σαν «αριστερή ιδεολογία»…
Στην εμπροσθοφυλακή αυτής της γιγάντιας ιστορικής απάτης, αυτής της βάρβαρης δολοφονίας της πραγματικότητας και της μοχθηρής μετάλλαξης των εννοιών, βρίσκονται τα «αριστερά» υποπροϊόντα της καθεστωτικής σήψης: Όλα τα χρώματα της Ίριδας των κόκκινων γιλέκων…
Όλοι αυτοί οι «αριστεροί πολυτελείας» και του εξουσιαστικού, καπιταλιστικού παζαριού καθημερινά, αχόρταγα και ασύστολα, κατακρεουργούν τις αγωνιστικές παραδόσεις των λαϊκών κινημάτων και τη σοσιαλιστική θεωρία, όχι με την πένα του θεωρητικού, αλλά με το στραταρχικό τακούνι της βίας: Της επιδοτούμενης βίας η οποία προστατεύεται σκανδαλωδώς από τους μηχανισμούς της εξουσίας.
Είναι πράγματι κακουργηματική η πρόκληση αυτής της μακάβριας «αριστερής» αλλοίωσης:
Ζήτημα 1ον
Για έναν αριστερό είναι έγκλημα να προωθεί πράξεις έξω και ενάντια στη βούληση και στις διαθέσεις της ελληνικής κοινωνίας και των λαϊκών περιοχών και γειτονιών.
Και το έγκλημα παίρνει φασιστικές διαστάσεις όταν προωθείται βιαίως και τρομοκρατικά.
Ένα τέτοια έγκλημα διαπράττουν οι επιδοτούμενοι «αντιρατσιστές» στις γειτονιές και ιδιαίτερα στην Πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα…
Ζήτημα 2ον
Δεν νοείται αριστερός αυτός που ζητάει και έχει την προστασία του κράτους και των κατασταλτικών του μηχανισμών.
Αριστερός αγωνιστής και προστασία των διωκτικών αρχών είναι έννοιες αντίθετες και ασυμφιλίωτες.
Οι «αριστεροί» και «αριστεριστές» αντιρατσιστές που κατέλαβαν την πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα για την «αντιρατσιστική»-αλλοδαπή τους συναυλία με την προστασία και τα ματ του Χρυσοχοϊδη, αποτελούν μέρος της κρατικής, τρομοκρατικής καταστολής.
ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση δεν μπορεί να έχουν με την αγωνιστική αριστερή παράδοση, με τις ιστορικές κατακτήσεις των λαϊκών κινημάτων και με την επαναστατική σκέψη.
Σκέψη και πράξη που συναλλάσσεται, στηρίζεται και προστατεύεται από τους μηχανισμούς του καπιταλιστικού καθεστώτος αποτελεί έγκλημα εσχάτης προδοσίας της Αριστεράς…
Η Αριστερή πράξη και σκέψη ένα και μοναδικό στήριγμα έχει: τη λαϊκή αποδοχή, τη λαϊκή ενέργεια και οργάνωση…
Αυτά αποτελούν το αλφάβητο της επαναστατικής σκέψης και δράσης.
Οι επιδοτούμενοι γενίτσαροι των «αντιρατσιστών» θέλουν να εμφανίζονται σαν «αριστεροί» με την κάλυψη και την προστασία του Χρυσοχοϊδη, κόντρα και ενάντια στους κατοίκους των γειτονιών.
Γι’ αυτούς τους ελεεινούς, το κράτος και οι διωκτικές αρχές που τους προστατεύουν είναι η «αριστερά», η «πρόοδος», ο «εχθρός» του ρατσισμού!!!
Οι κάτοικοι των γειτονιών και γενικά ο ελληνικός λαός είναι η μαύρη αντίδραση, οι «ρατσιστές», οι «φασίστες» κ.λπ!!!
Αυτή την κακουργία του ακρωτηριασμού της πραγματικότητας και της πολιτικής σκέψης ζούμε…
Πηγή