TO ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
O Φώτιος Ρισβάνης, κάτοικος Γερμανίας, απέστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στην εταιρεία ΜΕΛΙΣΣΑ-ΚΙΚΙΖΑΣ Α.Ε. γνωστή για τα -πασίγνωστα- μακαρόνια ΜΕΛΙΣΣΑ, ΑΒΕΖ, ΣΤΕΛΛΑ κ.λ.π.
Πρόκειται για μια εταιρεία που ιδρύθηκε το 1995, απασχολεί 230 εργαζόμενους, έχει τζίρο 65,3 εκατ.ευρώ το 2008 και κέρδη προ φόρων 3,6 εκατομμύρια ευρώ.
Διοικείται από τον Γεώργιο Αλ.Κίκιζα και τα παιδιά του Αλέξανδρο και Μαιρη και βρίσκεται στην οδό Βίωνος 1, στην Αθήνα.
Πρόεκιται για μια δυναμικότατη εξαγωγική ελληνική βιομηχανία, η οποία, όπως πολλές άλλες, αντιμετωπίζει το πρόβλημα της σήμανσης των προϊόντων της, που εξάγονται στην ΠΓΔΜ.
Ο ομογενής πήγε σε Γερμανικό super-market, από όπου περιχαρής αγόρασε το ελληνικό προϊον, αλλά διαπίστωσε ότι στις γλώσσες με τα χαρακτηριστικά του προϊόντος, υπήρχε η σήμανση ΜΚ για τη γλώσσα των Σκοπίων.
Με το θέμα ασχολήθηκε και η ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ Αμερικής, η οποία έστειλε -διαβιβάζοντας την επιστολή του κ.Ρισβάνη- τη διαμαρτυρία της προς την ανωτέρω εταιρεία.
Η εταιρεία, προς τιμήν της απήντησε ότι θα αλλάξει τη σήμανση MK για τα Σκόπια, αλλά εμείς στο taxalia, θα θέλαμε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα συνολικά:
Πρέπει να αντιληφθούμε ορισμένα δεδομένα.
1ον. Οι ελληνικές εταιρείες, έχουν κάθε δικαίωμα να επιδιώκουν την αύξηση του κύκλου εργασιών τους, ιδίως μέσω εξαγωγών. Κάτι τέτοιο άλλωστε είναι ισχυρό ζητούμενο για την ελληνική οικονομία.
2oν. Αυτό προϋποθέτει την ανάληψη ορισμένων υποχρεώσεων. Για μας, η FYROM είναι FYROM, η Κωνσταντινούπολη είναι Κωνσταντινούπολη, αλλά δεν μπορεί για παράδειγμα, ένα ελληνικό εστιατόριο στην Κωνσταντινούπολη, να γράφει στο τιμοκατάλογό του π.χ. "RESTAURANT AMVROSIA, ISTIKLAL CAD. 12, KONSTANTINOUPOLIS". Είναι υποχρεωμένος ο Ελληνας επιχειρηματίας να σεβαστεί την ονομασία της πόλης, εφόσον απευθύνεται σε Τούρκους! Όπως αντίστοιχα, δεν μπορείς να μιλάς μέσα στην Ελλάδα για την Πόλη και να την αποκαλείς Ιστανμπουλ. Απλά πράγματα, που μόνο συμπλεγματικοί κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
3ον. Η ΠΓΔΜ έχει επίσημη ονομασία: αυτή με την οποία εντάχθηκε στον ΟΗΕ, δηλαδή FYROM. Συγκεκριμένα, η FYROM, υπέγραψε αυτό:
By resolution A/RES/47/225 of 8 April 1993, the General Assembly decided to admit as a Member of the United Nations the State being provisionally referred to for all purposes within the United Nations as "The former Yugoslav Republic of Macedonia" pending settlement of the difference that had arisen over its name. (δείτε το στο site του ΟΗΕ)
Οι πολίτες της, γνωρίζουν ότι η Ελλάδα, την αναγνωρίζει με αυτό το όνομα και συνεπώς, οι ελληνικές εταιρείες είναι υποχρεωμένες, να ακολουθούν την εθνική πολιτική στο ζήτημα της ονομασίας. Η αποδοχή της ενδιάμεσης συμφωνίας από τα Σκόπια, ότι θα ονομάζονται διεθνώς FYROM, λύνει αυτομάτως το πρόβλημα. Η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει κράτος με το όνομα "Μακεδονία", συνεπώς, δεν υπάρχει αυτομάτως "μακεδονική" ιθαγένεια, υπηκοότητα, εθνικότητα και γλώσσα.
Μέχρι να λυθεί οριστικά το ζήτημα, με την περίφημη "κοινά αποδεκτή ονομασία", η οποία θα συμπαρασύρει και γλώσσα, εθνικότητα, ιθαγένεια (αυτό είναι το δύσκολο), οι Ελληνικές επιχειρήσεις είναι υποχρεωμένες να προσαρμόζουν τα παράγωγα του ονόματος, στο FYROM.
Kαι πολύ απλά, ο κωδικός γλώσσας, για μας, δεν μπορεί να είναι άλλος από το FYR και όχι ΜΚ.
FYR λοιπόν κύριοι επιχειρηματίες. Απλά και ξεκάθαρα.
Αν δεν γίνεται αποδεκτό από την άλλη πλευρά, σημαίνει ότι δεν αποδέχεται την ενδιάμεση συμφωνία και δεν τιμά την υπογραφή της. Προφανώς λοιπόν, η συνεργασία σας με τέτοιους απαράδεκτους όρους για την ελληνική εθνική πολιτική, θα σας καθιστά "αντιπαθείς" στην ελληνική αγορά, οπότε θα κερδίζετε από τα Σκόπια, αλλά θα χάνετε από τους Έλληνες.
FYR λοιπόν η γλώσσα, μέχρι νεωτέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου