Νέο Συνταγματικό και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα

• Παράφραση, παραποίηση, παραπλάνηση... το μοτίβο της παρωδίας της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου που δεν διστάζει να προχωρά και σε πραξικοπηματικές πράξεις κατά του Συντάγματος της χώρας

Νέο Συνταγματικό και κοινοβουλευτικό ατόπημα καταγράφηκε την Παρασκευή στη Βουλή, με τον υπουργό Οικονομικών να επιχειρεί να αποκτήσει υπερεξουσία, καθώς έδωσε στον εαυτό του τη δυνατότητα να κυρώνει μνημόνια, συμφωνίες και συμβάσεις αντί… της Βουλής των Ελλήνων!...
Είχε, όπως θυμάστε, προηγηθεί κάτι αντίστοιχο και με τον Πρωθυπουργό και την απόκτηση «βασιλικών αρμοδιοτήτων» παρακάμπτοντας Συνταγματικούς θεσμούς, Νόμους και το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου κατέθεσε προσθήκη, και μάλιστα σε άσχετο νομοσχέδιο, με την οποία «τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις εισάγονται στη Βουλή για συζήτηση και ενημέρωση. Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους», ενώ η αρχική διάταξη προέβλεπε ότι «εισάγονται στη Βουλή για κύρωση» (μέσω ψηφοφορίας δηλ.). Με μόλις δέκα λέξεις προχώρησαν σε νέο συνταγματικό και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.
Οι αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης στον πρόεδρο της Βουλής Φίλιππο Πετσάλνικο οδήγησε σε σύσκεψη στο γραφείο του στην οποία συμμετείχαν ο υπουργός Αμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος, ο υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Πέτρος Ευθυμίου και η διευθύντρια της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ Ρεγγίνα Βάρτζελη.
Μετά τη σύσκεψη εκδόθηκε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία «αυτός ο κοινοβουλευτικός χειρισμός ήταν αναγκαίος αν και προφανώς ασυνήθιστος(!)… και κινείται στο πλαίσιο του άρθρου 36 του Συντάγματος που αφορά τη συνομολόγηση συνθηκών, προβλέποντας ότι ανακοινώνονται στη Βουλή με τις αναγκαίες διασαφήσεις».
Μόνο που το άρθρο 36 του Συντάγματος αφορά… τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όχι τον υπουργό Οικονομικών (Άρθρο 36 παραγρ. 1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τήρηση οπωσδήποτε των ορισμών του άρθρου 35 παράγραφος 1, εκπροσωπεί διεθνώς το Κράτος, κηρύσσει πόλεμο, συνομολογεί συνθήκες ειρήνης, συμμαχίας, οικονομικής συνεργασίας και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις και τις ανακοινώνει στη Βουλή, με τις αναγκαίες διασαφήσεις, όταν το συμφέρον και η ασφάλεια του Κράτους το επιτρέπουν).
Με τα πολλά και προ του γενικού ξεσηκωμού ο υπουργός Οικονομικών… «δεσμεύεται» (υπενθυμίζω ότι αυτή η κυβέρνηση έχει αυτοαναιρεθεί και έχει καταστεί πλήρως αναξιόπιστη σε πλείστες δεσμεύσεις της), όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του υπουργείου, να φέρει για κύρωση στη Βουλή τις δανειακές και άλλες συναφείς συμβάσεις...
Μόνο που ο προφορικός λόγος δεν αρκεί και απαιτείται, όπως είναι αυτονόητο σε όλες τις ευνομούμενες πολιτείες, η σχετική νομοθετική διάταξη, που όμως… δεν υπάρχει.
Ίσως η κυβέρνηση επιχειρήσει την παρακαμπτήρια οδό. Πολλές φορές κατά πάγια τακτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ –όχι μόνο τώρα αλλά και παλιά- με προεδρικά διατάγματα τροποποιούνται νόμοι, που δεν έχουν καμιά νομική βάση. Δεν μπορεί Υπουργική απόφαση να ανατρέπει τις ρυθμίσεις ενός προεδρικού διατάγματος και ένα προεδρικό διάταγμα να ανατρέπει τις ρυθμίσεις της Βουλής.
Και εδώ τίθεται ένα πολύ μεγάλο ζήτημα Δημοκρατικής λειτουργίας. Πρέπει πια να πάψει η Κυβέρνηση να νομοθετεί με διατάγματα.(Πέραν του ότι δεν μπορεί κάθε νομοσχέδιο, το οποίο φέρνει η κυβέρνηση στη Βουλή, να το περνά με τη διαδικασία του κατεπείγοντος).
Για ποιο Σύνταγμα μιλάμε, όταν αυτό το έχουν καταντήσει κουρελόχαρτο; Η Κυβέρνηση αποδεικνύει ότι για μια ακόμη φορά η επίκληση του Συντάγματος είναι πλέον «λάστιχο», όποτε θέλουν το τσαλαπατάνε και όποτε θέλουν το επικαλούνται.
Πηγή