Αφορμή για την ανάρτηση αυτή στάθηκε μια ανακοίνωση από το "Παρατηρητήριο κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας Ένωση-KEMO" σχετικά με την "εγκληματοποίηση των μεταναστών μέσα από τη νομοθεσία και τη διάδοση του ρατσιστικού λόγου και της βίας".
Τα τελευταία χρόνια έχουν πληθύνει οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αγνώστου πατρότητος και, κυρίως, χρηματοδοτήσεων. Κατά την περιήγηση στις ιστοσελίδες των οργανώσεων ο αναγνώστης θα διαβάσει για μια ακόμη φορά τους κινδύνους που διατρέχουν οι λαθρομετανάστες, για το ρατσισμό και τη ξενοφοβία κλπ, αλλά όχι προτάσεις -όπως θα ήταν φυσικότερο- στην εξεύρεση λύσεων για το πρόβλημα. Μάλιστα, για κάποιες από τις οργανώσεις αυτές δεν υπάρχει καν πρόβλημα. Έτσι, αποφασίσαμε να ψάξουμε λίγο βαθύτερα τις ιστοσελίδες αυτών των ΜΚΟ...
...Κατ' αρχάς για τον ρόλο των ΜΚΟ γενικά μπορείτε να διαβάσετε από το Αντίβαρο ή από την οπτική του Ριζοσπάστη.
Διαβάζουμε, λοιπόν, σε μια ανακοίνωση του Παρατηρητηρίου:
"Στη ρίζα αυτής της ιδιαίτερα επικίνδυνης κατάστασης βρίσκεται η αδιαφορία για τα πραγματικά δεδομένα‐στοιχεία και η παραπληροφόρηση, καθώς και ο σχεδόν ολοκληρωτικός αποκλεισμός από τη δημόσια σφαίρα, των φωνών της ακαδημαϊκής έρευνας, των φορέων για τα δικαιώματα, αλλά και των ίδιων των μεταναστών, προσφύγων και εθνικών κοινοτήτων".
Αναρωτιόμαστε σε ποιες φωνές ακαδημαϊκών και σε ποια έρευνα αναφέρεται ο συγγραφεύς. Έτσι, επισκεπτόμαστε την ιστοσελίδα του ΚΕΜΟ και αρχικά αναζητούμε τα μέλη του. Μεταξύ αυτών οι πολύ γνωστοί Α. Ηρακλείδης, Τάσος Κωστόπουλος, Ι. Κούρτοβικ. Αναζητώντας κείμενα των ακαδημαϊκών ανακαλύπτουμε τους εξής ενδιαφέροντες τίτλους με το ακόμη πιο ενδιαφέρον περιεχόμενο:
Εμπειρίκος Λ., Σκουλαρίκη Α., Ο "αλυτρωτισμός των Σκοπίων" ή η αποσιωπημένη μειονοτική διάσταση του Μακεδονικού
(Ω, τι σύμπτωση, το "πόνημα" της κας Σκουλαρίκη προβάλλεται κι από εδώ!)
Κτιστάκις Γ., Οι διεκδικήσεις στο Στρασβούργο
Τσιτσελίκης Κ., Για το όνομα των μειονοτικών συλλόγων της Θράκης
Σκουλαρίκη Α., Περί μακεδονισμού και άλλων δαιμονίων
Καρρά Α., Γλυκειά Σταμπούλ
Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε τα συμπεράσματα της "ακαδημαϊκής έρευνας". Θα εκπλαγείτε και θα ανησυχήσετε συγχρόνως από τα γραφόμενα ανθρώπων που ανήκουν στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Χρήζει ειδικής ανάλυσης το γιατί "φορείς εκπαίδευσης" στρέφονται κατά των θέσεων της ίδιας τους της πατρίδας και του "κοινού αισθήματος", κατηγορώντας την για "εθνικισμό", "ρατσισμό", καταπίεση μειονοτήτων κι άλλα τέτοια φαιδρά, ενώ ταυτόχρονα ανέχονται τον αλυτρωτισμό των γειτόνων ή κωφεύουν και σιωπούν στην καταπίεση των Ελληνικών μειονοτήτων.
Για τους μετανάστες συγκεκριμένα: Αποκλείεται να μην βλέπει ΚΑΝΕΙΣ το πρόβλημα του υπερ-πληθυσμού των λαθρομεταναστών στην πατρίδα μας και να εστιάζουν μόνο στα φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού που φαντασιώνονται. Δεν μπορεί να πιστεύει κανείς ότι τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών (που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο) θα ζήσουν ευτυχισμένοι στην Ελλάδα κι ότι θα κάνουν κι εμάς ευτυχέστερους. Αποκλείεται να νομίζει κάποιος ότι η μικρή μας χώρα θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στο ανθρωπιστικό έργο της περίθαλψης των εκατομμυρίων θυμάτων της φτώχειας και των πολέμων.
Δεν έχουν να κάνουν όλα αυτά με ξενοφοβία, αλλά πρόκειται για ΚΟΙΝΗ, κοινότατη, ΛΟΓΙΚΗ την οποία αποκλείεται να μην διαθέτουν.
Όποιος είναι εξοικειωμένος με τα θέματα αυτά αναγνωρίζει αμέσως, τόσο τα πρόσωπα, όσο και την κοινή θεματολογία: Μουσουλμανική μειονότητα, Μακεδονικό, μετανάστες, γενοκτονίες κλπ., όλα φυσικά διατυπωμένα αντίθετα από τις Ελληνικές θέσεις.
Γενικά, πρόκειται για οργανώσεις και ανθρώπους των οποίων το "ανθρωπιστικό" προσωπείο κρύβει τα γνωστά πρόσωπα της μοντέρνας νεο-ταξικής "αριστεράς" (εισαγωγικά, γιατί από το λόγο της απουσιάζει παντελώς ο εργάτης ως κεντρικό πρόσωπο και τα συμφέροντά του, τα οποία σαφώς κινδυνεύουν με την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση), οπαδού της made in USA Παγκοσμιοποίησης, η οποία αφού απέτυχε, η πρώτη ουτοπία, η δημιουργία δηλαδή της "αταξικής" κοινωνίας, έβαλε πλώρη για τη νέα ουτοπία, την "παγκόσμια δημοκρατία" πολυ-φυλετικών κοινωνιών, ισοπεδωμένων όμως εθνικά και πολιτιστικά πολιτών, με "πλανητική"(?!) κι όχι εθνική συνείδηση και συλλογικές μνήμες.
Η ανεξέλεγκτη εισροή λαθρομεταναστών είναι το μέσο επίτευξης, τα έθνη το τελευταίο οχυρό.
Ακόμη κι αν οι απόψεις αυτές δεν είναι κατευθυνόμενες, πρόκειται για μια διαστρεβλωμένη αντίληψη του τι σημαίνει "προοδευτικός"και "πρόοδος".
Γι' αυτό, ας προσέχουμε να μην τρώμε το "ανθρωπιστικό κουτόχορτο" που επιδιώκουν να μας σερβίρουν.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου