"υποψία ανάπτυξης, παραγωγής και εφαρμογής βιολογικών όπλων μαζικής καταστροφής με την πρόθεση πρόκλησης παγκόσμιας πανδημίας"
Η 3η μύνηση της δημοσιογράφου Jane Burgermeister, όπως κατατέθηκε στις αρμόδιες αρχές της Αυστρίας, πριν από λίγες ημέρες...
(μετάφραση από τη γερμανική και την αγγλική Βίκυ Χρυσού)
Μέρος 20ο
θ) Ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης: το “Profil” ως όργανο εξαπάτησης, σχετικά με την περίπτωση παραβίασης των κανονισμών βιο-ασφάλειας από την Baxter στο περιστατικό πανδημίας το Φεβρουάριο του 2009
Βαρόνοι των Μέσων Ενημέρωσης έχουν ταυτοποιηθεί από εμένα ως περεταίρω φιγούρες-κλειδιά εντός αυτού του συνδικάτου. Υπάρχουν συγκεκριμένες αποδείξεις, πως το “Profil”, το οποίο αυτο-αποκαλείται ως κριτικό και ανεξάρτητο [περιοδικό], εκ προθέσεως και συστηματικά αποκρύπτει από τη δημοσιότητα την αληθινή φύση όσων συνέβησαν πραγματικά στη Baxter. Εν μέρει φάνηκε [η παραπάνω πρόθεση] στην επικοινωνία, μέσω e-mail, που η ίδια είχα με το “Profil”, κατά τη διάρκεια του επισοδείου με τη Baxter τον Απρίλιο.
Μπορεί και τα Μέσα ενημέρωσης να διατυμπανίζουν στον κόσμο, πως υπάρχει απόλυτος διαχωρισμός ανάμεσα στην κυβέρνηση, τους οικονομικούς παράγοντες, την κοινωνία και τα Μέσα [ΜΜΕ] – η προσωπική μου εμπειρία ως δημοσιογράφος σε αυτό το χώρο με δίδαξε, πως τα ΜΜΕ, όπως και όλες οι κυβερνήσεις στην πραγματικότητα, βρίσκονται στα χέρια μίας διεθνούς εγκληματικής οικονομικής ομάδας. Αυτή η ομάδα ελέγχει τη ροή πληροφοριών προς ολόκληρο το κοινό, με τέτοιο τρόπο, ώστε να προωθούνται τα δικά τους επιχειρησιακά ενδιαφέροντα.
Η επιτυχής εισαγωγή ενός τεχνητού ιού και η δηλητηριώδης ένεση εμβολιασμού, ώστε να μπορούν να διενεργήσουν δολοφονία μεγάλου εύρους, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με το σχεδιασμό και την προετοιμασία.
Εάν αρκετοί άνθρωποι γνώριζαν, πως ο ιός κατασκευάστηκε σε εργαστήριο και πως εταιρίες σαν την Baxter έχουν προσύμφωνα με την κυβέρνηση, για να προμηθεύσουν εμβόλιο γι’ αυτό τον ιό, και πως επίσης απελευθερώνουν τον ιό επίτηδες, θα αρνούνταν τον εμβολιασμό!
Οι πολίτες θα αποδεχτούν οικιοθελώς τον εμβολιασμό μόνο όταν υπάρχει μία πιστευτή εξήγηση γι΄αυτό τον ιό (ξεπηδά κατά μυστηριώδη τρόπο από χοίρους, πουλιά κτλ. κτλ.), όταν παρουσιάζεται με υπερβολή η απειλή και όταν το εμβόλιο παρουσιάζεται ως θεραπευτικό μέσο αντί ως δολοφόνος με προσθετικά (adjuvantien). Μόνο όταν μια ευλογοφανής εξήγηση με συνοχή διαδοθεί από τα Μέσα Ενημέρωσης στη Βόρειο Αμερική και την Ευρώπη, μπορεί να διενεργηθεί ένα έγκλημα τέτοιας έκτασης.
Πολλοί άνθρωποι εμπιστεύονται/ επαναπαύονται σε πληροφορίες που παίρνουν από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Το δημοσίευμα του “Profil” για το περιστατικό Baxter τον Απρίλιο του 2009, δείχνει ακριβώς πως αυτά τα Μέσα ενημέρωσης χρησιμοποιούνται ως μέσα/όργανα από μέλη του διεθνούς συνδικάτου, ώστε να παραπλανώνται οι άνθρωποι και να καταστεί δυνατό αυτό το έγκλημα. Το δημοσίευμα υπογραμμίζει επίσης, πως τα μέσα ενημέρωσης πρέπει να προσμετρώνται ως αναπόσπαστο μέρος του οργανωμένου εγκληματικού συνδικάτου.
Ένα δημοσίευμα για τη Baxter δημοσιεύτηκε στο έντυπο “Profil” στις 20 Απριλίου 2009 σε ένα ένθετο “Εxtra”. Είχε εντωμεταξύ μεσολαβήσει διάστημα δύο εβδομάδων, αφότου το “Profil” είχε λάβει από εμένα την 70σέλιδη μήνυση εναντίον της Baxter σχετικά με το συγκεκριμένα περιστατικό και επίσης είχα επικοινωνήσει δύο φορές τηλεφωνικά με την παράκληση να προσέξουν την περίπτωση αυτή ακριβέστερα.
Ο τίτλος του ρεπορτάζ στις σελίδες 62-64 του Profil ήταν: «το ασφαλές είναι σχεδόν ασφαλές» (ή «το σίγουρο είναι σχεδόν σίγουρο», στο πρωτότυπο: "Sicher ist fast sicher” σημ. μτφ.).
Δημοσιογράφος: ο Emil Bobi
Το άρθρο ομοιάζει με εγκωμιαστικό λόγο για τα υψηλά στάνταρτ της φαρμακευτικής βιομηχανίας. Περιλαμβάνει επίσης μία εικόνα υπαλλήλων εργαστηρίου, οι οποίοι εργάζονται σε πάγκους εργασίας φορώντας αψεγάδιαστες φόρμες ασφαλείας. Στις τελευταίες μόλις παραγράφους αρχίζει επιτέλους ο Bobi να αναφέρεται στο περιστατικό με τη Baxter. Ο Bobi το ονομάζει «μπανάλ» εργαστηριακό ατύχημα. Αναφέρει μάλιστα, πως η μόλυνση των 72 κιλών υλικού εμβολίων με ζωντανό ιό γρίπης των πτηνών προέκυψε επειδή δεν είχε αλλαχτεί ένα λάστιχο, που ήταν συνδεμένο σε ένα δοχείο με γλυκόζη, αφού «τελείωσε η εργασία με τον ιό γρίπης των πτηνών». Με βάση μία «μη αποκαλύψιμη» μαρτυρία αυτόπτη μάρτυρα... Το λάστιχο δεν κοστίζει ούτε ένα Ευρώ, διηγείται στην 3η παράγραφο πριν το τέλος. Κι όμως οι εργαζόμενοι δεν νοιάστηκαν για να το αλλάξουν, επειδή «το υγρό δεν προβλεπόταν ούτως ή άλλως για ανθρώπους»... επιπλέον υπαινίσσεται πως το περιστατικό δεν παρέκαμπτε καμία προδιαγραφή, επειδή στην περίπτωση αυτή δεν βρίσκουν εφαρμογή οι προδιαγραφές παρασκευής φαρμάκων, καθώς επρόκειτο για πειραματικό υλικό.
Αυτό που βεβαίως ξέχασε ο Bobi να αναφέρει είναι το γεγονός, πως οι κανόνες Βιοασφαλείας επιπέδου 3 πρέπει σαφέστατα να εφαρμοστούν σε πειράματα με τον ιδιαίτερα επικίνδυνο ζωντανό ιό γρίπης των πτηνών, σύμφωνα με την ντιρεκτίβα (οδηγία) 90/679 της ΕΕ.
Επίσης δεν λαμβάνει καθόλου υπ’ όψη, πως 36 άνθρωποι στην Αυστρία και την Τσεχική Δημοκρατία δέχτηκαν προληπτική αγωγή για «γρίπη των πτηνών» και πως έπρεπε επίσης να μπουν σε καραντίνα, επειδή ακριβώς είχαν έρθει σε επαφή με αυτό το υλικό της Baxter.
Οι κανονισμοί ασφαλείας επιπέδου 3 (BSL 3) απαιτούν την ασφαλή φύλαξη του ζωντανού ιού γρίπης των πτηνών σε ξεχωριστό χώρο με υπο-πίεση, διπλές πόρτες κτλ. Οποιαδήποτε τυχαία μόλυνση είναι έτσι αδύνατη, πόσο μάλλον η Παρασκευή 72 κιλών υλικού εμβολίων με θανατηφόρο ιό.
Το δημοσίευμα του Bobi δεν εξηγεί, γιατί κατά πρώτον βρισκόταν εκεί στο εργαστήριο της Baxter στο Orth an der Donau ο ιός γρίπης των πτηνών, γιατί απεστάλη με λάθος ετικέτα εκτός των εγκαταστάσεων βιοασφάλειας, γιατί χαρακτηρίστηκε ως υλικό εμβολιασμού, ποιος συγκεκριμένος τύπος Η5Ν1 εμπλεκόταν και ήταν η ιδιαίτερα θανατηφόρα μορφή του, η οποία είναι πατενταρισμένη από τη Baxter.
Αποδείχτηκε πως η Βaxter έστειλε την τεράστια ποσότητα των 72 κιλών, όταν ο Υπουργός Υγείας Alois Stöger αναγκάστηκε να δημοσιεύσει το γεγονός αυτό, απαντώντας στις σχετικές με το περιστατικό βουλευτικές ερωτήσεις την τελευταία μέρα της περιόδου 8εβδομάδων που δικαιούται, μόλις στις 20 Μαΐου.
Ως δημοσιογράφος στο Profil θα μπορούσε ο Bobi να ερευνήσει και να βρει τουλάχιστον πως έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί οι κανονισμοί Βιοασφάλειας Επιπέδου 3, ακόμη και αν δεν είχε χρόνο να διαβάσει τη μήνυση μου, όπου περιλαμβάνεται επίσης η πληροφορία.
Στις 23 Απριλίου 2009, στις 17:44:59 απάντησε ο Bobi σε e-mail που του έστειλα, από τη διεύθυνση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του bobi.emil@profil.at
Οι ερωτήσεις μου ήταν:
1) «Από που λαμβάνεται τις πληροφορίες σας; Γράφεται σύμφωνα με τις πηγές; Ποιες πηγές;»
2) «Οι επονομαζόμενες “extra” σελίδες πληρώθηκαν από τη βιομηχανία; Γιατί ονομάστηκαν «Extra”; Πλήρωσε η φαρμακευτική βιομηχανία ή σας υποστήριξε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο σε αυτό το δημοσίευμα;»
Ο Bobi απάντησε: (καλύτερα: πρωτότυπο)
1) «Πηγές» σημαίνει, πως στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να αναφερθεί η πηγή, η οποία παρακολούθησε από πρώτο χέρι την ανασυγκρότηση του ατυχήματος».
2) «Μείνετε ήσυχη: το άρθρο μου είναι ένα δημοσίευμα της σύνταξης. Δεν “υποστηρίχτηκε” από κανέναν ούτε χρηματοδοτήθηκε.»
Πως μπορούσε λοιπόν να έχει παραπλανηθεί τόσο η πηγή;
Ο ιδρυτής του Profil, όπως και του Standart και του Trend, είναι ο Oscar Bronner. Αυτός επισκέπτεται τακτικά τις συναντήσεις της Bilderberg. O αυστριακός καγκελάριος Werner Feymann ήταν αυτή τη χρονιά στη συνάντηση της Bilderberg στην Αθήνα, μαζί με τον διευθυντή της Novartis, εταιρία, η οποία σκότωσε τουλάχιστον 21 ανθρώπους στην Πολωνία με το πείραμα της με δικό της φάρμακο για τη «γρίπη των πτηνών».
Το δημοσίευμα λοιπόν στο Profil μου φαίνεται σαν ένα σχεδόν ξεκάθαρο παράδειγμα, πως ένα περιοδικό εκ προθέσεως καλύπτει την αλήθεια για ένα γεγονός, που είναι τόσο σοβαρό, που σύμφωνα με το Times of India, παραλίγο να οδηγήσει σε ξέσπασμα παγκόσμιας πανδημίας. Η γλώσσα, οι ιδέες και οι εικόνες του δημοσιεύματος στο Profil, είναι έτσι επιλεγμένες, ώστε να ξεγελάσουν το κοινό και να το κάνουν να πιστέψει, πως όλα ήταν εντελώς ακίνδυνα. Αυτό το δημοσίευμα είναι όμως τυπικό για την συγκάλυψη του περιστατικού Baxter, στα αυστριακά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Υπάρχουν λίγες εξαιρέσεις. Έμαθα για ένα δημοσιογράφο, ο οποίος τελικά, παρά την αντίθεση του αρχισυντάκτη του, ασχολήθηκε με την μόλυνση στη Baxter σε εφημερίδα πολλών φύλλων.
Μολονότι έχω κάνει δημοσιεύσεις στο British Medical Journal, η αρχισυντάκτρια αρνήθηκε ένα άρθρο για το περιστατικό-Baxter, όταν την πληροφόρησα σχετικά.
Κατά ενδιαφέροντα τρόπο, ο έλεγχος των Μέσων ενημέρωσης αποτελεί κεντρική υπόθεση του Πανδημικού Σχεδίου της Αυστρίας. Στα μέσα ενημέρωσης θα δίνονται κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες από την ΠΟΥ και την ΕΕ, για το πως οφείλουν να αναφέρονται στην «πανδημία». Το Σχέδιο Πανδημίας προβλέπει ένα «πανικό» και επιχειρηματολογεί, πως σε κάθε επίπεδο θα πρέπει να εφαρμοστεί μία αυστηρή επικοινωνιακή στρατηγική. Αυτό συμπεριλαμβάνει έτοιμες γραμμένες δηλώσεις τύπου, οι οποίες θα αναδημοσιεύουν πληροφορίες της ΠΟΥ και της ΕΕ. Αυτό ισοδυναμεί με Μηχανισμό-προπαγάνδας-παραπληροφόρησης της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO). Κατά την άποψη μου, προορίζεται να προωθήσει την ιδέα, πως οι εμβολιασμοί της Baxter είναι απαραίτητες και καλές –ακόμη και αν οι άνθρωποι πεθαίνουν μετά από τέτοιους εμβολιασμούς. Οι περιπτώσεις θανάτων θα χρησιμοποιούνται ώστε να προκαλούν ακόμη περισσότερο φόβο και να ενθαρρύνουν τον κόσμο να εμβολιαστεί ακόμη γρηγορότερα. Κατά το Σχέδιο Πανδημίας θα στηθεί ένα σύστημα συγκέντρωσης πληροφοριών σχετικά με το πόσοι άνθρωποι έχουν ήδη εμβολιαστεί, ώστε να ανυψώνουν αποτελεσματικότερα το ποσοστό εμβολιασμού.
Ο στόχος του αυστριακού σχεδίου Πανδημίας αναφέρει, να εμβολιαστούν όλοι με μία δηλητηριώδη μίξη βαρέων μετάλλων, ολόκληρων ιών και τοξικών βοηθητικών υλικών –και αυτό εξαιτίας ενός ιού, που δημιουργήθηκε και απελευθερώθηκε αρχικά από τα ίδια τα χέρια της Baxter και της ΠΟΥ (WHO).
Όλες οι λειτουργίες ασφάλειας, υγείας και επικοινωνίας της Αυστρίας, σε περίπτωση πανδημίας, θα υπόκεινται στην Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ-WHO) και την ΕΕ. Κυβερνητικοί τομείς, τόσο σε ομοσπονδιακό, όσο και σε τοπικό επίπεδο θα είναι προσκληθούν, να θέσουν τις δράσεις τους υπό την ΠΟΥ –και το ίδιο ισχύει και για τα μέσα ενημέρωσης.
Απο το blog της Βίκυς Χρυσού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου