Ζούμε σε μία τραγωδία και είμαστε μόλις στην αρχή... το τέλος προβλέπεται με λιγότερους "θεατές" αλλά και με "φευγάτους" τους σκηνοθέτες
Η τεράστια οικονομική κρίση ανοίγει καινούριες παραστάσεις εκεί που νομίζει κανείς ότι οι κουρτίνες έχουν κλείσει! Ο οικονομικός συντάκτης της Wall Street Journal David Wessel, αναρωτιέται μέσα από τα News Hub αν οι εγγυήσεις της Ευρώπης θα είναι αρκετές. Στην πρώτη πράξη, μάθαμε από τα οικονομικά των Η.Π.Α. ότι οι σύγχρονες οικονομίες ρισκάρουν περισσότερο και είναι λιγότερο συγκετρωτικές. Στην δεύτερη πράξη η κυβέρνηση των Η.Π.Α. κατόπιν πολύ σκέψης, αντέδρασε τελικά. Στην Τρίτη πράξη ο Δίας ρίχνοντας κεραυνούς βάζει φωτιά στους Lehman Brothers και στο American International Group αφήνωντας την αγορά σε λιγμούς! Οι Η.Π.Α. μαζί με άλλους ηθοποιούς τελικά κάνει ότι μπορεί για να μην καταστραφεί το τραπεζικό σύστημα. Το κονγκρέσσο δίνει $700 δις για την διάσωση των τραπεζών και η Νομισματική Επιτροπή τυπώνει πάνω από $1τρις με τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να εγγυούνται για το τεράστιο τραπεζικό χρέος.
Στην τέταρτη πράξη του δράματος ο Ομπάμα εισάγει $787 δις ως φορολογικό ερέθισμα αλλά και μια αγχωτική δοκιμή πίεσης των Αμερικανικών τραπεζών που επιτρέπει ως εκ θαύματος να αυξήσουν σημαντικά το κεφάλαιο τους...
Κατόπιν έρχεται το διάλλειμα όπου το ακροατήριο αναρωτιέται εάν το έργο θα τελειώσει ήρεμα ή εάν κάποια συναρπαστική ανατροπή βρίσκεται μπροστά. Στην Πέμπτη πράξη η Ασία αναπηδά, και οι Η.Π.Α. κάνουν το ίδιο πράγμα, με λιγότερη ευχαρίστηση. Οι πιστωτικές αγορές θεραπεύονται. Τα σκοτεινά σύννεφα στον ορίζοντα αρχίζουν να διαλύονται και ο χορός ήχει πιο ευχάριστα. Στην έκτη πράξη η χώρα μας έρχεται σαν κομπάρσος μην μπορώντας να πληρώσει τα χρέη της και η χορωδία επιστρέφει σταδιακά στους λιγμούς! Μια οικονομική πυρκαγιά εξαπλώνεται και η πολιτική ηγεσία καθυστερεί αρκετά να καλέσει πυροσβεστικά και φυσικά όταν η καθυστερημένη βοήθεια έρχεται χρειάζεται να ρίξουν περισσότερο νερό για να την σβήσουν...
Έτσι την Κυριακή στην έβδομη πράξη έριξαν πολύ νερό με την υπόσχεση ότι το $1 τρις από τις Ευρωπαικές κυβερνήσεις και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα οδηγήσει στην αγορά ομολόγων και μετοχών της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας και των Ευρωπαικών εταιρειών αντίστοιχα.
Για ακόμα μια φορά το πεδίο επισκίαστηκε από τις ενέργειες των κερδοσκόπων. Αυτό το δεύτερο μέρος της παράστασης είναι τρισδιάστατο, με πολύ μεγαλύτερο προϋπολογισμό και μια εντυπωσιακότερη σειρά από ειδικά εφέ, όπως αναφέρει σε σχετικό μήνυμά του από το Λονδίνο, ο Marco Annunziata της ομάδας UniCredit.
Η Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα όπως και στις πρώτες πράξεις του δράματος, δεν μένει στο παρασκήνιο αλλά κάνει την παρουσία της αισθητή προσφέροντας τα δολλάριά της στην Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα για να προμηθεύσει στη συνέχεια τις τράπεζές της προκειμένου οι επενδυτές ανά τον κόσμο να αρχίσουν κα πάλι να παίρνουν το ρίσκο... Με το ξημέρωμα της Δευτέρας η χορωδία αρχίζει και πάλι να ηχεί πιο χαρούμενα!
Το έργο όμως δεν έχει τελειώσει ακόμα. Προς το παρόν οι Ευρωπαική επίδειξη δύναμης έχει ηρεμήσει τις αγορές διαβεβαιώνοντας τον καθένα ότι η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα λιπαίνει το τραπεζικό σύστημα και τις πιστωτικές αγορές. Αυτό είναι βέβαια ευπρόσδεκτο αλλά δεν λύνει και το πρόβλημα. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Barry Eichengreen, διεθνής οικονομικός ιστορικός από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, η αγορά των ομολόγων θα έιναι υποστηρικτική κάνοντας νομισματικές ρυθμίσεις χάρης την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα.
Ο Eichengreen προειδοποιεί ότι οι πορτογαλικές και οι ισπανικές υποσχέσεις να σφίξουν τις ζώνες τους μπορεί να μην είναι επαρκείς για να κρατήσουν αυτό που λεέι ο Σουηδός Υπουργός Οικονομικών, Anders Borg, «πακέτο λύκων»! Οι αγορές, όπως όλοι μας, γνωρίζουν ότι όταν δεν μπορούν να κοπούν τα έξοδα ή να αυξήθούν οι φόροι ή να αναπτυχθούν οι οικονομίες τους αρκετά γρήγορα έτσι ώστε να πληρώσουν τα χρέη τους, δεν πληρώνοναι.
Το δράμα έχει εκθέσει τις οικονομικές ανεπάρκειες των Ευρωπαικών οργανισμών. Αυτό που έχουμε δει όπως επισημαίνει ο Eichengreen είναι ότι όταν η επιλογή για τους Ευρωπαίους είναι μεταξύ του να πάνε προς τα εμπρός ή προς τα πίσω, πηγαίνουν πάντα μπροστά!
Εξίσου ασαφείς, και σημαντικές, είναι οι συνέπειες για τη παγκόσμια οικονομία. Η πλημμύρα των αγορών με ρευστότητα φαίνεται σωστή επιλογή προς το παρών αλλά δεν θα οδηγήσει σε έναν ανεπιθύμητο πληθωρισμό αργότερα; Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν ούτε να πληρώσουν τα χρέη τους ούτε να κρατήσουν τον λαό μακριά από την οικονομική ανάπτυξη. Το ερώτημα είναι αν μπορεί η παγκόσμια οικονομία να αναστηθεί εάν όλοι προσπαθούν ταυτόχρονα να ελλατώσουν τα κυβερνητικά ελλείμματα και να εξάγουν περισσότερο για να πληρωθούν οι λογαριασμοί..!
Κανένας δεν μπορεί να είναι βέβαιος πώς θα τελειώσει αυτό το έργο!
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου