Δραχμοποίηση καταθέσεων ή δραχμοποίηση του ευρώ...

• Όπως τις αποφάσεις των ανθρώπων για τι θα πράξουν το ορίζουν τα ζωτικά τους συμφέροντα έτσι συμβαίνει με τις πράξεις των χωρών. Τα συμφέροντα κάθε χώρας θα ορίσουν τη στάση της απέναντι στο μέλλον του ευρώ, της Ευρωζώνης και της Ε.Ε.

Οι χειρότερες επιλογές για την Ελλάδα είναι η μερική ή ολική χρεοκοπία και η έξοδος από το ευρώ. Σε μια τέτοια περίπτωση για την πλειοψηφία των Ελλήνων το μικρότερο πλήγμα θα ήταν η απώλεια μέρους ή η δραχμοποίηση των καταθέσεων.
Η επιστροφή σε επιτόκια δραχμής (>15-20%) και η υποτίμηση θα περιέπλεκαν και θα δυσκόλευαν το πρόβλημα αντί να το λύσουν. Η πιθανότητα χρεοκοπία και εξόδος από το ευρώ για οικονομία με 20 δισ. εξαγωγές και 60 δισ. εισαγωγές σημαίνει για χρόνια σημαντικές ελλείψεις φαρμάκων, τροφίμων και καυσίμων.
Η μόνη εφικτή λύση είναι η μείωση των δαπανών και του κόστους εργασίας με στόχο τους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς σε συνδυασμό με τη δημιουργία κλίματος οικονομικής ανάπτυξης, με στόχο τον έλεγχο του χρέους. Επώδυνη, αλλά ειλικρινής και τίμια..
Με αυτό τον τρόπο το βιοτικό επίπεδο μπορεί να προσγειωθεί στα προ 15ετίας επίπεδα, αλλά με τη χρεοκοπία θα προσγειωθεί στα προς 50ετίας.
Άλλοι αποφασίζουν…
Η τύχη της χώρας όμως δεν εξαρτάται μόνο από τις δικές μας προσπάθειες. Το πρόβλημα του χρέους απειλεί πλέον ολόκληρο το νότο και με βάση τη λογική των αλληλεπιδράσεων του ντόμινο όλη της Ευρωζώνη και τη λοιπή παγκόσμια οικονομία.
Πολλοί συμπατριώτες μας φοβούνται τα χειρότερα όπως είναι, η εκπαραθύρωση της Ελλάδας από το ευρώ, η επιστροφή στη δραχμή και η απώλεια των καταθέσεων. Αν και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, το σενάριο αυτό φαίνεται να έχει λίγες πιθανότητες. Οι αγγλοσάξονες ειδικοί που προτείνουν «φύγετε από το ευρώ να σωθείτε» έχουν τις δικές τους σκοπιμότητες.
Από τεχνική σκοπιά είναι σχεδόν αδύνατο να εκπαραθυρώσουν την Ελλάδα. Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες χώρες του νότου που αντιμετωπίζουν πρόβλημα.
Τα κοινά συμφέροντα του νότου όμως δεν εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη συνέχεια του ευρώ όπως είναι σήμερα. Χρειάζεται και η συναίνεση της Γερμανίας. Από τεχνική σκοπιά είναι περισσότερο εφικτή η αποχώρηση της Γερμανίας και μερικών δορυφόρων της παρά της Ελλάδας και των γειτόνων της.
Αυτό δεν διαφαίνεται αυτή τη στιγμή. Αλλά θα μπορούσε να αποτελεί μια δυνητική επιλογή για τους Γερμανούς αν στη θέση της Ελλάδας βρεθεί μια οικονομία του μεγέθους της Ισπανίας ή της Ιταλίας. Είναι χώρες με ΑΕΠ 1,05 και 1,5 τρισ. αντίστοιχα και συνολικό χρέος κοντά στα 2 τρισ. έκαστη. Η Γερμανία είναι μια χώρα με ΑΕΠ 2,3 τρισ. ευρώ και δημόσιο και συνολικό χρέος 73% και 285% αντίστοιχα.
Το κόστος της σωτηρίας μεγεθών σαν της Ισπανίας είναι πιθανό να οδηγούσε τους Γερμανούς σε έξοδο από το ευρώ για να μην παρασυρθούν στην πτώση.
Ούτε η Ελλάδα, ούτε η Πορτογαλία φαίνεται να δημιουργούν την κρίσιμη εκείνη μάζα που μπορεί να οδηγήσει στη διάλυση της ευρωζώνης. Η Ελλάδα και η Πορτογαλία γράφουν ΑΕΠ 234 δισ. και 149 δισ. ευρώ και δημόσια και συνολικά χρέη 115% και 248% του ΑΕΠ για Ελλάδα και 76,8% και 323% για Πορτογαλία.
Όσοι ενδιαφέρονται για το τι μέλλει γενέσθαι με τις καταθέσεις τους ή έχουν κερδοσκοπικές βλέψεις, παράλληλα με τα δικά μας, πρέπει να έχουν στραμμένη την προσοχή στις εξελίξεις στην Ισπανία. Η πορεία της θα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα στις εξελίξεις.

Πηγή