Η σημερινή έκρηξη που συγκόνισε την Αθήνα, δείχνει να είναι μια εισαγωγή σ ένα νέο κύκλο βίας με φόντο το Μνημόνιο και την οργή των εξαθλιωμένων πολιτών.
Ήταν 23 Δεκεμβρίου του 1975, δυο μέρες πριν τα Χριστούγεννα, όταν η πρωτοεμφανιζόμενη "17 ΝΟΕΜΒΡΗ", εκτελούσε τον σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Γουέλς.
Από τότε πέρασαν 35 χρόνια, κάποια από τα μέλη της οργάνωσης βρίσκονται στο Κορυδαλλό, ενώ κάποιοι άλλοι γερνάνε διηγούμενοι ιστορίες από το ένδοξο παρελθόν της επαναναστατικής βίας.
Λίγο πριν πέσει η δικτατορία και στα καταγώγια της Αθήνας, του Παρισιού, του Βερολίνου, της Μπολόνια, της Νάπολη, διάφορες ετερόκλητες παρέες ανησυχούσαν για την ομαλή μετάβαση στη δημοκρατία.
Λέμε ετερόκλητες γιατί στις παρέες εκτός από οργισμένους φοιτητές, έβλεπες ακόμη και άνδρες της Αστυνομίας Πόλεων με πολιτικά, καθώς και αστόπαιδα που σπούδαζαν σε Πανεπιστήμια του Εξωτερικού.
Για διαφορετικούς λόγους ο καθένας αναξητούσε στην ένοπλη βία τα εχέγγυα για την ομαλή επαναφορά στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Είναι η εποχή που γεννιούνται οι τρομοκρατικές οργανώσεις που θα έγραφαν την ιστορία του ελληνικού αντάρτικου πόλης.
Σ αυτή την ιστορία, οι Μυστικές Υπηρεσίες, θα διεκδικούσαν για τις ίδιες, πολλά από τα κεφάλαια ενισχύοντας συγκεκριμένα επιχειρηματικά τζάκια και καθαρίζοντας το τοπίο από τους αντιπάλους.
Οι εξοπλισμοί του υπ.Εθνικής Άμυνας, το εμπόριο λογισμικού, οι κατασκευές και τα ΜΜΕ, είναι κάποιοι από τους τομείς της μεταπολιτευτικής Ελλάδας στους οποίους έβαλε τη σφραγίδα του το αντάρτικο πόλης.
Σήμερα, λίγο πριν το 2011 μοιάζουν να διαμορφώνονται αντίστοιχες συνθήκες στη κοινωνία με εκείνες της εφταετίας.
Η λέξη χούντα όλο και πιο συχνά περιγράφει αυτή το κυβερνητικό μόρφωμα με ΠΑΣΟΚ, ΔΝΤ, Βρυξέλλες, να επιχειρούν να εξαθλιώσουν όσο περισσότερο γίνεται τους πολίτες.
Η οικονομική δικτατορία έχει ήδη εγκατασταθεί στην Ελλάδα και μέσα στο 2011, θα αποκτήσει και σε πολιτικό επίπεδο τον απαιτούμενο ολοκληρωτισμό.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η εππική επιστροφή της Τρομοκρατίας δεν θα εκπλήξει κανέναν. Άλλωστε η μη απόδοση δικαιοσύνης, το καθεστώς ανομίας και αρπαχτής που εξακολουθεί να υπερασπίζεται η κυβέρνηση Παπανδρέου, αφήνει μια πικρή γεύση στους πολίτες οι οποίοι όλο και πιο συχνά απειλούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.Κι αυτοί οι πολίτες δεν είναι από τη κούνια τους αναρχικοί η αντιεξουσιαστές.
Απλά βλέπουν πως όπου νάναι η κόρη τους θα κάνει βίζιτες για ένα καρβέλι ψωμί, και είναι έτοιμοι να ενταχθούν στη πρώτη ένοπλη οργάνωση που θ απαγάγει η θα εκτελεί πάμπλουτα λαμόγια που ασέλγησαν στο δημόσιο χρήμα και κυκλοφορούν ελεύθεροι υποτιμώντας τη νοημοσύνη του μέσου πολίτη.
Ουρά για αιτήσεις πρόσληψης στις τρομοκρατικές οργανώσεις, θα κάνουν οσονούπω οι φιλήσυχοι πολίτες καθώς θα βλέπουν ότι οι ζωές τους είναι καμμένα χαρτιά, ούτως η άλλως.
Το κατά πόσο η βία είναι μαμή της ιστορίας, θα μπορέσουμε να το διαπιστώσουμε ξανά στα χρόνια που έρχονται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου