Κάποιος είχε πει ότι η ηρωίνη τα θέλει όλα δικά της. Η εξουσία είναι όμως χειρότερο ναρκωτικό. Άλλοι αμάρτησαν για μια τυρόπιτα. Αυτός τουλάχιστον εξεφτέλισε πάσα έννοια αξιοπρέπειας, όχι μόνο εθνικής και κοινωνικής, αλλά και την προσωπική του, για μια πρωθυπουργική καρέκλα, που μετέτρεψε σε θρόνο επιστασίας σε χωματερή. Δεν πειράζει, θα του πεί η μαμά μπράβο στο τέλος, επειδή έκανε μπάζα το σπίτι των κακών Ελλήνων.- Όπως λένε σηκώνοντας τα ξίφη στον 33ο βαθμό: “Νακέμ Αδονάι” (Θάνατος στον Θεό – απαξίωση κάθε ιερού)
1. Από την Κίνα η οποία λέγοντας ότι θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα, μας προτείνει
α. Να μας ξεπληρώσει όλο το δημόσιο χρέος, χωρίς αντάλλαγμα (τι είναι το χρέος της Ελλάδας για τις οικονομικές δυνατότητες της Κίνας...;)
β. Να μας δανείσει ότι ποσό είναι αναγκαίο για την λειτουργία της χώρας μέχρι το καλοκαίρι, με 1% (έναντι 6,7% των Γερμανών)
γ. Να μας στείλει όσους τουρίστες θέλουμε ή έστω όσους έχουμε την υποδομή να φιλοξενήσουμε.
Η απάντηση της κυβέρνησης Παπανδρέου ήταν σαφής και λακωνική: Όχι, δεν θέλουμε βοήθεια!!!
2. Από την Ρωσία για οιαδήποτε βοήθεια, οικονομική και μη με προυπόθεση να ενεργοποιηθεί η συμφωνία του περίφημου αγωγού και να της δοθεί η δυνατότης επισκευής πολεμικών της πλοίων στην Σύρο (όπως ήταν και παλαιότερα με τα «εμπορικά» της πλοία).
Η απάντηση της κυβέρνησης Παπανδρέου ήταν σαφής: Όχι, δεν συμφωνούμε...!
3. Από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που πρότειναν να διασώσουν την Ελλάδα αλλά και ζήτησαν ευθαρσώς:
α. Να τους δοθεί το ανενεργό αεροδρόμιο του Ελληνικού, το οποίο αφού το εκσυγχρονίσουν πλήρως, να το χρησιμοποιούν για τα lear jet των Εμίρηδων (εννοείται με ενοίκιο)
β. Να τους δοθεί μέρος της παραλίας κάτω από το αεροδρόμιο, για να κατασκευάσουν μαρίνα, όπου να ελιμενίζονται θαλαμηγοί των Εμίρηδων (δηλαδή να μπορούν να προσγειώνονται στο αεροδρόμιο και περνώντας απέναντι, να φεύγουν με την θαλαμηγό τους για κρουαζιέρες στο Αιγαίο)
γ. Να τους παραχωρηθεί η Ν/Ε περιοχή του Περάματος (η οποία είναι ανενεργή και όσοι εργάζονταν εκεί είναι σήμερα άνεργοι), προκειμένου να κατασκευάσουν σύγχρονο ναυπηγείο, όπου θα κατασκευάζουν δικές τους θαλαμηγούς
δ. Να τους παραχωρηθεί μέρος στο Φάληρο, όπου θα μπορεί προσδέσει μεγάλη υπερπολυτελής θαλαμηγός – Casino (πλωτό casino). Εννοείται ότι εκτός των άλλων καταβάλουν στο Ελληνικό κράτος ποσοστά από τα κέρδη.
Η απάντηση της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν δόθηκε ποτέ...!
Αλλά δεν ήταν μόνο οι προτάσεις αυτές. Τέθηκε κάτι σαν επίλογος όλων αυτών, αφού προφανώς συνεχίζει να υφίσταται το γνωστό προ 10ετιών θέμα του τεράστιου ορυκτού πλούτου της χώρας μας, για τον οποίο όποιος τολμούσε να μιλήσει, χαρακτηριζόταν από γραφικός έως ψυχοπαθής (τώρα τελευταία άρχισαν επιτέλους τα ΜΜΕ να ασχολούνται με το θέμα). Μελέτες αποδεικνύουν την ύπαρξη πετρελαίου, ουρανίου, χρυσού, βωξίτη, ραδονίου και άλλων πανάκριβων ορυκτών. Αυτές οι μελέτες κατατέθηκαν σαν πρόταση προς εκμετάλλευση - πώληση σε ιδιώτες που θα επέφερε την είσπραξη τεραστίων χρηματικών ποσών...
Η απάντηση της κυβέρνησης Παπανδρέου ήταν και πάλι όχι. Η κυβέρνηση Παπανδρέου είπε σε όλα όχι!!!
Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για το κατά πόσο αναζητήθηκαν ρεαλιστικές λύσεις που δεν θα υποθήκευαν το μέλλον της χώρας...
Η επιτροπή απονομής Νόμπελ έχει βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση με τον Γιώργο Παπανδρέου. Δεν ξέρουν αν πρέπει να του δώσουν Νόμπελ Οικονομίας ή Μαθηματικών... αφού έμεινε να απαντηθεί από το Μαξίμου το τελευταίο δίλημμα: Τελικά οι τόκοι ή η ηλθιότητα είναι ανίκητοι;
Θα πρέπει να κατανοήσουμε, ότι πριν φτάσει κάποιος (Ελληνικός λαός) στην αγχόνη (ΔΝΤ.) δεν φτάνει μόνο ο δήμιος (Παπανδρέου, Πασόκ). Απαιτείται δικαστής, εισαγγελέας, συμμορία, συνένοχοι, ηθικοί αυτουργοί, κλεπταποδόχοι, προμηθευταί όπλων του εγκλήματος, ψευδομάρτυρες, αλητάμπουρες δικολάβοι και άλλα τοιαύτα.
Άλλο ο δήμιος, άλλο ο εκτελεστής, άλλο ο δολοφόνος. Έτσι, αν ήθελα να κατονομάσω την αγχόνη στην συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή δεν είναι άλλη από την λεγόμενη “δημιουργική λογιστική”. Το ξύλινο μέρος αποτελείται από τις διακηρύξεις και δηλώσεις του Πρωθυπουργού και του υπουργού οικονομικών. Το σκοινί αποτελεί το μανιπουλάρισμα των χρηματιστηριακών “αγορών” (που δεν είναι αγορές). Η δε τριχιά που φτιάχτηκε τι σκοινί είναι μάρκας Ρόθτσιλντ, ενώ θα άξιζε μία έρευνα για το αν αυτό το σχοινί αγοράστηκε ή χαρίστηκε από τον κατασκευαστή στον... χρήστη...
«Εχουμε να κάνουμε με ένα “κράτος-παράγκα”» είπε ένας από τους επικεφαλής του κλιμακίου της τρόικας σε υπουργό που του ομολόγησε ότι δεν γνωρίζει πού βρίσκονται συγκεκριμένα κονδύλια, τα οποία υπήρχαν στα χαρτιά αλλά όχι και στα ταμεία του υπουργείου, καθώς και ότι δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των υπαλλήλων που απασχολούνται στο υπουργείο.
Έτσι, μένει να ρωτήσουμε τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου αν ξέρει πόσα χρωστάει η χώρα, σε ποιόν τα χρωστάει και γιατί τα χρωστάει (με ονόματα, διευθύνσεις και τηλέφωνα παρακαλώ οι απαντήσεις, γιατί θα χρειαστεί να πέσει πολύ... μελάνη στην καταγραφή τους).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου