Οι κάτοχοι των πυρηνικών εξοπλισμών, οι υπερεθνικοί οικονομικοί θεσμοί (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου) και ο ανίσχυρος ΟΗΕ (σύμβολο δημοκρατίας), η σύγχρονη Ηγεμονία, διαμορφώνουν την κρατούσα πραγματικότητα. Οι οικονομικοί αυτοί θεσμοί αφαιρούν από τα χέρια των εθνών κρατών τις αποφάσεις για την οικονομική και κοινωνική τους πολιτική. Στην εξουσία τους υπόκεινται τόσο τα υποτελή όσο και τα ηγεμονεύοντα έθνη κράτη και μάλιστα οι θεσμοί αυτοί παρακάμπτουν τους μηχανισμούς της λαϊκής κυριαρχίας. Η Ηγεμονία, όπως είναι φυσικό, εκτοπίζει την εθνική κυριαρχία και κατά συνέπεια η πολιτική πραγματικότητα χάνει το μέτρο της.
Η σημερινή κατάσταση, σε πλανητικό επίπεδο, πρέπει ν’ αλλάξει. Είναι ανάγκη να μεταρρυθμιστεί το παγκόσμιο σύστημα και να ενισχυθούν οι μηχανισμοί δημοκρατικής πολιτικής εξουσίας.
Η έννοια της μεταρρύθμισης σημαίνει να υποβληθούν οι παγκόσμιοι θεσμοί στον έλεγχο άλλων θεσμών, π.χ. στον έλεγχο μιας κοινότητας εμπειρογνωμόνων. Αν, για παράδειγμα, το ΔΝΤ ήταν περισσότερο διαφανές και υπό τον έλεγχο οικονομικών εμπειρογνωμόνων, θα υπήρχαν δικλείδες ασφαλείας για να μην επιβάλλει καταστροφικές πολιτικές (π.χ. Ν-Α Ασία το 1990).
Τα αποτελέσματα της νέας πλανητικής εποχής τα βιώνουν πολλές κοινωνίες, μαζί και η δική μας, με τον πιο έντονο τρόπο. Η εποχή αυτή δημιούργησε τον άνθρωπο της κατανάλωσης, της έλλειψης του μέτρου, της ύβρεως, του πολιτικού αμοραλισμού και της εύκολης λείας. Η εντροπία του κοινωνικού «γίγνεσθαι» αυξάνεται. Το που θα οδηγήσει δεν είναι γνωστό. Το μόνο που είναι προφανές είναι η αύξηση της αβεβαιότητας και οι συνεχείς κοινωνικές συγκρούσεις και εξεγέρσεις των απελπισμένων. Η ιστορία αρχίζει να κινείται πάλι από την αρχή και ο τόπος της είναι ο πλανήτης ολόκληρος.
Και για να έρθουμε στα καθ’ ημάς: Θα πρέπει να αναλογιστούμε τις πιθανές συμφορές από την επερχόμενη θύελλα και να ανακαλύψουμε το μέτρο και την ευθύνη για την επιβίωσή μας. Η επιβίωσή μας θα εξαρτηθεί από τις δικές μας δυνατότητες και τις δικές μας ψυχικές αντοχές. Για το λόγο αυτό πρέπει να ξαναζωντανέψουμε την ύπαιθρο, να καλλιεργήσουμε τη γη μας, να ξαναθυμηθούμε την ιστορία μας, να σεβαστούμε τη γνώμη του διπλανού μας, να αλλάξουμε τις δομές μας και να δημιουργήσουμε περιβάλλον αισιοδοξίας.
Η σύγχρονη Ηγεμονία δεν έχει στις αρχές της το σεβασμό του αγώνα των λαών, αλλά τη λογική των αριθμών. Τα πολιτικά μας κόμματα πρέπει να βρουν τον κοινό τους τόπο και να επικεντρώσουν την προβληματική τους στην αναζήτηση τρόπων επιβίωσης της χώρας μας. Μέσα από τις αντιθέσεις τους πρέπει να οδηγηθούν σε θέσεις που θα αναγεννήσουν την ελπίδα για ένα μέλλον προσδοκιών. Η εξουσία των παγκόσμιων οικονομικών θεσμών είναι ανελέητη και θα ενταθεί με το πέρασμα του χρόνου. Πρέπει να καταστεί κοινή συνείδηση ότι χωρίς θεμελίωση κοινής πορείας της πολιτικής ηγεσίας και των πολιτών, το μέλλον θα καλείται αβεβαιότητα… Ο λαός μας έχει υποστεί πολλές δοκιμασίες και επέζησε. Οι συνθήκες όμως που διαμορφώνονται στις μέρες μας είναι πιο δύσκολες, τόσο ως προς την κατανόηση όσο και ως προς την αντιμετώπισή τους.
Από την ιστορία είναι γνωστό ότι μια ανίσχυρη χώρα δίνει περιθώρια να εγερθούν προβλήματα που βρίσκονται εν υπνώσει. Άλλωστε, οι κρίσεις δημιουργούν τις προϋποθέσεις για διεκδικήσεις και ταπεινώσεις.
Είναι καιρός να αναλογιστούμε όλοι την κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα και να ενώσουμε τις προσπάθειές μας για τη δημιουργία των αναγκαίων προϋποθέσεων για τη σωτηρία της…
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, αλλά αν δεν προσπαθήσουμε όλοι για το κοινό καλό, τότε ποιος ξέρει… ίσως να τα καταφέρουμε να… πεθάνει!
* Ο Χρήστος Β. Μασσαλάς είναι Καθηγητής, πρ. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
http://kostasxan.blogspot.com/2011/03/blog-post_6711.html
ΑΝΑΚΛΗΤΟΙ βουλευτές, δήμαρχοι κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρθρο 72 του Συντάγματος της Βενεζουέλας:
Όλες οι υπηρεσίες οι οποίες ανατίθενται με λαϊκή ψήφο υπόκεινται σε ανάκληση.
Μόλις παρέλθει το ήμισυ της θητείας για την οποία έχει εκλεγεί ο αξιωματούχος, ένας αριθμός των ψηφοφόρων που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 20% των εγγεγραμμένων στην εκλογική του περιφέρεια, μπορεί να υποβάλει αίτηση για δημοψήφισμα προς ανάκλησή του.
Όταν ένας αριθμός ψηφοφόρων ίσος ή μεγαλύτερος από τον αριθμό εκείνων που εξέλεξαν τον αξιωματούχο ψηφίσει υπέρ της ανάκλησης, (με τον όρο ότι ψήφισε τουλάχιστον το 25% του συνολικού αριθμού των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων), η εντολή του αξιωματούχου θεωρείται ότι έχει ανακληθεί και πρέπει να αναληφθεί άμεση δράση για την πλήρωση της κενής θέσης, όπως προβλέπεται από το παρόν Σύνταγμα και τους νόμους.
http://www.analitica.com/bitblioteca/venezuela/constitucion_ingles.pdf
Το τελευταίο γεύμα των γενιτσάρων
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρισκόμαστε στο έτος 1944. Ήδη το καλοκαίρι έχει έρθει και οι Γερμανοί έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι η παρουσία τους στην χώρα δεν κρατήσει πολύ.
Παράλληλα μεγάλη ανυπομονησία έχει απλωθεί στους συνεργάτες των Γερμανών στην Αθήνα και όλη την χώρα. Τι θα απογίνουν εκείνοι; Οι Γερμανοί φαίνονται καθησυχαστικοί. Υπόσχονται για όσους το επιθυμούν να τους πάρουν μαζί τους στην Γερμανία όταν επιστρέψουν. Οι Γερμανοί τελικά θα εγκαταλείψουν την Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, πριν όμως από αυτό διοργάνωσαν μια αποχαιρετιστήρια φιέστα...
Με κάθε επισημότητα, οι Γερμανοί αποστέλλουν προσκλήσεις σε όλον τον "καλό" κόσμο της Αθήνας και των προαστίων. Καλούν κάθε είδους συνεργάτες τους, ταγματασφαλίτες, χωροφύλακες, δοσιλόγους και μαυραγορίτες. Η γιορτή λαμβάνει χώρα στο μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου. Σε αυτήν θα λάβουν μέρος πάνω από 100 καλεσμένοι και υψηλά ιστάμενοι της γερμανικής διοίκησης. Οι δοσίλογοι Γκόβερης, Κωστούλας, Φαρδούλης, Κούκας, Λιάσκας Χαμουρτζόγλου, Γιαννόπουλος, οι μαυραγορίτες Σταματόπουλος, Δενδρινός, Λιναρδάκης, Άρνης και Έξαρχος, ο Πέππας, προμηθευτής των Γερμανών, ο Μιχαηλίδης, γνωστός μαυραγορίτης λαδιού, ο Κωσταντόπουλος, ταγματάρχης των ταγμάτων ασφαλείας, ο Γεώργιος και η Αλεξάνδρα Λακιώτη καταδότες των Γερμανών, οι δοσίλογοι Χατζηδημητρίου και Σιάκος, ο Παπαβασιλείου και άλλοι πολλοί.
Η φιέστα θα ξεκινήσει με χορό, αργότερα ένα πλούσιο τραπέζι θα στρωθεί για να αποχαιρετισθούν οι συνδαιτυμόνες. Κρέας και φαγητά που σπάνιζαν ακόμα και από τα πιό εύπορα σπίτια και μπύρα άφθονη γερμανική μπύρα. Το γεύμα θα συνεχιστεί μέχρι τα ξημερώματα και τέλος θα έλθει το γκραν φινάλε. Με τις πρώτες αχτίδες του ηλίου οι Γερμανοί αποχωρούν χαιρετώντας ευγενικά τους καλεσμένους τους. Αμέσως μετά μια ομάδα Γερμανών στρατιωτών θα μπουν οπλισμένοι στο κτίριο και θα εκτελέσουν εν ψυχρώ τους καλεσμένους. Δεν θα επιβιώσει ούτε ένας.
Αυτό ήταν το μεφιστοφελικό τέλος πολλών από τους δοσίλογος της κατοχής που μας φέρνει στο νου το αρχαίο ρητό περί προδοσίας και προδοτών: "την προδοσία αγάπησαν πολλοί, τον προδότη κανένας"...