Μήπως εννοούσε κάτι σαν την... μεσογειακή σαλάτα;
Ποιό είναι όμως αυτό το περιβόητο σκανδιναβικό οικονομικό μοντέλο;
Ο Κατώτερος μισθός είναι 3000 ευρώ μικτά - 1800 καθαρά, έχει πολύ υψηλή φορολογία (46% για τους "χαμηλόμισθους των 3000 ευρώ και μέχρι 65% για τους πλούσιους) και με τα έσοδα αυτής της φορολόγησης χρηματοδοτούνται όλες οι κοινωνικές παροχές: (αληθινά) δωρεάν παιδεία και (αληθινά) δωρεάν υγεία υψηλότατου επιπέδου, επίδομα ανεργίας 1600 το μήνα, άδειες μητρότητας και πατρότητας, κτλ.
Τι από όλα αυτά έκανε ο κύριος Παπανδρέου μέχρι σήμερα;
Μείωση των μισθών, μείωση των συντάξεων, μείωση των κονδυλίων για την παιδεία, και γελοία αύξηση της φορολογίας μόλις 1% για τους πλούσιους!!!
Αν αυτό είναι το σκανδιναβικό μοντέλο με μεσογειακές μετατροπές, μάλλον σε άλλον πλανήτη ζει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο οποίος έζησε το σκανδιναβικό μοντέλο ως υπάλληλος σε εταιρεία καθαρισμού με απολαβές που ήταν 3πλάσιες έως 4πλάσιες από τους συναδέλφους του στην Ελλάδα...
Όμως αυτό το "σκανδιναβικό μοντέλο" είναι ένα όραμα ή μήπως αποτελεί πλέον "επιταγή" της ελληνικής (και όχι μόνο) πλουτοκρατίας που σε αγαστή συνεργασία με την πολιτική διαφθορά έχει καταντήσει την Ελλάδα στο σημερινό της χάλι; Αν είναι "όραμα" του Γιώργου Παπανδρέου, θα πρέπει να θυμηθούμε τα λόγια του πρώην γερμανού καγκελάριου Χέλμουτ Σμιντ, ο οποίος όταν κάποτε άκουσε περί "ευρωπαϊκού οράματος", είχε πει πως "όποιος βλέπει οράματα θα πρέπει να πάει σε οφθαλμίατρο".
Το προκύψαν "σκανδιναβικό μοντέλο" του Γιώργου Παπανδρέου, αξίζει να ερευνηθεί ως προς τις παρελθοντικές δηλώσεις του ιδίου. Και μάλιστα, δηλώσεις που δεν βρίσκονται στο απώτερο παρελθόν, αλλά ξεκίνησαν από τις ευρωεκλογές του 2009 και συνέχισαν...
O κύριος Παπανδρέου είχε κάνει σημαία του το μαρξιστικό δίλημμα “σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα”.
Θυμάστε τι είχε πει στον προεκλογικό αγώνα για τις εθνικές εκλογές του 2009 και τι ντόρο προκάλεσε;
10 Σεπτεμβρίου 2009: “Πρέπει να συγκρίνεται δυο πολιτικές. Μια που μιλα για πάγωμα των μισθών και μια για αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό. ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ”.
12 Σεπτεμβρίου 2009: “Εάν αυξήσουμε τους φόρους στη μεσαία τάξη θα μειώσουμε την αγοραστική της δύναμη, θα βαθύνουμε την ύφεση και θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της κατάρρευσης. Δέσμευση μας: κανένα νέο φορολογικό βάρος στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα”.
13 Σεπτεμβρίου 2009: “Εγώ δεν θα μιλήσω αύριο με την ΕΕ έχω μιλήσει χθες.Δεν θα αυξήσουμε το ΦΠΑ ούτε το όριο ηλικίας στις συντάξεις”.
27 Σεπτεμβρίου 2009: “Το οικονομικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ θα εφαρμοστεί ακόμα και με μεγαλύτερο έλλειμμα. Θα γίνει δεκτό από την ΕΕ γιατί είναι αξιόπιστο”.
4 Οκτωμβρίου 2009: “Οι αυξήσεις των εμμεσων φορων είναι η συνήθης μορφή φορολογικής αφαίμαξης που εφάρμοσε η ΝΔ. Εμείς έχουμε άλλη πολιτική”.
Το ιδεολογικό δράμα που βιώνει ο Γιωργάκης δεν χρειάζεται πολλές υπομνήσεις. Μέσα σε πέντε μήνες ο Γιώργος Παπανδρέου όχι μόνον αθέτησε όλες του τις κεντρικές προεκλογικές δεσμεύσεις («δεν θα αυξηθεί ο ΦΠΑ», «δεν θα επιβαρύνουμε τη μεσαία τάξη», «δεν θα αλλάξουν τα όρια ηλικίας στις συντάξεις», «δεν θα προβούμε σε αφαίμαξη αυξάνοντας τους έμμεσους φόρους» κ.λπ.) αλλά καλείται επιπλέον να εξηγήσει πώς θα αποτρέψει τον «φαύλο κύκλο κατάρρευσης της οικονομίας» που ο ίδιος προέβλεπε τον Σεπτέμβριο στην περίπτωση που αυτήν την πολιτική ακολουθούσε η Ν.Δ. αν το ΠΑΣΟΚ έχανε τις εκλογές.
O Γιώργος Παπανδρέου είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που θα εφαρμόσει -θέλοντας και μη- μια πολιτική που κατεξοχήν το κόμμα του κατήγγειλε ως καταστροφική μέχρι πρότινος, αλλά και που κατ’ ουσίαν επιβλήθηκε στην Ελλάδα λόγω του αλόγιστου τρόπου που λειτούργησαν την τελευταία 20ετία όλοι ανεξαιρέτως οι προκάτοχοί του. Μηδέ του πατρός του εξαιρουμένου...
Η Ιστορία λέγανε επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Τα τριτοκοσμικά "οράματα" (της λαμογιάς όπως στο τέλος αποδείχτηκε) του Παπανδρέου-πατρός (καθώς και άλλων τινών φαιδρών και καταγέλαστων πολιτικών αρπακτικών) γίνανε οι αστειότητες του Παπανδρέου-παιντιού...
Για να είμαστε δίκαιοι πάντως, αν το δει κανείς από την ψυχαγωγική του απόψη ο σημερινός Παπανδρέου βγάζει απίστευτα περισσότερο γέλιο, αν και το "έργο" που ανεβαίνει είναι κλασικό δράμα...!
Για να αλλάξουν τα πράγματα πρέπει να θυμηθούμε κάποιες παλιές ξεχασμένες αξίες: Τιμιότητα, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια...
Τίποτα από αυτά δεν έχουμε στις ημέρες μας (στο μεγαλύτερο -δυστυχώς- ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού). Το λάδωμα κυριαρχεί, ονειρευόμαστε να βουλιάξει ο πετυχημένος μας φίλος, πέφτουμε χαμηλά και ζητάμε ρουσφέτια.
Στη χώρα της χαράς και του κεφιού, των δήθεν νεόπλουτων, των στην πραγματικότητα χρεωμένων στις τράπεζες, είμαι λίγο απαισιόδοξος για την περίφημη αυτή "ονειρεμένη-οραματική" αλλαγή.
Πολλή δουλειά, πολλή βροχή, πολλά ψεύδη... πολύ καλά... ανώμαλο επίθετο...
Με μεγάλη στενοχώρια βλέπω τους κυβερνώντες και όλα τα "λαμπρά" μυαλά να διυλίζουν τον κώνωπα και να καταπίνουν την κάμηλο, ενώ ταυτόχρονα αρπάζουν το 30% του μισθού μου, ανεβάζουν τις τιμές όλων των προϊντων (βλέπε αύξηση καυσίμων και... "οραματίσου" που θα οδηγήσει αυτή) και να τιναζουν τον προϋπολογισμό μου στον αέρα, την ίδια στιγμή που κυκλοφορούν ελεύθεροι όλοι όσοι έκλεψαν...
Κι ενώ συμβαίνουν αυτά (και άλλα τόσα) οι ίδιοι "κυβερνητικοί υπεύθυνοι", οι "αρμόδιοι" και λοιποί οικονομικοί ινστρούχτορες τολμούν επιπλέον και να προσποιούνται ότι με ευεργετουν!!!
Μου είναι παγερά αδιάφορο το αν αυτό λεγεται Σουηδικό μοντέλο...
Αυτοί που το σκέφτονται μπορούν να το πάρουν μαζί τους φεύγοντας από τη χώρα, αρκεί να μην ξεχάσουν να αφήσουν τα λεφτά που πήραν, καθώς και την λίστα με τους φίλους τους που συμμετείχαν στην αρπαγή...
Κωνσταντίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου