Συνεχίζει η ένταση στο Αιγαίο και μάλιστα συνεχώς αυξανόμενη. Οι γείτονες, Τούρκοι, αποφάσισαν πως μάλλον η Ελληνική κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει τα μηνύματα που της στέλνονται και τα οποία είναι ξεκάθαρα μηνύματα πολέμου. Έτσι, λοιπόν, η Άγκυρα αποφάσισε να «αλλάξει» την συνταγή και να σερβίρει «κάτι από τα παλιά».
Η έλευση Τούρκων δημοσιογράφων στη νήσο Ρω, αποτελεί σίγουρα μία σοβαρή κλιμάκωση που δεν μπορεί να μην γίνει αντιληπτή από οποιονδήποτε ζει στην χώρα που λέγεται (ακόμα…) Ελλάδα! Το σενάριο ήταν ίδιο, αλλά υπήρξε μία διαφοροποίηση, λόγω και της αλλαγής του σκηνικού. Η νήσος Ρω δεν είναι βραχονησίδα και υποστηρίζεται από στρατιωτική φρουρά. Έτσι, οι επίδοξοι «δημοσιογράφοι ήρωες» που κατέπλευσαν από την Τουρκία, συνελήφθησαν και δεν μπόρεσαν να ξεγλιστρήσουν προς την Τουρκία αλώβητοι.
Αυτή τη φορά, ευτυχώς, δεν σήκωσαν ούτε την Τουρκική σημαία και δεν λέρωσαν τη μνήμη «της κυράς της Ρω» που επί δεκαετίες ήταν η ακοίμητη φρουρός του Ελληνισμού στην εσχατιά των θαλασσίων συνόρων μας.
Η αναστάτωση που έφερε το γεγονός της δεύτερης απόπειρας καταπάτησης Ελληνικής νήσου μετά τα Ίμια άγγιξε τα όρια της οργής σε πλείστους όσους Έλληνες που ένιωσαν, όπως και επί Ιμίων, την πρόκληση να ακουμπάει στο μεδούλι τους. Η Άγκυρα μεθοδεύει μία σύγκρουση με κύριο στόχο την κατάληψη μίας ή περισσότερων μικρών Ελληνικών νήσων, αλλά με απώτερο σκοπό την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ενεργειακού πλούτου που κρύβεται στο Αιγαίο. Απώτερος σκοπός της Άγκυρας είναι η πλήρης επιβολή της, ως ηγέτιδα δύναμη, επί της Ελλάδας και η εφαρμογή μίας συγκυριαρχίας του Αιγαίου…
Πώς αντέδρασε όμως η Ελληνική κυβέρνηση στο συγκεκριμένο γεγονός; Τι είπαν τα Ελληνικά ΜΜΕ, τα οποία κόπτονται να πρωτοδείξουν γυμνά οπίσθια από διάφορες παραλίες και νυκτερινά κέντρα διασκέδασης; Τίποτε! Δεν έγινε και δεν είπε κανείς απολύτως τίποτε. Βέβαια, τα καλογυμνασμένα οπίσθια επί των τηλεοπτικών δεκτών, αποτελούν καλό παραλληλισμό για την αισχρή κατάσταση που επικρατεί σε ολόκληρη την πολιτική ζωή του τόπου και η οποία ανέχεται τους προπηλακισμούς των γειτόνων ουσιαστικά αδιαμαρτύρητα.
Κατά τα γενόμενα, κανείς από τους «υπεύθυνους», από τους «ηγέτες» ή από τους παρακοιμώμενους στην εξουσία, δεν ένιωσε το παραμικρό με αυτή τη νέα παραβίαση που έγινε επί της νήσου Ρω. Κανείς τους δεν μπορεί να αντικρίσει πλέον την σκληρή πραγματικότητα, η οποία έχει δημιουργηθεί εις βάρος της Ελληνικής κυριαρχίας επί του Αιγαίου. Κανείς δεν είναι σε θέση να κουνήσει ούτε και ένα βλέφαρό του σε ένδειξη λύπης ή σε μία ελάχιστη αποδοχή της ευθύνης που έχει.
Ένα τσούρμο από εγκλωβισμένους στη μέθη της εξουσίας, αδυνατεί να κατανοήσει πως η εφαρμογή των πολιτικών τους αποφάσεων ενδείκνυται επί τω προκειμένω, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα κλίμα ανάτασης. Αλλά οι μεγάλες πολιτικές αποφάσεις απαιτούν και λαμπρούς πολιτικούς, που δεν θα είναι διατεθειμένοι να ενδώσουν σε απειλές και θα προτάξουν τις ευθύνες τους μπροστά από τα προσωπικά τους πολιτικά συμφέροντα. Υπάρχουν αυτοί οι πολιτικοί άνθρωποι σήμερα; Η ερώτηση βέβαια είναι καθαρά ρητορική, επειδή όλοι μας γνωρίζουμε την μιζέρια που επικρατεί στην πολιτική σκηνή του τόπου. Ανθρωπάκια ανίκανα έχουν ελιχθεί και βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά, στερώντας από ικανούς ή από γενναιότερους, την δυνατότητα να προετοιμάσουν σωστά την χώρα προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ό,ποιοι θρασείς επιβουλείς.
Αυτή η χώρα, δεν αντέχει δεύτερα Ίμια και ούτε πρόκειται να τα ανεχθεί. Νομίζω πως το γνωρίζουν όλοι αυτοί που επαγγέλλονται το καλύτερό μας αύριο… Αλλά, καλύτερο αύριο με λιγότερη Ελλάδα δεν πρόκειται να υπάρξει. Αναρωτιέμαι, αν θέλετε και δεν μπορείτε ή αν μπορείτε και δεν θέλετε να υπερασπιστείτε αυτά που με τους όρκους σας (όταν αναλαμβάνατε τα οφίσιά σας) έχετε επωμισθεί. Και αν δεν θέλετε ή δεν μπορείτε, έχει καλώς, κάντε στην άκρη, έστω και τώρα… και κάποιος άλλος, έντιμος και ικανός θα βρεθεί «για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά». Ό,τι όμως και είναι να κάνετε, κάντε το και γρήγορα. Ο τόπος περνάει δύσκολες στιγμές και εάν δεν ανταποκριθείτε, όλοι εσείς οι πολιτικοί, τότε θα έρθουν πολύ δύσκολες στιγμές για εσάς.
Και καλό είναι να θυμάστε μόνο ένα πράγμα: «Οργή λαού…»
Κωνσταντίνος
Kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου