Αίσθηση έχει προκαλέσει (σε όσους την διάβασαν) η σεναριολογία της έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που εμφανίζεται για πρώτη φορά, και αφορά το ενδεχόμενο πλήρους οικονομικής κατάρρευσης της Ελλάδας, (κατά τα πρότυπα χωρών της Ανατολικής Ευρώπης), που ήδη εφαρμόζουν προγράμματα «σωτηρίας» υπό την αιγίδα του Ταμείου.
Σε διακριτό ένθετο της έκθεσης του ΔΝΤ, γίνεται μια πρώτη προσπάθεια προσέγγισης των κινδύνων που θα δημιουργούσε για την οικονομία της Ευρωζώνης και τις οικονομίες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης η αδυναμία της Ελλάδας να εξυπηρετήσει τις εξωτερικές της υποχρεώσεις.
«Οι χώρες της Ευρωζώνης», τονίζει το Ταμείο, «κρατούν ένα μεγάλο μέρος του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας και θα μπορούσαν να επηρεασθούν, αν εμφανισθούν προβλήματα στην Ελλάδα. Το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας είναι περίπου 147% του ΑΕΠ, εκ του οποίου τα 2/3 αφορούν χρέος του δημόσιου τομέα. Το εξωτερικό χρέος είναι βέβαιο ότι θα αυξηθεί, καθώς οι εξωτερικές ανισορροπίες παραμένουν μεγάλες. Από το συνολικό εξωτερικό χρέος της Ελλάδας, οι χώρες της Ευρωζώνης κρατούν ήδη χρέος ύψους 200 δις. ευρώ».
Ακολούθως, το ΔΝΤ προσεγγίζει τους κινδύνους μιας «βίαιης χρηματοοικονομικής αναπροσαρμογής», όπως χαρακτηριστικά την ονομάζει, για τις άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. «Μια βίαιη χρηματοοικονομική προσαρμογή στην Ελλάδα θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα στα τραπεζικά συστήματα της ΝΑ Ευρώπης», σημειώνει και προσθέτει:
- «Οι θυγατρικές των ελληνικών τραεπζών στη ΝΑ Ευρώπη έχουν υψηλή σχέση χορηγήσεων-καταθέσεων (πολύ υψηλότερη από αυτή που εμφανίζουν στην Ελλάδα), με αποτέλεσμα να είναι εξαρτημένες σε μεγάλο βαθμό από τις χρηματοδοτήσεις που λαμβάνουν από τις μητρικές τράπεζες.
- Συνεπώς, η ΝΑ Ευρώπη θα μπορούσε να αντιμετωπίσει δυσκολίες, αν οι ελληνικές τράπεζες περιορίσουν τις χρηματοδοτήσεις από τις μητρικές στις θυγατρικές, ενόψει των δικών τους αναγκών για ρευστότητα και κεφάλαια. Οι ελληνικές αρχές συμφωνούν ότι οι προστατευτισμός πρέπει να αποφευχθεί, καθώς θα ήταν καταστροφικός και για την ίδια την Ελλάδα, με δεδομένες τις δικές της μεγάλες ανάγκες εξωτερικής χρηματοδότησης.
- Οι ελληνικές τράπεζες συμμετέχουν μαζί με άλλες στην πρωτοβουλία τραπεζικού συντονισμού (της Βιέννης) με στόχο να αναζητηθεί μια ομαλή μετάβαση προς μικρότερη εξάρτηση της ΝΑ Ευρώπης από εξωτερικές χρηματοδοτήσεις».
Το Ταμείο φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα για το εξωτερικό χρέος της χώρας, δηλαδή από το γνωστό πρόβλημα που δημιουργεί ο υψηλός δανεισμός και τα μεγάλα ανοίγματα του ισοζυγίου πληρωμών, λόγω της χαμηλής ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Σε σχετικό πίνακα, οι προβλέψεις που δημοσιεύονται στην έκθεση είναι μάλλον ανησυχητικές, καθώς εκτιμάται ότι το εξωτερικό χρέος, από το 149,2% του ΑΕΠ το 2008, θα «αναρριχηθεί» στο 159% το 2009 και στο 168,6% το 2010, ενώ το 2014, καταληκτικό έτος των προγνώσεων, θα έχει εκτιναχθεί στο 184,1% του ΑΕΠ.
Ανάλογες "ανισορροπίες", αντιμετώπισαν και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, που δεν μετέχουν στην Ευρωζώνη και χρειάσθηκε η επέμβαση του ΔΝΤ και ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών, με επικεφαλής την Γερμανία, για να διασωθούν, με τίμημα όμως την επιβολή δραματικά αυστηρών προγραμμάτων λιτότητας.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η περίεργη σεναριολογία για τον κίνδυνο ενός «κραχ», αυτή τη φορά σε μια χώρα της Ευρωζώνης, δεν είναι καθόλου τυχαία.
Οι διεθνείς οικονομικοί κύκλοι και οι ισχυρές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις περιμένουν την ελληνική κυβέρνηση… στη γωνία και με το πρώτο «στραβοπάτημα» εκτιμάται ότι θα επιχειρήσουν να οδηγήσουν τη χώρα στην ίδια κατεύθυνση που κινήθηκαν και οι ανατολικοευρωπαϊκές οικονομίες, που «σώθηκαν» με τη συνδρομή του ΔΝΤ.
Δελτίο των 11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου