Μπορεί εκ πρώτης όψεως να προβάλλουν ως κινήσεις που σκοπό έχουν να καταδείξουν τη «χρησιμότητα» της ισχυρής στην περιοχή Τουρκίας για την Ε.Ε. εν όψει Δεκεμβρίου.
Μπορεί επίσης να προβάλλουν ως κινήσεις που αντιστοιχούν στον διεθνή ρόλο που αντιστοιχεί στην Αγκυρα επί εποχής Ομπάμα. Ωστόσο όλα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στο χώρο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής συνιστούν πολύ πιο σταθερό πλαίσιο που επιδρά ακόμη και στην προοπτική των εσωτερικών πολιτικών πραγμάτων στην Τουρκία.
Κι αυτό με τρόπο μάλιστα που ο φιλοκυβερνητικός Τύπος στην Τουρκία άρχισε ήδη να οραματίζεται μια Τουρκία με πρόεδρο τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και πρωθυπουργό τον νυν υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. Δηλαδή τον αρχιτέκτονα ή εργολάβο ή κτίστη, πάντως οπωσδήποτε πρωταγωνιστή της νεοθωμανικής θεώρησης περί εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής, αλλά και πολιτισμού. Αρθρογράφος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Ζαμάν» έγραφε ότι «πρέπει να υπογραμμιστεί η πιθανότητα να αναλάβει πρωθυπουργός ο Νταβούτογλου». Δεν είναι καθόλου αβάσιμη η παρατήρηση ότι ο Νταβούτογλου είναι η πολιτική προσωπικότητα που αναδεικνύεται στο χώρο του κυβερνώντος κόμματος.
Ο αρθρογράφος σημείωνε και τη σημασία του βιβλίου «Στρατηγικό βάθος» του Νταβούτογλου (κυκλοφόρησε το 2001 και έκτοτε έχει κάνει πολλές εκδόσεις), που είναι κύριο σημείο αναφοράς για την υπάρχουσα τουρκική διπλωματία. Στο βιβλίο εκείνο ο Νταβούτογλου υπογραμμίζει κάτι πολύ αποκαλυπτικό: «Από πλευράς της ιστορίας των Σελτζούκων και Οθωμανών η σχέση Ασίας-Ευρώπης είναι σχέση τόξου-βέλους. Οσο πιο πίσω ενταθεί το τόξο τόσο πιο μπροστά πηγαίνει το βέλος. Για το λόγο αυτό το κράτος των Σελτζούκων, ισχυροποιώντας την κυριαρχία του στο Ιράν, κατάφερε να προχωρήσει με ταχύτητα βέλους στην Ανατολία (Μικρασία). Επίσης οι Οθωμανοί οικοδομώντας την ενότητα στην Ανατολία και τραβώντας το τόξο προς την Ασία προχώρησαν προς την Ευρώπη με μεγάλη ταχύτητα».
Ουσιαστικά, ό,τι συμβαίνει στο χώρο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, μπορεί να ερμηνευτεί με βάση την εξίσωση αυτή του Νταβούτογλου. Εάν ρίξει μια ματιά κανείς στις εξελίξεις των ημερών, παρατηρεί το εξής: η Τουρκία προχωρά στην ισχυροποίηση των σχέσεών της με τη Συρία. Καταργήθηκε η βίζα μεταξύ των δύο χωρών και η πρόσφατη επίσκεψη του Νταβούτογλου στη Δαμασκό ανοίγει το δρόμο για νέες συμφωνίες και για την αναμενόμενη επίσκεψη του Ερντογάν στη Συρία.
Προχθές ο Τούρκος πρωθυπουργός ήταν στο Ιράκ. Οι δύο χώρες αποφάσισαν να αυξήσουν σε τρεις τις μεταξύ τους μεθορίους, ενώ αναμένεται να υπογραφούν μια σειρά από διμερείς συμφωνίες συνεργασίας. Παράλληλα, με την ενίσχυση των σχέσεών της με Συρία και Ιράκ, η Αγκυρα ισχυροποιεί και το ρόλο της ως μεσολαβητή στα προβλήματα που έχουν ανακύψει τώρα τελευταία μεταξύ αυτών των δύο χωρών. Μαζί με όλα αυτά η Αγκυρα καλλιεργεί συνειδητά κλίμα ψυχρότητας και έντασης με το Ισραήλ. Με άλλα λόγια, η Τουρκία αυτή την περίοδο έχει επιταχύνει τους ρυθμούς στην ενασχόλησή της με θέματα εξωτερικής πολιτικής που σχετίζονται με τα ανατολικά της σύνορα.
http://kostasxan.blogspot.com/2009/10/blog-post_7890.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου