Τάσος Ισαάκ - Σολωμός Σολωμού...Απλά δυο ήρωες

Τάσος Ισαάκ - Σολωμός Σολωμού

Στις αρχές του 1996 η Κ.Ο.Μ (Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστών) ανακοίνωσε την απόφασή της να οργανώσει τον Αύγουστο του 1996 μία μεγαλειώδη αντικατοχική πορεία από το Βερολίνο στην, κατεχόμενη, Κερύνεια με σύνθημα "Απελευθέρωση η μόνη λύση".

Η πορεία ξεκίνησε στις 2 Αυγούστου από την Πύλη του Βραδεμβούργου στο Βερολίνο, ακολουθώντας μια μεγάλη διαδρομή μέσα από χώρες της Ευρώπης. Στην πορεία πήραν μέρος και ξένοι μοτοσυκλετιστές.

Στην Κύπρο οι μοτοσυκλετιστές έφτασαν στις 10 Αυγούστου στη Λεμεσό από την Ελλάδα με πλοίο. Στις 11 Αυγούστου 7.000 μοτοσυκλετιστές θα πραγματοποιούσαν την αντικατοχική πορεία προς την Κερύνεια. Οι Τούρκοι απειλούσαν ότι θα άνοιγαν πυρ και αυτό ανησυχούσε τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας..Οι μοτοσυκλετιστές ήταν αποφασισμένοι και δήλωναν ότι δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν ούτε με την αστυνομία, αλλά ούτε και με τα Ηνωμένα Έθνη και ότι η πορεία τους θα ήταν ειρηνική.

H μέρα έφτασε και εκατοντάδες μοτοσυκλετιστές άρχισαν από το πρωί να συρρέουν στο Λευκόθεο Αθλητικό Κέντρο. Παρόντες ήταν και 200 Ευρωπαίοι μοτοσυκλετιστές.

Ωστόσο μετά από συνάντηση του προέδρου και του συμβουλίου της Κ.Ο.Μ με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ.Γλαύκο Κληρίδη αποφασίστηκε κάτω από έντονο παρασκήνιο να ματαιωθεί η αντικατοχική πορεία! Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Κ.Ο.Π, Γιώργος Χατζηκώστας, σύμφωνα με ότι του είχε αναφέρει ο Γλ.Κληρίδης, η Κύπρος ετίθετο σε κίνδυνο με προέλαση των Τούρκων.

Η κατάσταση είχε ξεφύγει από τα οργανωμένα πλαίσια..Οι μοτοσυκλετιστές άρχισαν να κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις. Στη Δερύνεια άρχισαν οι συγκρούσεις. Μοτοσυκλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους πάνοπλους Τούρκους και τους Γκρίζους Λύκους. Ο πετροπόλεμος δεν άργησε να αρχίσει..

Τάσος Ισαάκ

Ο Τάσος Ισαάκ στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν άλλο Ελληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Τούρκοι, δέχτηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν και άλλοι λυσσασμένοι Τούρκοι και άρχισαν να τον κτυπούν αλύπητα με πέτρες και ρόπαλα, ενώ μέλη της Ειρηνευτικής Δύναμης παρακολουθούσαν αμέτοχοι.

Μετά από λίγο ο ήρωας Τάσος Ισαάκ άφηνε την τελευταία του πνοή λίγα μέτρα μακριά από την αγαπημένη του Αμμόχωστο..

Καθοδηγητής της άνανδρης δολοφονίας του ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα, Μεχμέτ Αρσλάν.

Το άψυχο κορμί του Ισαάκ μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Παραλιμνίου. Η κηδεία του ορίστηκε να γίνει μετά από τρεις μέρες..

Ο Τάσος Ισαάκ άφησε πίσω του σύζυγο, γονείς και αδελφές. Η γυναίκα του ήταν έγκυος και στις 17 Σεπτεμβρίου 1996 έφερε στον κόσμο ένα κοριτσάκι που πήρε το όνομα του, Αναστασία.

Σολωμός Σολωμού

Τη μέρα της κηδείας του Τ.Ισαάκ, στις 14 Αυγούστου 1996, μέρα κατάληψης της Αμμοχώστου, ξεκινούσε για την αθανασία ένας άλλος ήρωας. Είχε ορκιστεί για εκδίκηση και τίποτα δεν τον σταματούσε.

Ομάδες από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της θυσίας του Τ.Ισαάκ.

Ξαφνικά ξεπετάχθηκε από μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολομού και ξεφεύγοντας από τους Κυανόκρανους πέρασε στη νεκρή ζώνη και προπάθησε ν΄ ανέβει σε έναν ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, ενώ άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να τον αποτρέψουν.

Με περίσσια παληκαριά και ενώ οι φίλοι του φώναζαν με απελπισία ";που πας ρε μαλάκα θα σε σκοτώσουν";, αυτός με το τσιγάρο να κρέμεται στο στόμα του έτρεξε λίγα μέτρα, και ξεκίνησε να ανεβαίνει τον ιστό όπου βρισκόταν η τούρκικη σημαία. Δύο μέτρα από το κυπριακό χώμα, ενώ ο Σολωμός ήταν στο κοντάρι του ιστού, ακούστηκε ο πρώτος πυροβολισμός, τον πέτυχε στον λαιμό, πριν προλάβει και πέσει στο χώμα τον πετυχαίνει ακόμα μία σφαίρα στο πρόσωπο και ενώ ήταν στο χώμα ακόμα μία στο στομάχι. Έτσι απλά δίχως κάποιος να προσπαθήσει να τον σταματήσει, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ. Ο ίδιος είναι σίγουρο ότι ήξερε το τι θα γίνει. Δεν φάνηκε να τον ενδιαφέρει. Ήθελε να υποσταλλεί η σημαία. Χρόνια περίμενε τις διπλωματικές οδούς και συζητήσεις, κουράστηκε. Δεν ήθελε να τον κοροϊδεύουν όπως κάνανε τόσα χρόνια από το 74 και μετά. Η δολοφονία του έγινε θέμα σε ολόκληρο τον κόσμο. Άλλωστε μεταδιδόταν το γεγονός σε ζωντανή μετάδοση την ώρα που ο Σολωμός το έσκασε από την προσοχή των κυανόκρανων.

Μόλις έπεσε νεκρός ο Σολωμού οι Τούρκοι άρχισαν να ρίχνουν προς τους διαδηλωτές. Oι εθνοφρουροί πήραν θέση μάχης. H σορός του Σολωμού απομακρύνθηκε από την περιοχή μετά από αρκετή ώρα λόγω των πυροβολισμών. Επίσης αρκετά ακόμα άτομα τραυματίστηκαν από τις σφαίρες των Tούρκων στο χώρο του επεισοδίου.

Ο ήρωας Σολωμός Σολωμού ήταν 26 χρονών από το Παραλίμνι.

Ένας από τους δολοφόνου του Σ.Σολωμού είναι ο Κενάν Ακίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τούρκικου στρατού και πράκτορας της ΜΙΤ ( τουρκική μυστική υπηρεσία).

Το κοριτσάκι του Τ.Ισαάκ βάπτισε η Ελληνική Κυβέρνηση ως ένδειξη αναγνώρισης της θυσίας του μεγάλου αυτού ήρωα. Δύο μήνες μετά η αστυνομία εξέδωσε εντάλματα σύληψης των δολοφώνων του Σ.Σολωμού και Τ.Ισαάκ. Επίσης ζητήθηκε βοήθεια από την Interpol.

Στις 24 Ιουνίου 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο βρήκε ένοχη την Τουρκία για την δολοφονία των Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του άρθρου 2 της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί δεν έγινε καμία έρευνα για να βρεθούν οι υπαίτιοι για τον θάνατο του. Επίσης εκδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Σολωμού.

13 χρόνια πέρασαν από εκείνη τη μαύρη μέρα του Αυγούστου του '96. 13 ολόκληρα χρόνια από τότε που η παγκόσμια κοινή γνώμη έμενε εμβρόντητη από το μέγεθος της τουρκικής κτηνωδίας. Κανείς μας δεν ξέχασε το σύγχρονο ήρωα Σολωμό Σολωμού, αυτό το παλικάρι, τον αδελφό μας απ' την Κύπρο που μαυροντυμένος λίγο μετά την κηδεία του ξαδέλφου του Τάσου Ισαάκ, περνούσε το οδόφραγμα της Δερύνειας.

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ξέφυγε από τους δικούς του που προσπαθούσαν μάταια να τον συγκρατήσουν. Ούτε οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ στάθηκαν ικανοί να συγκρατήσουν έναν Έλληνα οργισμένο και αποφασισμένο για εκδίκηση. Έναν άνθρωπο που το βλέμμα του είχε γίνει θολό από το μίσος και το τσιγάρο που έκαιγε στο στόμα του ήταν ικανό να κάψει όλη τη γη. Ο άτιμος ιστός με τη σημαία των μογγόλων έστεκε εμπρός του. Ήταν τόσο κοντά. Πιο κοντά από ποτέ. Πιο κοντά από οποιονδήποτε άλλο από τα εκατομμύρια των Ελλήνων που χρόνια ονειρεύονταν το γκρέμισμά του. Εκείνος τον αγκάλιασε κι άρχισε να σκαρφαλώνει πάνω του. Πάντα με το τσιγάρο να σιγοκαίει.

Το γελοίο κόκκινο πανί τους περίμενε το κατέβασμά του. Και ξαφνικά ήρθε το τέλος. Ένα τέλος ένδοξο. Μια αυλαία ηρωική σε ένα θέατρο παραλόγου. Αυλαία κατεβασμένη από σφαίρα. Λυτρωτική. Από αυτές που γράφουν ιστορία και μετατρέπουν τους απλούς ανθρώπους από κοινούς θνητούς σε αθάνατους ήρωες της φυλής μας. Καλύτερα να φύγεις από σφαίρα παρά από καρκίνο.

13 χρόνια πέρασαν και κανείς μας δεν ξέχασε εκείνες τις εικόνες που χαράχτηκαν στη μνήμη μας για πάντα. Ήμασταν νέοι και θυμόμαστε σα χτες μικρά παιδάκια να συζητάνε μεταξύ τους και να λένε "Μακάρι να ήμουνα εκεί και να κρατούσα ένα πολυβόλο..". Θυμόμαστε τους τοίχους των σχολείων και τους δρόμους της Λάρισας γεμάτους από συνθήματα κατά του Ντεκτάζ. Όχι κανείς μας δε σε ξέχασε Σταυραετέ της Δερύνειας. Κανείς. Αυτό που ξεθώριασε στο πέρασμα του χρόνου είναι η οργή του κόσμου που έβραζε, τόσο για το δικό σου το χαμό, όσο και για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ.

Εκείνο όμως που ξεχάστηκε εντελώς ήταν η υπόσχεση της τότε ελληνικής κυβερνήσεως. Μια υπόσχεση περί καταδίκης στα ευρωπαϊκά δικαστήρια του δολοφόνου σου. Εκείνου του δίποδου κτήνους που όπως αργότερα μάθαμε τύχαινε να είναι ψευδουπουργός του μορφώματος του Ντεκτάζ.

Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος δεν ξεχνά ποτέ. Δίνουμε την υπόσχεση πως την ώρα του Μεγάλου Ξεσηκωμού, οι λαϊκές εθνικιστικές δυνάμεις, θα φροντίσουν να τον φέρουν στην Ελλάδα δεμένο πισθάγκωνα. Εκεί μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου και παρουσία χιλιάδων Ελλήνων θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Η Νέμεσις θα επέλθει. Το τσιγάρο σου που ακόμη σιγοκαίει θα σβήσει στην κόγχη του ματιού του. Έτσι όπως θα είναι φοβισμένος και με το ένα του μάτι να μας κοιτά, θα αποκεφαλιστεί με σπαθί από το πολεμικό μουσείο. Όποιος φεύγει φοβισμένος χίλιες φορές πεθαίνει. Κι εσύ Σολωμέ σίγουρα φοβισμένος δεν έφυγες ποτέ.

ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΛΑΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑΕΙ

Μετά τιμής για το Δ.Σ
Ο Πρόεδρος Χάμος Αστέριος
Ο Γραμματέας Τσιλοπάνος Πάρις

Πηγές

Κόκκινος ουρανός

Ελέυθερη ώρα