Το STRATFOR παρακολουθεί στενά την εξέλιξη της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής εδώ και χρόνια. Η άποψή του είναι πως η Γερμανία δεν αισθάνεται πλέον περιορισμένη από τον ψυχρό πόλεμο και προσπαθεί να εξελίξει αυτόνομα τις σχέσεις της με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Η οικονομική κρίση του 2008 καθώς και αυτή των χρεών της ευρωζώνης επέτρεψαν στους Γερμανούς να παίξουν έναν πιο ισχυρό ρόλο στα ζητήματα της ΕΕ. Πιο συγκεκριμένα, το Βερολίνο αποπειράται να επανασχηματίσει την ΕΕ και την ΟΝΕ σύμφωνα με τα δικά του πρότυπα. Βλέπουμε επίσης τις σχέσεις του με την Ρωσία να εξελίσσονται. Η Γερμανία είναι που ηγείται των προσπαθειών να μετριαστούν οι συνέπειες της συμμετοχής της Ουκρανίας και της Γεωργίας στη ΝΑΤΟϊκή συμμαχία, και μάλιστα ήταν ιδιαίτερα επιεικής απέναντι στη Ρωσία, όταν η δεύτερη εισέβαλλε στη Γεωργία το 2008.
Στον πυρήνα της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής βρίσκονται οι σχέσεις της χώρας με την Αμερική. Στο παρελθόν, η Γερμανία αποτελούσε τον σύμμαχο πρότυπο των ΗΠΑ. Η βάση όμως αυτού της του ρόλου ήταν πάντα ο ψυχρός πόλεμος. Η Γερμανία δεν μπορούσε αλλά ούτε ήταν και διατεθειμένη να εξελίξει μια δική της εξωτερική πολιτική. Αποτελούσε το πεδίο μάχης του ψυχρού πολέμου, και αν ο πόλεμος αυτός μετατρέπονταν σε θερμό, τα εδάφη της Γερμανίας θα ήταν αυτά που θα τον φιλοξενούσαν.
Η κατάσταση σήμερα είναι διαφορετική. Το STRATFOR έχει και στο παρελθόν εστιάσει σε ένα διογκούμενο χάσμα μεταξύ Γερμανίας – ΗΠΑ. Υπάρχουν δυο παραδείγματα. Το πρώτο είναι η μη στήριξη του Βερολίνου στην απόφαση για κυρώσεις εναντίον του Ιράν, και το δεύτερο είναι η αντίσταση που προβάλλει η Γερμανία στις αμερικανικές απόπειρες αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης.
Οι πρόσφατες διαρροές των διπλωματικών τηλεγραφημάτων αποδεικνύουν τα παραπάνω. Από αυτά μαθαίνουμε ότι το ζήτημα που προέκυψε με την Opel ήταν ένα κεντρικό πρόβλημα, και επιδείνωσε τις σχέσεις των δυο χωρών, στο βαθμό που η καγκελάριος Merkel εξοργίστηκε από την χαλαρότητα της Ουάσιγκτον προς την GM όσον αφορά στη πώληση της Opel.
Εν τω μεταξύ, τα διπλωματικά τηλεγραφήματα που διέρρευσαν πρόσφατα, μας δείχνουν ότι ως προς το ζήτημα της γερμανικής εμπλοκής στο Ιράν, το Βερολίνο αμφιταλαντεύονταν. Αυτό στο οποίο επικεντρώνονταν οι Γερμανοί διπλωμάτες, ήταν οι τυχόν αρνητικές συνέπειες που οι κυρώσεις εναντίον του Ιράν θα προκαλούσαν στη γερμανική οικονομία. Φαίνεται επίσης η αντιμετώπιση της Γερμανίας από πλευράς της αμερικανικής διπλωματίας, που στις περισσότερες φορές συνέχισε να θεωρεί το Βερολίνο ως υποτελή σύμμαχο στα πλαίσια του ψυχρού πολέμου και όχι ως μια νέα παγκόσμια δύναμη.
Αν και λίγα σε σχέση με το σύνολο, τα τηλεγραφήματα που ήρθαν στο φως, υπογραμμίζουν την διαφοροποίηση μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ. Το STRATFOR θεωρεί πως αυτό το χάσμα που υπάρχει μεταξύ των δυο χωρών, είναι και το σημαντικότερο γεωπολιτικό ζήτημα της εποχής μας.
STRATFOR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου