Ακούγεται σκληρό, αλλά είναι πραγματικότητα. Στη χειμαζόμενη οικονομικά Βουλγαρία της ΕΕ, οι αιμοδότες είναι ελάχιστοι, τα νοσοκομεία δεν έχουν χρήματα, και οι έμποροι του αίματος (κυρίως τσιγγάνοι) γνωρίζουν πιένες.
Το εμπόριο αίματος είναι παράνομο στη Βουλγαρία, και τιμωρείται με πρόστιμα ύψους έως και €5,000. Είναι όμως δύσκολο να αποδειχτεί, κυρίως διότι απαιτείται επίσημη καταγγελία από πλευράς του λήπτη, κάτι που σπάνια γίνεται, αφού οι απελπισμένοι ασθενείς θεωρούν τους μαυραγορίτες του αίματος ως σωτήρες!
Στους δρόμους και στα πεζοδρόμια γύρω από τα νοσοκομεία και τις κλινικές βρίσκονται οι μεσάζοντες, έτοιμοι για δράση. Κάθε συναλλαγή αίματος μπορεί να κοστίσει έως και €200-250. Μόλις συμφωνηθεί η αγορά, ειδοποιείται τηλεφωνικά ο δότης (με τη κατάλληλη ομάδα αίματος) ο οποίος παρουσιάζεται ως συγγενής, και αφού πάρει το κατάλληλο πιστοποιητικό, προσφέρει το αίμα του το οποίο εξετάζεται για τυχόν ασθένειες και στη συνέχεια προωθείται στον ασθενή.
Σωτήρες λοιπόν, ή αδίστακτες βδέλλες; Εξαρτάται από την οπτική γωνία. Πολλοί πολίτες, όπως και οι μεσάζοντες, θεωρούν την όλη διαδικασία ως μια απαραίτητη κοινωνική υπηρεσία. Σώζονται οι ασθενείς, και παράλληλα βοηθούνται οικονομικά οι άνεργοι δότες.
Οι αρχές δεν μπορούν να κάνουν τίποτα πέρα από το να διώχνει η αστυνομία όλους τους επιτήδειους από το χώρο. Νομικά, δεν υπάρχει λύση. Όπως λένε οι γιατροί, ο καθένας είναι ελεύθερος να δώσει αίμα. Εξάλλου, υπάρχει τόση έλλειψη αίματος, που προκειμένου να αναβληθεί μια εγχείριση, όλοι κάνουν τα στραβά μάτια για το πώς βρέθηκε το απαραίτητο αίμα.
Μέχρι και το 1989, όταν η χώρα ήταν ακόμη κομμουνιστική, οι Βούλγαροι ήταν ιδιαίτερα πρόθυμοι αιμοδότες. Μάλιστα δίνονταν διήμερη άδεια στους νεοσύλλεκτους στρατιώτες που πρόσφεραν αίμα.
Με τη πάροδο όμως του χρόνου, αυτού του είδους η εθελοντική προσφορά μειώθηκε σημαντικά. Εδώ και 20 χρόνια, η Βουλγαρία είναι μπροστά μόνο από την Αλβανία, τη Βοσνία, και τη Μολδαβία σε ολόκληρη την Ευρώπη σε ποσοστό εθελοντών αιμοδοτών με 23 δότες ανά 1000 κατοίκους. Το αντίστοιχο ποσοστό στις ΗΠΑ είναι 53/1000, και κάπως παρόμοιο είναι το μέσο ποσοστό στην ΕΕ.
Όπως λέει ο κορυφαίος αιματολόγος της χώρας Stavri Toshkov, «η οικονομική δυσχέρεια έχει οδηγήσει τη κοινωνία μας στο να μη δίνει σημασία σε κάποιες βασικές αρχές και αξίες όπως είναι η αλληλεγγύη, η συμπόνια, και η θέληση για προσφορά βοήθειας».
Πρόσφατα, ο Ερυθρός Σταυρός και η Ορθόδοξη εκκλησία της χώρας ξεκίνησαν εκστρατεία υπέρ της εθελοντικής αιμοδοσίας με σύνθημα «Άναψε ένα κερί, δώσε λίγο αίμα».
S.A.-Winnipeg Free Press
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου