Το Ισραήλ στόχευσε την τουρκική κυβέρνηση η οποία προσπαθεί να γίνει υπερδύναμη του Ισλάμ, κόντρα στα σχέδια του Τελ Αβίβ
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης
Ο στρατός του Ισραήλ πριν λίγες ημέρες έκανε επιδρομή στο στόλο των πλοίων που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης έχασαν τη ζωή τους εννέα άτομα και 16 τραυματίστηκαν. Η επίθεση προκάλεσε σοκ στην παγκόσμια κοινή γνώμη, ενώ συντάραξε εκ βαθέων την Τουρκία, που διοργάνωσε την επιχείρηση ανθρωπιστικής βοήθειας.
Το στόλο βοήθειας, που αποτελούνταν από έξι πλοία, καθώς και την όλη επιχείρηση διοργάνωσε το τουρκικών συμφερόντων Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας (İnsani Yardım Vakfı, İHH). Το εν λόγω ίδρυμα(İHH) είναι ένας σύλλογος παρόμοιος με το σύλλογο ‘Deniz Feneri’ (Θαλασσινός Φάρος), οι εκπρόσωποι του οποίου βρίσκονται στη φυλακή για οικονομικές ατασθαλίες και διαθφορά. H πολιτική δύναμη που κρύβεται πίσω από το σύλλογο αυτό, όπως και πίσω από το Deniz Feneri, δεν είναι άλλη από την κυβέρνηση του ΑΚΡ.
Την επιχείρηση μεταφοράς ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα στην ουσία τη διοργάνωσε η τουρκική κυβέρνηση. Η επιχείρηση αυτή είναι ένα πολιτικό εγχείρημα της κυβέρνησης του ΑΚΡ. Από τότε που ήλθε στην κυβέρνηση στόχος του ΑΚΡ, που έχει αναλάβει την κηδεμονία της Χαμάς, είναι η παραβίαση του εμπάργκο και η ανάδειξη του Ερντογάν σε ήρωα του μουσουλμανικού κόσμου.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, ο κύριος στόχος της επίθεσης του Ισραήλ ήταν η Τουρκία και για την ακρίβεια η ίδια η κυβέρνηση. Το Ισραήλ επέλεξε να χτυπήσει κυρίως το τουρκικό πλοίο. Με την επιχείρηση αυτή επεδίωξε να δώσει ένα 'μάθημα' στην κυβέρνηση του ΑΚΡ.
Ο κύριος αντικειμενικός σκοπός αυτής της απάνθρωπης αιματηρής επίθεσης ήταν η κυβέρνηση του ΑΚΡ, που έχει αναλάβει την υποστήριξη της Χαμάς και της Χεζμπολλάχ και προσπαθεί να συγκροτήσει κοινό μέτωπο με το Ιράν. Το Ισραήλ αξιολόγησε το ΑΚΡ ως "απειλή".
Με την επίθεση το Ισραήλ επέφερε ένα σημαντικό χτύπημα στην κυβέρνηση του ΑΚΡ, ενώ σκίασε και τη χαρισματική φυσιογνωμία του Ερντογάν. O φαρδύς δρόμος που οδηγούσε τον Ερντογάν στην ηγεσία του μουσουλμανικού κόσμου, κόπηκε σε μια βραδυά. Και την ευκαιρία αυτή την έδωσε στο Ισραήλ ο ίδιος ο Ερντογάν.
Ο Ερντογάν, όπως έγινε και στην υπόθεση των πυρηνικών του Ιράν, και στην περίπτωση της Γάζας έπεσε στην παγίδα που του έστησε η Τεχεράνη. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, στην οποία οι ΗΠΑ έδωσαν το ρόλο του εξισορροπιστή του Ιράν, με την εμπλοκή του στην υπόθεση της Γάζας, έφερε τη χώρα του στη θέση του επόμενου 'στόχου' μετά το Ιράν.
Το Ιράν εκμεταλλεύτηκε με μαεστρία τις αδυναμίες του Ενρτογάν και κατάφερε το προβλήματα του Ιράν να τα μετατρέψει σε προβλήματα της Τουρκίας.
Η Τουρκία, με τη συμφωνία ανταλλαγής του εμλπουτισμένου ουρανίου εξυπηρέτησε τα συμφέροντα του Ιράν και γι' αυτό προκάλεσε τις αντιδράσεις της διεθνούς δημοκρατικής κοινωνίας αλλά και του ίδιου του Ισραήλ. Το Ιράν δεν δέχτηκε να δώσει το σύνολο του εμπλουτισμένου ουρανίου που διαθέτει. Είπε 'ναι' μόνο για τα αποθέματα της προηγούμενης χρονιάς και ως αντάλλαγμα σε αυτή την παραχώρηση δεν σταμάτησε το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Ενώ η πραγματική κατάσταση είναι αυτή που αναφέραμε, το Ιράν εκμεταλλεύτηκε πολύ πετυχημένα την 'αδυναμία' του Ερντογάν να βλέπει το όνομά του να πλασσάρεται σε διεθνές επίπεδο και μεταβίβασε το δικό του πρόβλημα στην Τουρκία, ανακοινώνοντας στη διεθνή κοινή γνώμη ότι 'συμβιβάστηκε' με τη μεσολάβηση της Τουρκίας. Η Τουρκία ενεπλάκη στο πρόβλημα και έπεσε στην παγίδα του Ιράν, το οποίο μοίρασε υποσχέσεις χωρίς αντίκρυσμα.
Πίσω από τα πρόσφατα γεγονότα στο στολίσκο που πήγαινε στη Γάζα κρύβεται το Ιράν. Ο Ερντογάν, που έγινε ακολούθημα του Αχμαντινετζάν, θεώρησε ότι είναι σε θέση να κάνει το Ισραήλ να πέσει στα γόνατα και να τον προσκηνύσει. Γι' αυτό οργάνωσε την επιχείρηση της βοήθειας στη Γάζα.
Έβαλε ως στόχο να πιστωθεί όλο το πολιτικό κέρδος της υπόθεσης και δεν έλαβε υπόψη του τις απειλές του Ισραήλ, υπολογίζοντας ότι θα διασπάσει το εμπάργκο με τη 'μαχητική' στάση του συλλόγου ανθρωπιστικής βοήθειας.
Το Ισραήλ, όμως, του χάλασε τα σχέδια στη μέση της Μεσογείου. Έτσι, ο Ερντογάν οδήγησε σε αδιέξοδο όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και την ίδια τη χώρα του.
Από τη μια πλευρά οδήγησε τη χώρα του στο στρατόπεδο του Ιράν, ερχόμενος σε σύγκρουση με τις ΗΠΑ και από την άλλη επιδείνωσε την κρίση με το Ισραήλ. Και όλα αυτά εξυπηρέτησαν τα συμφέροντα του Ιράν. Με την επιχείρηση στο τουρκικό πλοίο εξασφάλισε την αναβολή της επιχείρησης εναντίον του Ιράν. Η προτεραιότητα πλεόν δόθηκε στην Τουρκία. Σε αυτή τη φάση το Ισραήλ είναι αδύνατο να επιτεθεί εναντίον του Ιράν. Το Ιράν κέρδισε χρόνο ενώ η Τουρκία αποδυναμώθηκε, όπως και ο Ερντογάν. Ο Ερντογάν, που με την πολιτική του δεν μπόρεσε να φέρει κανένα άλλο αποτέλεσμα εκτός από το να επεκτείνει τον πόλεμο εναντίον των Κούρδων, ενώ ισχυριζόταν ότι με το "Κουρδικό Άνοιγμα" θα λύσει το Κουρδικό Πρόβλημα, με την υπόσχεση ότι θα εξασφαλίσει την ειρήνη έφερε τη Μέση Ανατολή στο χείλος του γκρεμού και έσυρε τη χώρα του σε μια κρίση και με τις ΗΠΑ και με το Ισραήλ.
Μετά απ' όλα αυτά, είναι απίθανο ο Ερντογάν να ξεπεράσει τα προβλήματα που θα ακολουθήσουν.
Από την άλλη πλευρά η Τουρκία χρέωσε την επίθεση του ΡΚΚ στη ναυτική βάση της Αλεξανδρέττας στο Ισραήλ. Ο αντιπρόεδρος του ΑΚΡ, Χουσείν Τσελίκ, όπως και ο νέος πρόεδρος του CHP, με δήλωσή του άφησε να εννοηθεί το ΡΚΚ έχει σχέσεις με το Ισραήλ.
Και όλα αυτά ενώ είναι γνωστό ότι η επίθεση του ΡΚΚ στη ναυτική βάση της Αλεξανδρέτας την ίδια ώρα που το Ισραήλ επιτέθηκε στο τουρκικό πλοίο ήταν μια 'σύμπτωση'!!! Άλλωστε, το PKK, όλους αυτούς τους μήνες που συνεχίζονται οι εναντίον του στρατιωτικές επιχειρήσεις, δεν έχει σταματήσει στιγμή να λέει και να επαναλαμβάνει ότι θα κάνει χρήση του δικαιώματος της 'αντεκδίκησης'. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα την αναζωπύρωση των συγκρούσεων μεταξύ ΡΚΚ και τουρκικού στραοτύ.
Οι αιτίες αυτής της κατάστασης είναι πασιφανείς. Αυτός που προκαλεί και επιδιώκει τον πόλεμο είναι η ίδια η κυβέρνηση του ΑΚΡ. Το να αναζητά κανείς σχέσεις PKK-İsrail είναι εκτός πραγματικότητας. Αυτό στην ουσία είναι μια απόπειρα να στριμώξουν στη γωνία το Ισραήλ. Και αυτό γιατί οι στρατιωτικές σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, όσο βαθειές και αν είναι, διέρχονται κι αυτές κρίση.
Η Τουρκία φοβάται ότι θα χάσει την υποστήριξη που έχει εξασφαλίσει από το Ισραήλ εναντίον του ΡΚΚ. Γι' αυτό φέρνει στο προσκήνιο αυτόν τον ισχυρισμό. Το Ισραήλ έχει δώσει ζωτικής σημασίας υποστήριξη στην Τουρκία για να καταπνίξει την κουρδική επανάσταση, της οποίας ηγείται το ΡΚΚ. Τώρα φοβάται ότι θα χάσει αυτή την υποστήριξη.
Φυσικά, η κρίση στις σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ και Τουρκίας-Ισραήλ θα επηρεάσει και το Κουρδικό Πρόβλημα. Μπορούμε να πούμε ότι οι ΗΠΑ και Ισραήλ θα αποσύρουν την υποστήριξή τους από το ΑΚΡ. Όμως αυτός που θα προγραφέι θα είναι το ΑΚΡ και όχι η Τουρκία.
Με τον ίδιο τρόπο και το τουρκικό κράτος θα σβήσει το ΑΚΡ αλλά δεν θα γυρίσει την πλάτη του στο Ισραήλ και την Τουρκία. Και αυτό γιατί χωρίς την στήριξή τους η Τουρκία δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της.
Αναμένεται μια πιθανή αλλαγή στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό της Τουρκίας. Στο σημείο που έχουμε έλθει το ΑΚΡ ή θα κινηθεί προς την κατεύθυνση της ριζικής αλλαγής της πολιτικής του ή θα εξουδετερωθεί. Το δεύτερο είναι το πιο πιθανό.
Ο Πρόεδρος του Kongra-Gel, Remzi Kartal, με τον οποίο συνομίλησα προχθές, είπε για το θέμα: “Ενώ το AKP λέει ότι θα εξουδετερώσει το ΡΚΚ, στην ουσία αυτό που θα καταφέρει είναι να εξουδετερώσει τον ίδιο του τον εαυτό". Με βάση τον Καρτάλ, το ΑΚΡ, που έχει καθοδική πορεία στο εσωτερικό, έχει χάσει και την εξωτερική του στήριξη.
“Αυτό που αποδυνάμωσε το ΑΚΡ είναι η πολιτική που ακολούθησε για να εξουδετερώσει το ΡΚΚ", είπε ο Καρτάλ, προσθέτοντας ότι εκείνοι που έφεραν στην εξουσία το ΑΚΡ για να παίξει αυτό το ρόλο, τώρα εκ των πραγμάτων υποχρεώθηκαν να κάνουν μια άλλη εκτίμηση της κατάστασης και εγκαταλείπουν τον ΑΚΡ.
Συμπερασματικά, η ένταση που παρατηρείται στο μέτωπο του Κουρδικού σε μια στιγμή που οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ είναι σε κρίση είναι σημαντική εξέλιξη, μόνο που οι αιτίες αυτής της κατάστασης είναι 'ενδογενείς' και όχι 'εξωγενείς'. Η πραγματική αιτία είναι η επιμονή και η αποφασιστικότητα του κουρδικού λαού στη συνέχιση του αγώνα για την Ελευθερία.
* Ο Γκιουνάι Ασλάν είναι Κούρδος δημοσιογράφος που ζει και αρθρογραφεί στην Ευρώπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου