του Μάριου Ευρυβιάδη
Στις 8 Ιουλίου 1709, στη μάχη της Πολτάβα, ο Πέτρος ο Μέγας νίκησε κατά κράτος το Κάρολο ΧΙΙ, Βασιλιά της Σουηδίας, που είχε εισβάλει (για πολλοστή φορά) στην Ρωσία με σκοπό την καθυποταγή της. Ο τελευταίος μόλις που κατάφερε να σωθεί από τις ρωσικές δυνάμεις που τον καταδίωκαν, καταφεύγοντας στην Αυλή του Σουλτάνου στην Πόλη, με τον οποίο είχε προσυνενοηθεί πριν επιτεθεί στην Ρωσία. Η νίκη των Ρώσων υπήρξε η απαρχή της παρακμής της Σουηδίας ως μεγάλης Βαλτικής δύναμης και η αντικατάστασή της από την Ρωσία.
Στο συνειδητό και υποσυνείδητο εκείνων των Σουηδών που αναπολούν την παλιά ιμπεριαλιστική τους αίγλη και η οποία τους ώθησε να συνεργαστούν ακόμη και με την ναζιστική Γερμανία στην διάρκεια του Β΄ΠΠ, η Ρωσία παραμένει ο υπ’ αριθμόν ένας εχθρός. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Οθωμανούς-Τούρκους που συμμερίζονται τα ίδια αισθήματα και διακατέχονται από τα ίδια συμπλέγματα έναντι των Ρώσων όπως και οι Σουηδοί.
Ο Σουηδός Υπουργός Εξωτερικών, Καρλ Μπιλντ, αποτελεί το κατ’ εξοχήν παράδειγμα Σουηδού, του οποίου το ρωσοφοβικό σύνδρομο εκφράστηκε με τον πιο παραστατικό τρόπο πρωτοστατώνταςο ίδιος στην καταδίκη της Ρωσίας, όταν η τελευταία ανέκοψε τον πρόσφατο επιδρομικό πόλεμο της Γεωργίας στον Καύκασο. Όλοι έχουν παραδεχτεί ότι η Γεωργία φέρει ακέραιη την ευθύνη για τον πόλεμο. Ο κ. Καρλ Μπιλντ συνεχίζει να κατηγορεί την Ρωσία και να υποστηρίζει τον θύτη. Αυτή είναι περίπου και η θέση του κ. Μπιλντ για την Κύπρο.
Φταίχτης και στις δύο περιπτώσεις είναι το θύμα και όχι ο θύτης. Στην περίπτωση της Κύπρου, ο επιδρομέας, η ΝΑΤΟϊκή Τουρκία, δεν φέρει, κατά τον έντιμο κ. Μπιλντ, καμία ευθύνη για τα όσα διαδραματίστηκαν και διαδραματίζονται σήμερα στη χώρα. Εξάλλου, όπως μας πληροφόρησε πρόσφατα ο Σουηδός αξιωματούχος, η Κύπρος δεν είναι ένα ισότιμο κράτος- μέλος της Ε.Ε., παρά μόνο ένα νησί κοντά στη Συρία.
Στις 5-6 Ιουνίου, ο κ. Μπιλντ προήδρευσε μιας ολιγομελούς (10-12 άτομα) κλειστής συνάντησης στην Κωνσταντινούπολη με αντικείμενο την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Εμπνευστής και οργανωτής της συνάντησης, στην οποία έλαβαν μέρος Τούρκοι, Αμερικανοί και Ευρωπαϊοι κρατικοί αξιωματούχοι και ιδιώτες, υπήρξε ο έντιμος κ. Μπιλντ. Προφανής στόχος της συνάντησης ήταν η προώθηση της τουρκικής ένταξης στη διάρκεια της Σουηδικής Προεδρίας της ΕΕ. Διακαής στόχος αλλά και πόθος του κ. Μπιλντ είναι, κατά το ελάχιστον, να ανοίξει το Κεφάλαιο της Ενέργειας για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας. Εκτίμησή του είναι ότι εάν η Σουηδική Προεδρεία ξεπεράσει τον σκόπελο του Κεφαλαίου της Ενέργειας, τίποτα δεν θα μπορέσει να σταματήσει την τουρκική πορεία στην Ευρώπη. Είναι για το λόγο αυτό που ο κ. Μπιλντ δήλωσε πρόσφατα ότι αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα ο τερματισμός της “εκκρεμότητας” στην Κύπρο, του νησιού δηλαδή που βρίσκεται κοντά στη Συρία! Υπογραμμίζεται εδώ ότι τα κίνητρα του κ. Μπιλντ ως Σουηδού Υπουργού Εξωτερικών, δεν διαφέρουν απ΄αυτά των αντίστοιχων συναδέλφων του της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Δεν τους ενδιαφέρει δηλαδή το καλό και η ευημερία της Κύπρου, παρά μόνο πώς να γίνεται η “δουλειά” τους.
Υπάρχουν και δύο άλλα ζητήματα στην ατζέντα του έντιμου κ. Μπιλντ. Το ένα είναι η πώληση προηγμένης τεχνολογίας σουηδικού στρατιωτικού υλικού στην Τουρκία. Υψηλή προτεραιότητα αποτελεί η πώληση των σουηδικών πολεμικών αεροπλάνων Grippen (Γρύπας). Οι Τούρκοι του έχουν ήδη αναπτύξει την θέση τους. Άνοιξέ μας τις πύλες της ΕΕ και εμείς θα αγοράσουμε το Grippen και άλλα συστήματά σας.
Η άλλη πλευρά της ατζέντας του κ. Μπιλντ είναι προσωπική. Όταν ο κ. Μπιλντ δεν ασκεί δημόσιο λειτούργημα, ασχολείται με την προσφορά υπηρεσιών λόμπυ στις Βρυξέλλες μέσω κάποιων διεθνούς εμβέλειας εταιρειών. Στη διάρκεια της πρόσφατης κρίσης στον Καύκασο, για παράδειγμα, συνεργάστηκε με έναν αντίστοιχο οίκο λόμπυ της Ουάσινγκτον που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της κυβέρνησης της Γεωργίας και, μεταξύ άλλων, της εξασφάλιζε πολεμικό υλικό σουηδικής και άλλης τεχνολογίας.
Δεν πρέπει συνεπώς να αποτελέσει έκπληξη εάν, και ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα της Σουηδικής Προεδρίας της ΕΕ, ο έντιμος κ. Μπιλντ αφαιρέσει το επίσημο καπέλο του και φορέσει αυτό του αποκλειστικού λομπίστα της ισλαμικής κυβέρνησης των Ερντογάν - Γκιουλ. Θα συνδυάζει έτσι το ρωσοφοβικό σύνδρομο με τον προσωπικό πλουτισμό. Ίσως μετακομίσει και στην Πόλη προσδοκώντας καλύτερη τύχη από αυτήν του Καρόλου ΧΙΙ.
Ένα εξαιρετικό άρθρο απο το μπλογκ Ινφογνώμων Πολιτικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου