Η κυβερνητική τρομοκρατία σε πλήρη δράση. Η απόδειξη πως η κυβέρνηση Παπανδρέου – ΔΝΤ τρομοκρατεί και δεν επιθυμεί να επικοινωνεί με τους πολίτες, το είδαμε στην απεργία των μεταφορέων. Η επιβολή του μέτρου της επιστράτευσης ήταν δεδομένο πως αποσκοπούσε στο να επιβάλει καθεστώς τρομοκρατίας απέναντι στους απεργούντες. Πώς; Μα, με την επιστράτευση του ίδιου του οχήματός τους, δηλαδή του εκείνου του περιουσιακού στοιχείου το οποίο αποτελούσε μέσο εσόδων στις οικογένειες των απεργών. Η συγκεκριμένη απόφαση της κυβέρνησης, αυτομάτως, έθετε ένα σοβαρό ζήτημα: Τον χρόνο επιστροφής του επιστρατευθέντος οχήματος… Με απλά λόγια, η κυβέρνηση από την στιγμή που προχωρούσε στις επιτάξεις των φορτηγών θα μπορούσε, προφασιζόμενη γραφειοκρατικούς λόγους, να παρατείνει τον χρόνο επιστροφής τους στους απεργούς (όποτε και αν έληγε η απεργία). Έτσι, το οικονομικό χτύπημα θα ήταν διπλό. Και εκμηδένιση του περιουσιακού στοιχείου και απώλειά του για άγνωστο χρονικό διάστημα…
Ωραίο το έργο και με «δράκο» άκρως επικίνδυνο…
Βέβαια, οι μεγαλοθιγόμενοι (βλ. πρόεδρος των απεργών, που είναι κάτοχος 17 φορτηγών αυτοκινήτων) ένιωσαν μία τεράστια απειλή και φρόντισαν να πιέσουν καταλλήλως προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης μίας λύσης. Και το κατάφεραν. Οι απεργοί πείστηκαν, μέσα σε ένα ιδιαιτέρως φορτισμένο κλίμα, να σταματήσουν την απεργία και… να περιμένουν την απάντηση της κυβέρνησης, την άρση της επίταξης των οχημάτων τους… Με απλά λόγια, ενώ ήταν οι κυρίαρχοι του «παιχνιδιού», βρέθηκαν να χάνουν το «παιχνίδι» αφού έγινε κατορθωτό να εισχωρήσουν ανάμεσά τους απόψεις ιδιαίτερα επικίνδυνες (η γνωστή ασφαλίτικη μέθοδος, αλλά και προσφιλής μέθοδος «διακυβέρνησης»¨ όλων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ…)
Άντε και στην υγειά μας τώρα… Αφού οι υπόλοιποι μετά τους φορτηγατζήδες έχουν από ελάχιστες έως μηδενικές αντοχές σε περίπτωση που η κυβέρνηση αποφασίσει να τους επιτεθεί. Η τακτική του λύκου, αποδίδει. Τα κυβερνητικά σχέδια στοχεύουν σε έναν κλάδο, τον απομονώνουν με την βοήθεια των «φίλων» (βλ. ΜΜΕ) και στη συνέχεια επιτίθενται λυσσαλέα… Το ίδιο ακριβώς κάνει και ο λύκος με τα πρόβατα… Μόνο, που τώρα εμείς είμαστε τα πρόβατα και ρίχνουμε τις άμυνές μας για να γίνουμε τροφή στα δόντια των αφεντικών του Γιώργου... Και για όσο διάστημα δεν ακολουθήσουμε συγκεντρωτική τακτική, για όσο διάστημα δεν θα αφήνουμε τα διάφορα πρακτοράκια των κυβερνώντων να διασκορπούν τις "απειλές" και τους "κινδύνους", ποτέ δεν θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την θανάσιμη λαβή που έχει εφαρμοστεί κατά του συνόλου του κοινωνικού ιστού (μεσαία τάξη και κάτω) από τους μη ενοχικούς κυβερνώντες...
Και όποιος πιστεύει ότι τον Σεπτέμβριο θα μπορέσει να αντισταθεί, είναι βαθιά γελασμένος. Τότε θα έχει τελειώσει το έργο του ο Γιωργάκης και θα μπορεί να χαμογελά τρισευτυχισμένος. Ο Σεπτέμβριος είναι η παραπλάνηση... Μπορούμε να το καταλάβουμε; Είμαστε πλέον πρόβατα στην απόλυτη διάθεση του λύκου, για να μας φάει με ό,ποια σειρά αποφασίσει ο ίδιος...
Ωραίο το έργο και με «δράκο» άκρως επικίνδυνο…
Βέβαια, οι μεγαλοθιγόμενοι (βλ. πρόεδρος των απεργών, που είναι κάτοχος 17 φορτηγών αυτοκινήτων) ένιωσαν μία τεράστια απειλή και φρόντισαν να πιέσουν καταλλήλως προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης μίας λύσης. Και το κατάφεραν. Οι απεργοί πείστηκαν, μέσα σε ένα ιδιαιτέρως φορτισμένο κλίμα, να σταματήσουν την απεργία και… να περιμένουν την απάντηση της κυβέρνησης, την άρση της επίταξης των οχημάτων τους… Με απλά λόγια, ενώ ήταν οι κυρίαρχοι του «παιχνιδιού», βρέθηκαν να χάνουν το «παιχνίδι» αφού έγινε κατορθωτό να εισχωρήσουν ανάμεσά τους απόψεις ιδιαίτερα επικίνδυνες (η γνωστή ασφαλίτικη μέθοδος, αλλά και προσφιλής μέθοδος «διακυβέρνησης»¨ όλων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ…)
Άντε και στην υγειά μας τώρα… Αφού οι υπόλοιποι μετά τους φορτηγατζήδες έχουν από ελάχιστες έως μηδενικές αντοχές σε περίπτωση που η κυβέρνηση αποφασίσει να τους επιτεθεί. Η τακτική του λύκου, αποδίδει. Τα κυβερνητικά σχέδια στοχεύουν σε έναν κλάδο, τον απομονώνουν με την βοήθεια των «φίλων» (βλ. ΜΜΕ) και στη συνέχεια επιτίθενται λυσσαλέα… Το ίδιο ακριβώς κάνει και ο λύκος με τα πρόβατα… Μόνο, που τώρα εμείς είμαστε τα πρόβατα και ρίχνουμε τις άμυνές μας για να γίνουμε τροφή στα δόντια των αφεντικών του Γιώργου... Και για όσο διάστημα δεν ακολουθήσουμε συγκεντρωτική τακτική, για όσο διάστημα δεν θα αφήνουμε τα διάφορα πρακτοράκια των κυβερνώντων να διασκορπούν τις "απειλές" και τους "κινδύνους", ποτέ δεν θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την θανάσιμη λαβή που έχει εφαρμοστεί κατά του συνόλου του κοινωνικού ιστού (μεσαία τάξη και κάτω) από τους μη ενοχικούς κυβερνώντες...
Και όποιος πιστεύει ότι τον Σεπτέμβριο θα μπορέσει να αντισταθεί, είναι βαθιά γελασμένος. Τότε θα έχει τελειώσει το έργο του ο Γιωργάκης και θα μπορεί να χαμογελά τρισευτυχισμένος. Ο Σεπτέμβριος είναι η παραπλάνηση... Μπορούμε να το καταλάβουμε; Είμαστε πλέον πρόβατα στην απόλυτη διάθεση του λύκου, για να μας φάει με ό,ποια σειρά αποφασίσει ο ίδιος...
Κωνσταντίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου