Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Και τώρα έμειναν οι τελευταίες κολώνες... οι εθνικές

  • Όταν ακούς "τάξη", ανθρώπινο κρέας μυρίζει... (Οδυσσέας Ελύτης)
  • Το παλιό συμβόλαιο το ξέρουμε: “Ψηφίζουμε περιέργως πλουτισμένους πολιτικούς για να μπούμε στο δημόσιο -κάνε μου το ρουσφέτι και ας κλέβεις-”…
  • Το νέο συμβόλαιο είναι η προέκταση του παλιού: ”Δεν απεργούμε αλλά δουλεύουμε μπας και σωθεί η Ελλάδα για πληρώνονται οι μισθοί του δημοσίου”...
  • Τελικά, μήπως το "οικοδόμημα" Ελλάδα, κινδυνεύει να απωλέσει και τα έσχατα;
Σε ένα οικοδόμημα μπορείς να γκρεμίζεις τοίχους, να κτίζεις καινούριους η να το αφήνεις κι ανοιχτό σε καλούς... καιρούς.
ΔΕΝ μπορείς όμως να κόβεις κολόνες. Αν το κάνεις το οικοδόμημα θα καταρρεύσει.
Όποιος αντιλαμβάνεται το νόημα του παραπάνω…..ποιήματος, μπορεί να αντιληφθεί επίσης και την διαφορά που καθιστά την Ελλάδα υποτελή έναντι των βορείων ανατολικών και δυτικών… φίλων κρατών.
Οι έλληνες από το 1825 μέχρι σήμερα, έκαναν πάντα το ίδιο. Έκοβαν κολόνες πριν καλά – καλά αυτές στηθούν.
ΔΕΝ κατάφεραν ποτέ να στήσουν σταθερή βάση, ένα βασικό δικό τους οικοδόμημα που θα είχαν την γνώση να το σεβαστούν να το προστατεύσουν.
Αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος ότι ΔΕΝ πίστεψαν ποτέ μέχρι σήμερα σε μια διαχρονική οντότητα που κτίζεται από τα έσω.
Ο κάθε ένας το βιολί του, με κύριο μέλημα τον γρήγορο πλουτισμό, χωρίς κανένα σεβασμό στο σύνολο.
Κατάφεραν να πάνε πιο μακριά, να φάνε και το όποιο υπόλειμμα ελληνισμού στα πέρατα της οικουμένης …που ο άλλος ποιητής καλά λέει, κατάφεραν οι αρχαίοι πρόγονοί του; να οικοδομήσουν στους αιώνες του πολιτισμού των.
Ο Ανδρέας εκμεταλλευόμενος τα συνθήματα και τους ευσεβείς πόθους της αριστεράς, κατάφερε σε πέντε μόλις χρόνια να ξεφτιλίσει και την αριστερά την ίδια και να γκρεμίσει τις όποιες κολόνες του οικοδομήματος του ελληνικού κράτους.
Από το 1985 ήδη είχαν φανεί τα σημάδια.
Το κράτος μετουσιώθηκε σε ιδιωτικές κλίκες σε όλες του τις εκφάνσεις, που έμαθαν πολύ καλά την τέχνη …των συμποσίων. Αυτό βέβαια ΔΕΝ είναι δημόσιο.
Είναι η χειρίστου είδους ιδιώτευση.
Αυτό το τέρας είχε άλλα τριάντα χρόνια μπροστά του για να γιγαντωθεί τόσο που πλέον κανένας ΔΕΝ μπορεί να τιθασεύσει.
Η μέθοδος του ξεπουλήματος του ιδίου σε ιδιώτες, ώστε να διασωθεί αυτό και να συνεχίσει το… θεάρεστο έργο του ΔΕΝ είναι βέβαια η λύση.
Φαντάζει όμως το μόνο εφικτό στο αδιέξοδο, άρα κι η συντριβή, βέβαιη, αφού το μόνο που έμεινε είναι οι τελευταίες κολόνες. Η εθνική ανεξαρτησία.
Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως όχι την παγκόσμια διακυβέρνηση, αλλά μια επανάσταση, διαφορετική από τις... γνωστές παλιές, μια επανάσταση των Ελλήνων για τους Έλληνες...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου