Του Θύμιου Παπανικολάου
Πολλοί ζώντας την καθημερινή αθλιότητα του διαδικτύου θρηνούν.
Οι κλαυθμυρισμοί και οι αναθεματισμοί δεν βγάζουν πουθενά. Μια γνωστή ρήση λέει: «Δεν κλαίμε ούτε γελάμε, προσπαθούμε να καταλάβουμε».
Θα μπορούσε ποτέ το καθεστώς της εικονικής πραγματικότητας του διαδικτύου να είναι καλύτερο από το καθεστώς της ζωντανής πραγματικότητας;
Το διαδίκτυο δεν ήρθε από τον ουρανό. Ο κόσμος του «εικονικού» δεν είναι κόσμος «αγίων». Είναι ένα κόσμος που βγήκε και οικοδομήθηκε πάνω στα βάθρα του κόσμου που ζούμε. Αντανακλά αυτά τα βάθρα, Απελευθερώνει τις «ατέλειες» και τις αρρώστιες του πραγματικού κόσμου, τις διογκώνει και συχνά τις δαιμονοποιεί.
Μοιραία στο διαδίκτυο η σήψη και η αθλιότητα του κόσμου που ζούμε θα παίρνουν δραματικές μορφές.
Μοιραία στο διαδίκτυο οι οικονομικοί και πολιτικοί ανταγωνισμοί, τα «παιχνίδια» και η βρωμιά των μηχανισμών και της δημοσιογραφικής «αλητείας», καθώς και οι ποικίλες διαστροφές (κοινωνικές, πολιτικές, ψυχολογικές) θα «απελευθερώνονται» από κάθε ΕΛΕΓΧΟ της κοινωνίας και θα παίρνουν μορφές αποκρουστικές.
Αυτό το καθεστώς της κοινωνικής , πολιτικής και ηθικής σήψης που ζούμε θα κυριαρχήσει (κυριαρχεί) και στο διαδίκτυο. Μάλιστα σε πιο αποτρόπαιες μορφές, ακριβώς γιατί «απελευθερώνεται» από κάθε κοινωνικό έλεγχο και ηθική αναστολή, από κάθε φραγμό και συστολή…
Το θετικό «στοιχείο» του διαδικτύου, το επαναστατικό ΣΤΟΙΧΕΙΟ, είναι ότι ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ και τις κραυγές και τους ψιθύρους της κοινωνίας. Απελευθερώνει τις φιμωμένες, από το μονοπώλιο της εξουσίας και του Λόγου, φωνές των απλών ανθρώπων, των σκεπτόμενων και συνειδητών.
Αυτή η «απελευθέρωση» των σκεπτόμενων και ανησυχούντων ανθρώπων, των θυμωμένων φωνών της κοινωνίας, αποτελεί ιστορικής σημασίας «επαναστατική τομή», έστω με τις πολλές πλάνες της…
Και είναι αυτή η απελευθέρωση της λαϊκής κρίσης που τρομάζει τις εξουσίες, οι οποίες επιχειρούν, αξιοποιώντας τη βρωμιά τη δική τους και της διαδικτυακής τους προέκτασης, να φιμώσουν το διαδίκτυο: Να φιμώσουν ουσιαστικά τις αυθεντικές φωνές της κοινωνίας και όχι τα καθεστωτικά τους παραρτήματα…
Μέσα σε αυτό το αντιφατικό και χαώδες καθεστώς ζούμε και θα πρέπει να μάθουμε να κρίνουμε και να καταλαβαίνουμε τις αυθεντικές φωνές από τις κάλπικες και να δίνουμε τη μάχη των ιδεών και του ήθους.
Και να βρίσκουμε και τους δρόμους οι ιδέες μας και το ήθος μας να γίνονται γνωστά.
Οι ιδέες γίνονται «υλική δύναμη» μόνο όταν αγκαλιάζουν πλατιά στρώματα του λαού. Όταν τις κρατάμε μόνο για τον εαυτό μας ή όταν γράφουμε για να τα διαβάζουμε μόνο ΕΜΕΙΣ, αυτό δεν έχει καμιά κοινωνική και πολιτική αξία…
Το ΡΕΣΑΛΤΟ έχει ασχοληθεί σταθερά και συστηματικά με την κοινωνιολογία και την πολιτική του διαδικτύου.
Αναδημοσιεύουμε, δύο ενδεικτικά κείμενα:
Απρίλιος 2008:
«ΟΧΙ στη θεοποίηση των μπλόγκερς»
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2309
Και το Νοέμβριο του 2008:
«Η ανωνυμία απελευθερώνει τις ιδέες και δεν αποτελεί μέσον τρομοκράτησης των ιδεών.
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=18767#18767
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου